ŚLIWOWSKI HENRYK, wojewoda gdański
m |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''HENRYK ŚLIWOWSKI''' (18 VI 1920 Śliwowo-Łopienie – 18 VI 1984 Gdańsk), działacz społeczno-polityczny. Pochodził z rodziny robotniczej. Ekonomista, absolwent Wyższej Szkoły Nauk Społecznych w Warszawie. Od 1946 roku członek PPR, od 1948 w PZPR. Pełnił funkcje: kierownika Wydziału Ekonomicznego | + | '''HENRYK ŚLIWOWSKI''' (18 VI 1920 Śliwowo-Łopienie – 18 VI 1984 Gdańsk), działacz społeczno-polityczny. Pochodził z rodziny robotniczej. Ekonomista, absolwent Wyższej Szkoły Nauk Społecznych w Warszawie. Od 1946 roku członek Polskiej Partii Robotniczej (PPR), od 1948 w Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR). Pełnił funkcje: kierownika Wydziału Ekonomicznego [[POLSKA ZJEDNOCZONA PARTIA ROBOTNICZA. KOMITET WOJEWÓDZKI | Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Gdańsku]] (KW PZPR), wiceprzewodniczącego i przewodniczącego Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej (WRN) w Gdańsku oraz członka egzekutywy KW PZPR w Gdańsku. Od 20 I 1972 do 12 XII 1973 przewodniczący Prezydium WRN, od 12 XII 1973 do 15 I 1979 wojewoda gdański ([[WOJEWÓDZTWO GDAŃSKIE | województwo gdańskie]]). Zwolniony za podjęcie decyzji w kryzysowej sytuacji w czasie ataku zimy w grudniu 1978 – styczniu 1979 (duże opady śniegu, niskie temperatury, brak kolejowych transportów węgla) o zaopatrzeniu gdańskiej Elektrociepłowni EC II, dostarczającej ciepło do mieszkań, w węgiel ze składowiska w Porcie Północnym. Potem emeryt. Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. {{author: PB}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 14:36, 29 gru 2015
HENRYK ŚLIWOWSKI (18 VI 1920 Śliwowo-Łopienie – 18 VI 1984 Gdańsk), działacz społeczno-polityczny. Pochodził z rodziny robotniczej. Ekonomista, absolwent Wyższej Szkoły Nauk Społecznych w Warszawie. Od 1946 roku członek Polskiej Partii Robotniczej (PPR), od 1948 w Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR). Pełnił funkcje: kierownika Wydziału Ekonomicznego Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Gdańsku (KW PZPR), wiceprzewodniczącego i przewodniczącego Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej (WRN) w Gdańsku oraz członka egzekutywy KW PZPR w Gdańsku. Od 20 I 1972 do 12 XII 1973 przewodniczący Prezydium WRN, od 12 XII 1973 do 15 I 1979 wojewoda gdański ( województwo gdańskie). Zwolniony za podjęcie decyzji w kryzysowej sytuacji w czasie ataku zimy w grudniu 1978 – styczniu 1979 (duże opady śniegu, niskie temperatury, brak kolejowych transportów węgla) o zaopatrzeniu gdańskiej Elektrociepłowni EC II, dostarczającej ciepło do mieszkań, w węgiel ze składowiska w Porcie Północnym. Potem emeryt. Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.
