FRANTZIUS THEODOSIUS CHRISTIAN, kupiec, armator
(uzupełnienia MrGl (e-mail z 6.11.2014)) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''THEODOSIUS CHRISTIAN FRANTZIUS''' (2 II 1735 Lubeka – 18 VI 1802 Gdańsk), kupiec i armator. Przybył do Gdańska około roku 1760, w 1764 nabył prawa miejskie, a w latach 1769–1777 przedstawiciel kupiectwa w Kwartale Wysokim ([[KWARTAŁY | kwartały]]). W 1790 roku nobilitowany na sejmie czteroletnim (herb Taczała, dyplom wydany w 1793), w roku 1792 otrzymał od króla polskiego tytuł tajnego radcy handlowego. Po włączeniu Gdańska do Prus radca handlowy w gdańskim Królewskim Handlowym Kolegium Admiralicji (Königliche Commercien- und Admiralitäts-Collegium). Hurtownik i armator, handlował drewnem i zbożem z Anglią. W 1773 roku kantor firmy mieścił się w Bramie Rybackiej ([[BRAMA ŻABIA | Brama Żabia]]), w 1797 w jego domu przy Melzergasse 8 (ul. Słodowników). Inwestował w nieruchomości; posiadał m.in. kamienice przy Langgasse 29 (ul. Długa; w posiadaniu rodziny w latach 1782–1804), Langer Markt 26 (Długi Targ; 1789–1801) i 25 (1789–1810). Przyczynił się do rozwoju floty gdańskiej, budując w latach 1764–1793 na swój rachunek 19 statków; łącznie w tym czasie posiadał 30 żaglowców (23 samodzielnie, 7 w spółkach armatorskich). W 1793 roku stan jego floty wynosił 12 żaglowców, w 1800 – 17, w 1802 – 15. Należące do niego statki były jednostkami dużymi i wyjątkowymi, jak na gdańskie warunki (około 400–450 łasztów). Nadawał im nazwy związane z nazwiskami i imionami słynnych naukowców: „Copernicus”, „Hevelius”, „Tycho de Brahe”, „Kepler”, „Ptolemeus”, „Halley”. W 1804 roku obdarzony przez króla Prus tytułem szlacheckim. {{author: EWŁ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | '''THEODOSIUS CHRISTIAN FRANTZIUS''' (2 II 1735 Lubeka – 18 VI 1802 Gdańsk), kupiec i armator. Przybył do Gdańska około roku 1760, w 1764 nabył prawa miejskie, a w latach 1769–1777 przedstawiciel kupiectwa w Kwartale Wysokim ([[KWARTAŁY | kwartały]]). W 1790 roku nobilitowany na sejmie czteroletnim (herb Taczała, dyplom wydany w 1793), w roku 1792 otrzymał od króla polskiego tytuł tajnego radcy handlowego. Po włączeniu Gdańska do Prus radca handlowy w gdańskim Królewskim Handlowym Kolegium Admiralicji (Königliche Commercien- und Admiralitäts-Collegium). Hurtownik i armator, handlował drewnem i zbożem z Anglią. W 1773 roku kantor firmy mieścił się w Bramie Rybackiej ([[BRAMA ŻABIA | Brama Żabia]]), w 1797 w jego domu przy Melzergasse 8 (ul. Słodowników). Inwestował w nieruchomości; posiadał m.in. kamienice przy Langgasse 29 (ul. Długa; w posiadaniu rodziny w latach 1782–1804), Langer Markt 26 (Długi Targ; 1789–1801) i 25 (1789–1810). Przyczynił się do rozwoju floty gdańskiej, budując w latach 1764–1793 na swój rachunek 19 statków; łącznie w tym czasie posiadał 30 żaglowców (23 samodzielnie, 7 w spółkach armatorskich). W 1793 roku stan jego floty wynosił 12 żaglowców, w 1800 – 17, w 1802 – 15. Należące do niego statki były jednostkami dużymi i wyjątkowymi, jak na gdańskie warunki (około 400–450 łasztów). Nadawał im nazwy związane z nazwiskami i imionami słynnych naukowców: „Copernicus”, „Hevelius”, „Tycho de Brahe”, „Kepler”, „Ptolemeus”, „Halley”. W 1804 roku – wraz z synami: Johannem Gotthardem (1769–1849), [[FRANTZIUS THEODOR CHRISTIAN | Theodorem Christianem]] (1771–1835), Danielem Gotthilfem (1779–1837), [[FRANTZIUS FRIEDRICH WILHELM | Friedrichem Wilhelmem]] (1789–1861), Karlem Eilhardem (1791–1863) – został obdarzony przez króla Prus tytułem szlacheckim. <br/><br> Pierwszą żoną i matką jego synów była Adelgunda Justina Reinick (1747–1795). Ponowny związek małżeński zawarł w marcu 1797 roku w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]] z wdową po lekarzu Joanną Renatą Krüger z domu Gorges (1745–1825). Córka Johanna Justina (1777–1837) była żoną gdańskiego lekarza [[GÖTZ GOTTFRIED | Gottfrieda Götza]]. {{author: EWŁ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 17:17, 24 paź 2015
THEODOSIUS CHRISTIAN FRANTZIUS (2 II 1735 Lubeka – 18 VI 1802 Gdańsk), kupiec i armator. Przybył do Gdańska około roku 1760, w 1764 nabył prawa miejskie, a w latach 1769–1777 przedstawiciel kupiectwa w Kwartale Wysokim ( kwartały). W 1790 roku nobilitowany na sejmie czteroletnim (herb Taczała, dyplom wydany w 1793), w roku 1792 otrzymał od króla polskiego tytuł tajnego radcy handlowego. Po włączeniu Gdańska do Prus radca handlowy w gdańskim Królewskim Handlowym Kolegium Admiralicji (Königliche Commercien- und Admiralitäts-Collegium). Hurtownik i armator, handlował drewnem i zbożem z Anglią. W 1773 roku kantor firmy mieścił się w Bramie Rybackiej ( Brama Żabia), w 1797 w jego domu przy Melzergasse 8 (ul. Słodowników). Inwestował w nieruchomości; posiadał m.in. kamienice przy Langgasse 29 (ul. Długa; w posiadaniu rodziny w latach 1782–1804), Langer Markt 26 (Długi Targ; 1789–1801) i 25 (1789–1810). Przyczynił się do rozwoju floty gdańskiej, budując w latach 1764–1793 na swój rachunek 19 statków; łącznie w tym czasie posiadał 30 żaglowców (23 samodzielnie, 7 w spółkach armatorskich). W 1793 roku stan jego floty wynosił 12 żaglowców, w 1800 – 17, w 1802 – 15. Należące do niego statki były jednostkami dużymi i wyjątkowymi, jak na gdańskie warunki (około 400–450 łasztów). Nadawał im nazwy związane z nazwiskami i imionami słynnych naukowców: „Copernicus”, „Hevelius”, „Tycho de Brahe”, „Kepler”, „Ptolemeus”, „Halley”. W 1804 roku – wraz z synami: Johannem Gotthardem (1769–1849), Theodorem Christianem (1771–1835), Danielem Gotthilfem (1779–1837), Friedrichem Wilhelmem (1789–1861), Karlem Eilhardem (1791–1863) – został obdarzony przez króla Prus tytułem szlacheckim.
Pierwszą żoną i matką jego synów była Adelgunda Justina Reinick (1747–1795). Ponowny związek małżeński zawarł w marcu 1797 roku w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny z wdową po lekarzu Joanną Renatą Krüger z domu Gorges (1745–1825). Córka Johanna Justina (1777–1837) była żoną gdańskiego lekarza Gottfrieda Götza.
