JANKOWSKI WOJCIECH, dziennikarz, operator, reżyser
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''WOJCIECH JANKOWSKI''' (3 X 1927 Wejherowo – 10 I 2010 Gdynia), dziennikarz telewizyjny, operator i reżyser filmów dokumentalnych. W 1950 roku absolwent Wyższej Szkoły Handlu Morskiego w Sopocie ([[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytet Gdański]]). W latach 1947–1950 aplikant, reporter działu gospodarczo-morskiego [[DZIENNIK BAŁTYCKI | „Dziennika Bałtyckiego”]]. W okresie 1950–1954 współpracownik warszawskiego „Expressu Wieczornego” i miesięcznika „Morze”, 1954–1958 dziennikarz – asystent operatora Polskiej Kroniki Filmowej w oddziale morskim w Sopocie, 1958–1968 dziennikarz-operator w Ośrodku Telewizji Polskiej w Poznaniu, w 1968 reporter w redakcji dzienników Telewizji Polskiej w Warszawie, 1968–1982 dziennikarz-operator, w latach 1975–1982 zastępca redaktora naczelnego, reportażysta w Ośrodku Telewizji Polskiej w Gdańsku ([[TELEWIZJA POLSKA GDAŃSK | Telewizja Polska Gdańsk]]). W [[STAN WOJENNY | stanie wojennym]] w trybie natychmiastowym zwolniony z pracy w TVP. Autor historycznego filmu dokumentalnego ''Grudniowe taśmy'', relacjonującego masakrę robotników obok przystanku SKM Gdynia Stocznia 16 XII 1970 oraz tłumienie buntu w tym mieście. W czasie strajku w [[STOCZNIA GDAŃSKA | Stoczni Gdańskiej]] w sierpniu 1980 roku nakręcił pięcioodcinkowy film dokumentalny Strajk, którego premiera odbyła się w roku 2005. Miał w dorobku liczne reportaże telewizyjne i filmy dokumentalne, m.in. ''Gryps'' (1969), ''Akcja witraże'' (1970), ''Bez litości'' (1971), ''Powiatowa racja stanu'' (1972), ''Kapitan'' (1973), ''Ster'' (1987), ''Czas Gdyni'' (1992). W roku 1973 laureat I nagrody na Turnieju Filmów Sportowych w Zakopanem, nagrody na festiwalu w Cannes oraz wyróżnienia specjalnego jury na XIII Ogólnopolskim Festiwalu Filmów Krótkometrażowych w Krakowie, w 1975 nagrody przewodniczącego Komitetu ds. Radia i Telewizji za osiągnięcia w realizacji filmów dokumentalnych. {{author: JRD}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | '''WOJCIECH JANKOWSKI''' (3 X 1927 Wejherowo – 10 I 2010 Gdynia), dziennikarz telewizyjny, operator i reżyser filmów dokumentalnych. W 1950 roku absolwent Wyższej Szkoły Handlu Morskiego w Sopocie ([[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytet Gdański]]). W latach 1947–1950 aplikant, reporter działu gospodarczo-morskiego [[DZIENNIK BAŁTYCKI | „Dziennika Bałtyckiego”]]. W okresie 1950–1954 współpracownik warszawskiego „Expressu Wieczornego” i miesięcznika „Morze”, 1954–1958 dziennikarz – asystent operatora Polskiej Kroniki Filmowej w oddziale morskim w Sopocie, 1958–1968 dziennikarz-operator w Ośrodku Telewizji Polskiej w Poznaniu, w 1968 reporter w redakcji dzienników Telewizji Polskiej w Warszawie, 1968–1982 dziennikarz-operator, w latach 1975–1982 zastępca redaktora naczelnego, reportażysta w Ośrodku Telewizji Polskiej w Gdańsku ([[TELEWIZJA POLSKA GDAŃSK | Telewizja Polska Gdańsk]]). W [[STAN WOJENNY | stanie wojennym]] w trybie natychmiastowym zwolniony z pracy w TVP. Autor historycznego filmu dokumentalnego ''Grudniowe taśmy'', relacjonującego masakrę robotników obok przystanku SKM Gdynia Stocznia 16 XII 1970 oraz tłumienie buntu w tym mieście. W czasie strajku w [[STOCZNIA GDAŃSKA | Stoczni Gdańskiej]] w sierpniu 1980 roku nakręcił pięcioodcinkowy film dokumentalny ''Strajk'', którego premiera odbyła się w roku 2005. Miał w dorobku liczne reportaże telewizyjne i filmy dokumentalne, m.in. ''Gryps'' (1969), ''Akcja witraże'' (1970), ''Bez litości'' (1971), ''Powiatowa racja stanu'' (1972), ''Kapitan'' (1973), ''Ster'' (1987), ''Czas Gdyni'' (1992). W roku 1973 laureat I nagrody na Turnieju Filmów Sportowych w Zakopanem, nagrody na festiwalu w Cannes oraz wyróżnienia specjalnego jury na XIII Ogólnopolskim Festiwalu Filmów Krótkometrażowych w Krakowie, w 1975 nagrody przewodniczącego Komitetu ds. Radia i Telewizji za osiągnięcia w realizacji filmów dokumentalnych. {{author: JRD}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 17:22, 6 maj 2016
WOJCIECH JANKOWSKI (3 X 1927 Wejherowo – 10 I 2010 Gdynia), dziennikarz telewizyjny, operator i reżyser filmów dokumentalnych. W 1950 roku absolwent Wyższej Szkoły Handlu Morskiego w Sopocie ( Uniwersytet Gdański). W latach 1947–1950 aplikant, reporter działu gospodarczo-morskiego „Dziennika Bałtyckiego”. W okresie 1950–1954 współpracownik warszawskiego „Expressu Wieczornego” i miesięcznika „Morze”, 1954–1958 dziennikarz – asystent operatora Polskiej Kroniki Filmowej w oddziale morskim w Sopocie, 1958–1968 dziennikarz-operator w Ośrodku Telewizji Polskiej w Poznaniu, w 1968 reporter w redakcji dzienników Telewizji Polskiej w Warszawie, 1968–1982 dziennikarz-operator, w latach 1975–1982 zastępca redaktora naczelnego, reportażysta w Ośrodku Telewizji Polskiej w Gdańsku ( Telewizja Polska Gdańsk). W stanie wojennym w trybie natychmiastowym zwolniony z pracy w TVP. Autor historycznego filmu dokumentalnego Grudniowe taśmy, relacjonującego masakrę robotników obok przystanku SKM Gdynia Stocznia 16 XII 1970 oraz tłumienie buntu w tym mieście. W czasie strajku w Stoczni Gdańskiej w sierpniu 1980 roku nakręcił pięcioodcinkowy film dokumentalny Strajk, którego premiera odbyła się w roku 2005. Miał w dorobku liczne reportaże telewizyjne i filmy dokumentalne, m.in. Gryps (1969), Akcja witraże (1970), Bez litości (1971), Powiatowa racja stanu (1972), Kapitan (1973), Ster (1987), Czas Gdyni (1992). W roku 1973 laureat I nagrody na Turnieju Filmów Sportowych w Zakopanem, nagrody na festiwalu w Cannes oraz wyróżnienia specjalnego jury na XIII Ogólnopolskim Festiwalu Filmów Krótkometrażowych w Krakowie, w 1975 nagrody przewodniczącego Komitetu ds. Radia i Telewizji za osiągnięcia w realizacji filmów dokumentalnych.
