PŁOCIENIAK GRACJAN, adwokat
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''GRACJAN PŁOCIENIAK''' (30 III 1900 Łubnica – 9 VII 1971), adwokat. W 1924 roku ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Poznańskim. W latach 1925–1927 odbył aplikację sądową, następnie pełnił funkcję sędziego. Praktykę adwokacką rozpoczął w roku 1929. Ceniony adwokat i uznany specjalista prawa morskiego. W październiku 1939 przedostał się do Francji, do Wojska Polskiego, brał udział w walkach na francuskim froncie, trafił do niewoli niemieckiej. W roku 1943 zwolniony i skierowany do pracy we Francji. | + | '''GRACJAN PŁOCIENIAK''' (30 III 1900 Łubnica – 9 VII 1971), adwokat. W 1924 roku ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Poznańskim. W latach 1925–1927 odbył aplikację sądową, następnie pełnił funkcję sędziego. Praktykę adwokacką rozpoczął w roku 1929. Ceniony adwokat i uznany specjalista prawa morskiego. W październiku 1939 przedostał się do Francji, do Wojska Polskiego, brał udział w walkach na francuskim froncie, trafił do niewoli niemieckiej. W roku 1943 zwolniony i skierowany do pracy we Francji.<br/><br/> |
| + | W 1946 powrócił do Polski, uchwałą Rady Adwokackiej w Gdańsku 11 V 1946 wpisany na listę adwokatów. 22 VIII 1951, na mocy uchwały Wojewódzkiej Komisji Weryfikacyjnej w Gdańsku ([[ADWOKATURA | adwokatura]]) skreślony z listy jako „niegodny wykonywania zawodu adwokata w Polsce Ludowej”. W 1952 roku odzyskał prawo do wykonywania zawodu, w okresie 1959–1964 dziekan Rady Adwokackiej w Gdańsku. {{author: MOW}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 10:34, 26 lis 2021
GRACJAN PŁOCIENIAK (30 III 1900 Łubnica – 9 VII 1971), adwokat. W 1924 roku ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Poznańskim. W latach 1925–1927 odbył aplikację sądową, następnie pełnił funkcję sędziego. Praktykę adwokacką rozpoczął w roku 1929. Ceniony adwokat i uznany specjalista prawa morskiego. W październiku 1939 przedostał się do Francji, do Wojska Polskiego, brał udział w walkach na francuskim froncie, trafił do niewoli niemieckiej. W roku 1943 zwolniony i skierowany do pracy we Francji.
W 1946 powrócił do Polski, uchwałą Rady Adwokackiej w Gdańsku 11 V 1946 wpisany na listę adwokatów. 22 VIII 1951, na mocy uchwały Wojewódzkiej Komisji Weryfikacyjnej w Gdańsku ( adwokatura) skreślony z listy jako „niegodny wykonywania zawodu adwokata w Polsce Ludowej”. W 1952 roku odzyskał prawo do wykonywania zawodu, w okresie 1959–1964 dziekan Rady Adwokackiej w Gdańsku.
