BAUM WILHELM, lekarz, honorowy obywatel Gdańska
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Baum Wilhelm.JPG|thumb|Wilhelm Baum]] | [[File:Baum Wilhelm.JPG|thumb|Wilhelm Baum]] | ||
| − | '''WILHELM BAUM''' (10 XI 1799 Elbląg – 3 IX 1883 Getynga), lekarz. Syn kupca Samuela Gottlieba (1752 – 1822), brat [[BAUM GEORG | Georga]] i [[BAUM SAMUEL | Samuela]] Baumów. W roku 1818 ukończył gimnazjum w Elblągu, studiował medycynę w Królewcu, kontynuował w latach 1819–1822 w Getyndze i Berlinie, gdzie uzyskał dyplom doktora. Wiedzę uzupełniał w uczelniach Wiednia, Paryża, Londynu i we Włoszech (1824–1827). Od roku 1830 szef [[SZPITAL MIEJSKI (Lazaret przy Bramie Oliwskiej) | Szpitala Miejskiego (Lazaretu przy Bramie Oliwskiej)]]. Na nim spoczywała cała odpowiedzialność za walkę z epidemią cholery w Gdańsku w 1831 ([[EPIDEMIE | + | '''WILHELM BAUM''' (10 XI 1799 Elbląg – 3 IX 1883 Getynga), lekarz. Syn kupca Samuela Gottlieba (1752 – 1822), brat [[BAUM GEORG | Georga]] i [[BAUM SAMUEL | Samuela]] Baumów. W roku 1818 ukończył gimnazjum w Elblągu, studiował medycynę w Królewcu, kontynuował w latach 1819–1822 w Getyndze i Berlinie, gdzie uzyskał dyplom doktora. Wiedzę uzupełniał w uczelniach Wiednia, Paryża, Londynu i we Włoszech (1824–1827). Od roku 1830 szef [[SZPITAL MIEJSKI (Lazaret przy Bramie Oliwskiej) | Szpitala Miejskiego (Lazaretu przy Bramie Oliwskiej)]]. Na nim spoczywała cała odpowiedzialność za walkę z epidemią cholery w Gdańsku w 1831 ([[EPIDEMIE 1801–1945 | epidemie 1800–1945]]). Za zasługi nadano mu w końcu 1831 roku [[HONOROWE OBYWATELSTWO MIASTA | honorowe obywatelstwo miasta Gdańska]]. W roku 1842 został profesorem chirurgii uniwersytetu w Greifswaldzie, od 1848 profesor w Getyndze, od 1875 na emeryturze. Stosował nowatorskie metody operowania i leczenia chorych na polipy nosowe. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 16:10, 8 lip 2014
WILHELM BAUM (10 XI 1799 Elbląg – 3 IX 1883 Getynga), lekarz. Syn kupca Samuela Gottlieba (1752 – 1822), brat Georga i Samuela Baumów. W roku 1818 ukończył gimnazjum w Elblągu, studiował medycynę w Królewcu, kontynuował w latach 1819–1822 w Getyndze i Berlinie, gdzie uzyskał dyplom doktora. Wiedzę uzupełniał w uczelniach Wiednia, Paryża, Londynu i we Włoszech (1824–1827). Od roku 1830 szef Szpitala Miejskiego (Lazaretu przy Bramie Oliwskiej). Na nim spoczywała cała odpowiedzialność za walkę z epidemią cholery w Gdańsku w 1831 ( epidemie 1800–1945). Za zasługi nadano mu w końcu 1831 roku honorowe obywatelstwo miasta Gdańska. W roku 1842 został profesorem chirurgii uniwersytetu w Greifswaldzie, od 1848 profesor w Getyndze, od 1875 na emeryturze. Stosował nowatorskie metody operowania i leczenia chorych na polipy nosowe.
