DANZIG, SMS, lekki krążownik (1905)
(uzupełnienie BŚ (e-mail z 4.06.2018)) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| + | [[File:Krążownik_DANZIG.jpg|thumb|Krążownik „Danizg” w budowie, 31 III 1906]] | ||
[[File:SMS „Danzig”.JPG|thumb|SMS „Danzig”]] | [[File:SMS „Danzig”.JPG|thumb|SMS „Danzig”]] | ||
| − | '''SMS''' (Seiner Majestät Schiff) '''„DANZIG”''', lekki krążownik klasy „Bremen”, zbudowany w Stoczni Cesarskiej ([[STOCZNIA KRÓLEWSKA | Stocznia Królewska]]) w serii 8 okrętów (także: „Leipzig”, „München”, „Lübeck”, „Berlin”, „Hamburg”, „Bremen”), wodowany 23 IX 1905, oddany do eksploatacji 1 XII 1907. Wyporność | + | '''SMS''' (Seiner Majestät Schiff) '''„DANZIG”''', lekki krążownik klasy „Bremen”, zbudowany w Stoczni Cesarskiej ([[STOCZNIA KRÓLEWSKA | Stocznia Królewska]]) w serii 8 okrętów (także: „Leipzig”, „München”, „Lübeck”, „Berlin”, „Hamburg”, „Bremen”), położenie stępki 12 VII 1904, wodowany 23 IX 1905, oddany do eksploatacji 1 XII 1907. Ojcem chrzestnym był nadburmistrz Gdańska → Heinrich Ehlers. Wyporność pełna 3816 ton, długość 111,10 m (na linii wodnej 110,6 m), szerokość 13,3 m, zanurzenie 5,68 m, pancerny pokład 35 mm, 2 silniki parowe o mocy 12 022 KM, prędkość maksymalna 22,9 węzła, zasięg 4690 mil morskich, uzbrojenie: 10 dział kalibru 105 mm, 10 armat kalibru 37 mm, 2 wyrzutnie torped 450 mm, 80 min, załoga 297 osób. Ozdobny wystrój kabiny kapitańskiej wykonał gdański malarz Konrad Wiederhold (1868–1940). <br/><br/> |
| + | Początkowo okręt patrolowy, od 1910 okręt szkoleniowy artylerii. Podczas I wojny światowej początkowo w dozorze Zatoki Kilońskiej, od 1 VIII 1914 służył w grupie rekonesansowej na Morzu Północnym; m.in. 28 sierpnia uratował 170 rozbitków z krążownika „Ariadne”, zatopionego w bitwie pod Helgolandem. Po ustawieniu zagrody minowej na wodach Anglii, w drodze powrotnej 15 V 1915 wybuch miny uszkodził mu rufę. Remontowany był do listopada w Bremie, następnie skierowany na Morzu Bałtyckim 25 XI 1915 podczas pierwszego w bałtyckiej służbie rejsu do Libawy na południe od Gotlandii na rosyjskim polu minowym utracił ster. Naprawiany był początkowo w Gdańsku, następnie od stycznia do 12 VII 1916 w Bremie. Włączony do eskadr rozpoznawczych na Morzu Północnym, od 1917 roku działał ponownie na Morzu Bałtyckim, biorąc udział w operacjach desantowych na fińskich wyspach Hiiumaa i Saaremaa. Od czerwca 1917 okręt-cel do szkolenia załóg okrętów podwodnych, noszono się zamiarem przebudowania go na okręt-bazę wodnosamolotów. Wycofany ze służby z powodu złego stanu technicznego 25 III 1918 roku, skreślony ze służby 5 XI 1919, przejęty przez Wielką Brytanię, odholowany z Gdańska 15 IX 1920, w latach 1921-1923 złomowany na Whitby. {{author:RED}}[[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] | ||
Wersja z 10:05, 4 cze 2018
SMS (Seiner Majestät Schiff) „DANZIG”, lekki krążownik klasy „Bremen”, zbudowany w Stoczni Cesarskiej ( Stocznia Królewska) w serii 8 okrętów (także: „Leipzig”, „München”, „Lübeck”, „Berlin”, „Hamburg”, „Bremen”), położenie stępki 12 VII 1904, wodowany 23 IX 1905, oddany do eksploatacji 1 XII 1907. Ojcem chrzestnym był nadburmistrz Gdańska → Heinrich Ehlers. Wyporność pełna 3816 ton, długość 111,10 m (na linii wodnej 110,6 m), szerokość 13,3 m, zanurzenie 5,68 m, pancerny pokład 35 mm, 2 silniki parowe o mocy 12 022 KM, prędkość maksymalna 22,9 węzła, zasięg 4690 mil morskich, uzbrojenie: 10 dział kalibru 105 mm, 10 armat kalibru 37 mm, 2 wyrzutnie torped 450 mm, 80 min, załoga 297 osób. Ozdobny wystrój kabiny kapitańskiej wykonał gdański malarz Konrad Wiederhold (1868–1940).
Początkowo okręt patrolowy, od 1910 okręt szkoleniowy artylerii. Podczas I wojny światowej początkowo w dozorze Zatoki Kilońskiej, od 1 VIII 1914 służył w grupie rekonesansowej na Morzu Północnym; m.in. 28 sierpnia uratował 170 rozbitków z krążownika „Ariadne”, zatopionego w bitwie pod Helgolandem. Po ustawieniu zagrody minowej na wodach Anglii, w drodze powrotnej 15 V 1915 wybuch miny uszkodził mu rufę. Remontowany był do listopada w Bremie, następnie skierowany na Morzu Bałtyckim 25 XI 1915 podczas pierwszego w bałtyckiej służbie rejsu do Libawy na południe od Gotlandii na rosyjskim polu minowym utracił ster. Naprawiany był początkowo w Gdańsku, następnie od stycznia do 12 VII 1916 w Bremie. Włączony do eskadr rozpoznawczych na Morzu Północnym, od 1917 roku działał ponownie na Morzu Bałtyckim, biorąc udział w operacjach desantowych na fińskich wyspach Hiiumaa i Saaremaa. Od czerwca 1917 okręt-cel do szkolenia załóg okrętów podwodnych, noszono się zamiarem przebudowania go na okręt-bazę wodnosamolotów. Wycofany ze służby z powodu złego stanu technicznego 25 III 1918 roku, skreślony ze służby 5 XI 1919, przejęty przez Wielką Brytanię, odholowany z Gdańska 15 IX 1920, w latach 1921-1923 złomowany na Whitby.
