RINGER JERZY, dziennikarz
(RED – uzupełnienie wersji EG) |
|||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
| − | '''JERZY RINGER''' (23 X 1926 Zakliczyn, pow. tarnowski – 12 IX 1988 Dzierżążno, powiat kartuski), dziennikarz. W 1951 roku ukończył Akademię Handlową w Krakowie. Od maja 1956 (po wygranym konkursie) pracował w rozgłośni PR w Gdańsku. Twórca pionierskiego cyklu reportaży o pracy polskich rybaków pływających na trawlerach na łowiskach afrykańskich i południowoamerykańskich. Od roku 1962 pracownik Gdańskiego Ośrodka Telewizyjnego, twórca programów: | + | '''JERZY RINGER''' (23 X 1926 Zakliczyn, pow. tarnowski – 12 IX 1988 Dzierżążno, powiat kartuski), dziennikarz. W 1951 roku ukończył Akademię Handlową w Krakowie. Od maja 1956 (po wygranym konkursie) pracował w rozgłośni PR w Gdańsku. Twórca pionierskiego cyklu reportaży o pracy polskich rybaków pływających na trawlerach na łowiskach afrykańskich i południowoamerykańskich. Od roku 1962 pracownik Gdańskiego Ośrodka Telewizyjnego, twórca programów: „Gawędy wilków morskich”, „Tawerna pod Różą Wiatrów”, „Morze wokół nas”, 20 reportaży (od 1973 cykl „Wizyty”) i filmów dokumentalnych. „Gawędy wilków morskich” zostały w roku 1963 uznane za najlepszy program telewizyjny i przyniosły mu nagrodę Złotego Ekranu. Na III Festiwalu Filmów Morskich w Szczecinie w 1967 roku otrzymał nagrodę Srebrnej Fregaty za film dokumentalny ''Rybak'', na V Festiwalu (1972) wyróżnienie Stoczni Szczecińskiej im. A. Warskiego za ''Podważanie optimum''. W 1972 roku otrzymał również nagrodę Bursztynowej Fali i dyplom I stopnia na VI Festiwalu Filmów Telewizyjnych w Rydze za dokument ''Rybacy dalekiej północy''. W 1982 twórca i do śmierci redaktor naczelny tygodnika [[WYBRZEŻE. Ilustrowany Tygodnik Społeczno-Informacyjny | „Wybrzeże”]]. Autor m.in. książki opartej na własnych morskich przeżyciach ''Na wschód od Adenu'' (1986, wcześniej, w 1980, taki tytuł nosił jeden z jego filmów dokumentalnych), opowieści dla dzieci ''Latarnie polskiego Wybrzeża'' (1969, 1972). W latach 1959–1982 członek Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, od 1982 Stowarzyszenia Dziennikarzy PRL, wiceprzewodniczący Oddziału Morskiego. Odznaczony m.in. w 1984 roku Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, medalem „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”. Zmarł niespodziewanie w szpitalu w Dzierżążnie, pochowany na cmentarzu w Sopocie. {{author: RED}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 06:36, 23 gru 2015
JERZY RINGER (23 X 1926 Zakliczyn, pow. tarnowski – 12 IX 1988 Dzierżążno, powiat kartuski), dziennikarz. W 1951 roku ukończył Akademię Handlową w Krakowie. Od maja 1956 (po wygranym konkursie) pracował w rozgłośni PR w Gdańsku. Twórca pionierskiego cyklu reportaży o pracy polskich rybaków pływających na trawlerach na łowiskach afrykańskich i południowoamerykańskich. Od roku 1962 pracownik Gdańskiego Ośrodka Telewizyjnego, twórca programów: „Gawędy wilków morskich”, „Tawerna pod Różą Wiatrów”, „Morze wokół nas”, 20 reportaży (od 1973 cykl „Wizyty”) i filmów dokumentalnych. „Gawędy wilków morskich” zostały w roku 1963 uznane za najlepszy program telewizyjny i przyniosły mu nagrodę Złotego Ekranu. Na III Festiwalu Filmów Morskich w Szczecinie w 1967 roku otrzymał nagrodę Srebrnej Fregaty za film dokumentalny Rybak, na V Festiwalu (1972) wyróżnienie Stoczni Szczecińskiej im. A. Warskiego za Podważanie optimum. W 1972 roku otrzymał również nagrodę Bursztynowej Fali i dyplom I stopnia na VI Festiwalu Filmów Telewizyjnych w Rydze za dokument Rybacy dalekiej północy. W 1982 twórca i do śmierci redaktor naczelny tygodnika „Wybrzeże”. Autor m.in. książki opartej na własnych morskich przeżyciach Na wschód od Adenu (1986, wcześniej, w 1980, taki tytuł nosił jeden z jego filmów dokumentalnych), opowieści dla dzieci Latarnie polskiego Wybrzeża (1969, 1972). W latach 1959–1982 członek Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, od 1982 Stowarzyszenia Dziennikarzy PRL, wiceprzewodniczący Oddziału Morskiego. Odznaczony m.in. w 1984 roku Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, medalem „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”. Zmarł niespodziewanie w szpitalu w Dzierżążnie, pochowany na cmentarzu w Sopocie.
