WOYNA JAN KAROL, lektor języka polskiego
Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
− | '''JAN KAROL WOYNA''' (6 I 1665 Jasienica koło Sanoka – 22 XII 1693 Gdańsk), pedagog. W roku 1685 uczeń [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], tamże w latach 1691–1693 lektor języka polskiego. Autor podręczników do języka polskiego: ''Compendiosa linguae Polonicae institutio'' (1690) i ''Kleiner Lustgarten worin gerade Gänge zur polnischen Sprache angewiesen werden'' (1693) – z wykładem gramatyki, słowniczkiem, zbiorem przysłów i rozmówkami polsko-niemieckimi, kilkakrotnie wznawianego i wykorzystywanego także przez innych lektorów, | + | '''JAN KAROL WOYNA''' (6 I 1665 Jasienica koło Sanoka – 22 XII 1693 Gdańsk), pedagog. W roku 1685 uczeń [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], tamże w latach 1691–1693 lektor języka polskiego. Autor podręczników do języka polskiego: ''Compendiosa linguae Polonicae institutio'' (1690) i ''Kleiner Lustgarten worin gerade Gänge zur polnischen Sprache angewiesen werden'' (1693) – z wykładem gramatyki, słowniczkiem, zbiorem przysłów i rozmówkami polsko-niemieckimi, kilkakrotnie wznawianego i wykorzystywanego także przez innych lektorów, między innymi [[GODLEWSKI JAN JERZY | Jana Jerzego Godlewskiego]], Jana Duchnę i [[GUZOWIUS JOHANN GOTTFRIED | Johanna Gottfrieda Guzowiusa]]. {{author: EK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 19:06, 10 sie 2019
JAN KAROL WOYNA (6 I 1665 Jasienica koło Sanoka – 22 XII 1693 Gdańsk), pedagog. W roku 1685 uczeń Gimnazjum Akademickiego, tamże w latach 1691–1693 lektor języka polskiego. Autor podręczników do języka polskiego: Compendiosa linguae Polonicae institutio (1690) i Kleiner Lustgarten worin gerade Gänge zur polnischen Sprache angewiesen werden (1693) – z wykładem gramatyki, słowniczkiem, zbiorem przysłów i rozmówkami polsko-niemieckimi, kilkakrotnie wznawianego i wykorzystywanego także przez innych lektorów, między innymi Jana Jerzego Godlewskiego, Jana Duchnę i Johanna Gottfrieda Guzowiusa.