CHOSZCZ KINGA, podróżniczka
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Choszcz Kinga.JPG|thumb|Kinga Choszcz]] | [[File:Choszcz Kinga.JPG|thumb|Kinga Choszcz]] | ||
| − | '''KINGA CHOSZCZ''' (10 IV 1973 Gdańsk – 9 VI 2006 Akra, Ghana), podróżniczka i fotografka. 6 X 1998 roku wraz z Radosławem Siudą wyruszyła (z USA) autostopem w podróż dookoła świata. Po chorobie towarzysza w Pakistanie i jego powrocie do Polski kontynuowała podróż samodzielnie, granicę ukraińsko-polską przekroczyła 5 IX 2003. W marcu 2004 roku oboje uczestnicy wyprawy odebrali w Gdyni najważniejszą polską nagrodę podróżniczą: Kolosa. Swe pamiętniki z podróży dookoła świata opublikowała pod tytułem ''Prowadził nas los'' (wersja polska i angielska); autorami zdjęć zamieszczonych w książce są K. Choszcz i R. Siuda. Jesienią 2005 wyruszyła samotnie w podróż po Afryce (pominiętej podczas pierwszej wyprawy); o podróży tej opowiada wydana pośmiertnie książka ''Moja Afryka'' (opublikowana na podstawie afrykańskich pamiętników podróżniczki). Pracowała z dziećmi jako nauczycielka angielskiego, organizatorka międzynarodowych obozów wolontariackich, trenerka Odysei Umysłu. W czasie podróży dzieliła życie z mieszkańcami odwiedzanych miejsc, w Afryce, w Wybrzeżu Kości Słoniowej, wykupiła z niewolniczej pracy jedenastoletnią dziewczynkę z Ghany. Zmarła na malarię mózgową. Część prochów wsypano do oceanu, część pochowano w Gdańsku na cmentarzu Garnizonowym ([[CMENTARZE NA TERENIE ŚRÓDMIEŚCIA. ZESPÓŁ U PODNÓŻA GRODZISKA | cmentarze na terenie Śródmieścia. Zespół przy Grodzisku]]). 16 II 2007 w Miejskim Domu Kultury na Oruni zapoczątkowano działalność Fundacji Freespirit, której misją jest m.in. wspieranie edukacji dzieci w Ghanie. {{author: RED}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | '''KINGA CHOSZCZ''' (10 IV 1973 Gdańsk – 9 VI 2006 Akra, Ghana), podróżniczka i fotografka. 6 X 1998 roku wraz z Radosławem Siudą wyruszyła (z USA) autostopem w podróż dookoła świata. Po chorobie towarzysza w Pakistanie i jego powrocie do Polski kontynuowała podróż samodzielnie, granicę ukraińsko-polską przekroczyła 5 IX 2003. W marcu 2004 roku oboje uczestnicy wyprawy odebrali w Gdyni najważniejszą polską nagrodę podróżniczą: Kolosa. Swe pamiętniki z podróży dookoła świata opublikowała pod tytułem ''Prowadził nas los'' (wersja polska i angielska); autorami zdjęć zamieszczonych w książce są K. Choszcz i R. Siuda.<br/><br/> |
| + | Jesienią 2005 wyruszyła samotnie w podróż po Afryce (pominiętej podczas pierwszej wyprawy); o podróży tej opowiada wydana pośmiertnie książka ''Moja Afryka'' (opublikowana na podstawie afrykańskich pamiętników podróżniczki). Pracowała z dziećmi jako nauczycielka angielskiego, organizatorka międzynarodowych obozów wolontariackich, trenerka Odysei Umysłu. W czasie podróży dzieliła życie z mieszkańcami odwiedzanych miejsc, w Afryce, w Wybrzeżu Kości Słoniowej, wykupiła z niewolniczej pracy jedenastoletnią dziewczynkę z Ghany.<br/><br/> | ||
| + | Zmarła na malarię mózgową. Część prochów wsypano do oceanu, część pochowano w Gdańsku na cmentarzu Garnizonowym ([[CMENTARZE NA TERENIE ŚRÓDMIEŚCIA. ZESPÓŁ U PODNÓŻA GRODZISKA | cmentarze na terenie Śródmieścia. Zespół przy Grodzisku]]). 16 II 2007 w Miejskim Domu Kultury na Oruni zapoczątkowano działalność Fundacji Freespirit, której misją jest m.in. wspieranie edukacji dzieci w Ghanie. {{author: RED}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 16:02, 10 wrz 2021
KINGA CHOSZCZ (10 IV 1973 Gdańsk – 9 VI 2006 Akra, Ghana), podróżniczka i fotografka. 6 X 1998 roku wraz z Radosławem Siudą wyruszyła (z USA) autostopem w podróż dookoła świata. Po chorobie towarzysza w Pakistanie i jego powrocie do Polski kontynuowała podróż samodzielnie, granicę ukraińsko-polską przekroczyła 5 IX 2003. W marcu 2004 roku oboje uczestnicy wyprawy odebrali w Gdyni najważniejszą polską nagrodę podróżniczą: Kolosa. Swe pamiętniki z podróży dookoła świata opublikowała pod tytułem Prowadził nas los (wersja polska i angielska); autorami zdjęć zamieszczonych w książce są K. Choszcz i R. Siuda.
Jesienią 2005 wyruszyła samotnie w podróż po Afryce (pominiętej podczas pierwszej wyprawy); o podróży tej opowiada wydana pośmiertnie książka Moja Afryka (opublikowana na podstawie afrykańskich pamiętników podróżniczki). Pracowała z dziećmi jako nauczycielka angielskiego, organizatorka międzynarodowych obozów wolontariackich, trenerka Odysei Umysłu. W czasie podróży dzieliła życie z mieszkańcami odwiedzanych miejsc, w Afryce, w Wybrzeżu Kości Słoniowej, wykupiła z niewolniczej pracy jedenastoletnią dziewczynkę z Ghany.
Zmarła na malarię mózgową. Część prochów wsypano do oceanu, część pochowano w Gdańsku na cmentarzu Garnizonowym ( cmentarze na terenie Śródmieścia. Zespół przy Grodzisku). 16 II 2007 w Miejskim Domu Kultury na Oruni zapoczątkowano działalność Fundacji Freespirit, której misją jest m.in. wspieranie edukacji dzieci w Ghanie.
