SIÓDMA ŁUŻYCKA DYWIZJA DESANTOWA

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
(Utworzył nową stronę „{{paper}} [[File:Przysięga_wojskowa_żołnierzy_7__Łużyckiej_Dywizji_Desantowej__1977.JPG|thumb|Przysięga wojskowa żołnierzy 7 Łużyckiej Dywizji Desantowej ...”)
 
Linia 1: Linia 1:
 
{{paper}}
 
{{paper}}
[[File:Przysięga_wojskowa_żołnierzy_7__Łużyckiej_Dywizji_Desantowej__1977.JPG|thumb|Przysięga wojskowa żołnierzy 7 Łużyckiej Dywizji Desantowej 1977]][[File:Żołnierz_7__Łużyckiej_Dywizji_Desantowej_po_złożeniu_przysięgi__1976_.JPG|thumb|Żołnierz 7 Łużyckiej Dywizji Desantowej po złożeniu przysięgi 1976 ]]SIÓDMA(7.) ŁUŻYCKA DYWIZJA DESANTOWA (potocznie niebieskie berety, desantowcy), związek taktyczny sił zbrojnych PRL, powołany 8 X 1963; sformowana na bazie 23. Dywizji Piechoty (powstała 1953), stacjonującej w Gd. oraz Lęborku, 3. Pułku Piechoty Morskiej z Dziwnowa oraz 34. Pułku Piechoty 8. Dyw. Piechoty ze Słupska. Struktura organizacyjna 7. ŁDD: pułki – 79. (Pomorski) Pułk Desantowy (Lębork), 34. (Budziszyński) Pułk Desantowy (Słupsk) i 35. (Gdański) Pułk Desantowy (Gd.); ponadto 11. batalion czołgów średnich (Słupsk); 41. dywizjon rakiet taktycznych: 20. dywizjon artylerii rakietowej (Gd.), 18. batalion saperów (Lębork), 7. batalion remontowy (Słupsk); samodzielne kompanie (baterie): kompania ochrony i regulacji ruchu sztabu dywizji (Gd.), 52. kompania rozpoznawcza (Lębork), 23. kompania łączności (Gd.), 29. bateria artylerii plot (Gd.), 7. kompania zaopatrzenia (Gd.), 23. kompania med. (Gd.) oraz Dywizyjny Punkt Zaopatrzenia z piekarnią polową, polową łaźnią i pralnią, pocztą polową, oddziałem polowym NBP, szpitalem segregacyjno-ewakuacyjnym, med. batalionem wzmocnienia i eskadrą łącznikową śmigłowców (Gd.). W Gd. oddziały 7. ŁDD stacjonowały w q koszarach we Wrzeszczu. Jednostki 7. ŁDD brały udział w licznych paradach (1964 – 20-lecie PRL w Warszawie, 1965 w Gd., 1966 – Defilada 1000-lecia), akcjach (np. 1971 nadmorskie lotnisko – pokazowy desant między Brzeźnem a Jelitkowem i opanowanie lotniska we Wrzeszczu), w kręceniu filmów (Czterej Pancerni i pies, instruktażowy desant morski), międzynarodowych manewrach wojsk. (np. Braterstwo Broni z wojskiem NRD i ZSRR), misjach zagranicznych (1974 – w ramach Doraźnych Sił Zbrojnych ONZ na Bliskim Wschodzie), robotach budowlanych w Gd. (np.1974 przy q lotnisku Rębiechowo, 1984 elektrowni w Żarnowcu) i modernizacyjnych (np. 1973 przy q stadionie Miejskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji przy ul. Traugutta), akcjach rozminowywania, a także zabezpieczania ważnych obiektów w czasie klęsk żywiołowych (np. zima 1979) i gaszeniu pożarów. Żołnierze 7. ŁDD brali udział w akcji ewakuacyjnej oblężonego w grudniu 1970 gmachu KW PZPR, a także zabezpieczeniu (blokadzie) niektórych obiektów. Od 2 VIII 1986 – 7. Brygada Obrony Wybrzeża, 1989 przeformowanie na strukturę batalionową. Rozwiązana ostatecznie 1993 (tradycje kontynuuje 7. Brygada Obrony Wybrzeża). {{author: JDan}} [[Category: Encyklopedia]]
+
[[File:Przysięga_wojskowa_żołnierzy_7__Łużyckiej_Dywizji_Desantowej__1977.JPG|thumb|Przysięga wojskowa żołnierzy 7. Łużyckiej Dywizji Desantowej, 1977]][[File:Żołnierz_7__Łużyckiej_Dywizji_Desantowej_po_złożeniu_przysięgi__1976_.JPG|thumb|Żołnierz 7. Łużyckiej Dywizji Desantowej po złożeniu przysięgi, 1976 ]]SIÓDMA(7.) ŁUŻYCKA DYWIZJA DESANTOWA (potocznie niebieskie berety, desantowcy), związek taktyczny sił zbrojnych PRL, powołany 8 X 1963; sformowana na bazie 23. Dywizji Piechoty (powstała 1953), stacjonującej w Gd. oraz Lęborku, 3. Pułku Piechoty Morskiej z Dziwnowa oraz 34. Pułku Piechoty 8. Dyw. Piechoty ze Słupska. Struktura organizacyjna 7. ŁDD: pułki – 79. (Pomorski) Pułk Desantowy (Lębork), 34. (Budziszyński) Pułk Desantowy (Słupsk) i 35. (Gdański) Pułk Desantowy (Gd.); ponadto 11. batalion czołgów średnich (Słupsk); 41. dywizjon rakiet taktycznych: 20. dywizjon artylerii rakietowej (Gd.), 18. batalion saperów (Lębork), 7. batalion remontowy (Słupsk); samodzielne kompanie (baterie): kompania ochrony i regulacji ruchu sztabu dywizji (Gd.), 52. kompania rozpoznawcza (Lębork), 23. kompania łączności (Gd.), 29. bateria artylerii plot (Gd.), 7. kompania zaopatrzenia (Gd.), 23. kompania med. (Gd.) oraz Dywizyjny Punkt Zaopatrzenia z piekarnią polową, polową łaźnią i pralnią, pocztą polową, oddziałem polowym NBP, szpitalem segregacyjno-ewakuacyjnym, med. batalionem wzmocnienia i eskadrą łącznikową śmigłowców (Gd.). W Gd. oddziały 7. ŁDD stacjonowały w q koszarach we Wrzeszczu. Jednostki 7. ŁDD brały udział w licznych paradach (1964 – 20-lecie PRL w Warszawie, 1965 w Gd., 1966 – Defilada 1000-lecia), akcjach (np. 1971 nadmorskie lotnisko – pokazowy desant między Brzeźnem a Jelitkowem i opanowanie lotniska we Wrzeszczu), w kręceniu filmów (Czterej Pancerni i pies, instruktażowy desant morski), międzynarodowych manewrach wojsk. (np. Braterstwo Broni z wojskiem NRD i ZSRR), misjach zagranicznych (1974 – w ramach Doraźnych Sił Zbrojnych ONZ na Bliskim Wschodzie), robotach budowlanych w Gd. (np.1974 przy q lotnisku Rębiechowo, 1984 elektrowni w Żarnowcu) i modernizacyjnych (np. 1973 przy q stadionie Miejskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji przy ul. Traugutta), akcjach rozminowywania, a także zabezpieczania ważnych obiektów w czasie klęsk żywiołowych (np. zima 1979) i gaszeniu pożarów. Żołnierze 7. ŁDD brali udział w akcji ewakuacyjnej oblężonego w grudniu 1970 gmachu KW PZPR, a także zabezpieczeniu (blokadzie) niektórych obiektów. Od 2 VIII 1986 – 7. Brygada Obrony Wybrzeża, 1989 przeformowanie na strukturę batalionową. Rozwiązana ostatecznie 1993 (tradycje kontynuuje 7. Brygada Obrony Wybrzeża). {{author: JDan}} [[Category: Encyklopedia]]

Wersja z 13:04, 8 gru 2012

Plik:Przysięga wojskowa żołnierzy 7 Łużyckiej Dywizji Desantowej 1977.JPG
Przysięga wojskowa żołnierzy 7. Łużyckiej Dywizji Desantowej, 1977
Plik:Żołnierz 7 Łużyckiej Dywizji Desantowej po złożeniu przysięgi 1976 .JPG
Żołnierz 7. Łużyckiej Dywizji Desantowej po złożeniu przysięgi, 1976
SIÓDMA(7.) ŁUŻYCKA DYWIZJA DESANTOWA (potocznie niebieskie berety, desantowcy), związek taktyczny sił zbrojnych PRL, powołany 8 X 1963; sformowana na bazie 23. Dywizji Piechoty (powstała 1953), stacjonującej w Gd. oraz Lęborku, 3. Pułku Piechoty Morskiej z Dziwnowa oraz 34. Pułku Piechoty 8. Dyw. Piechoty ze Słupska. Struktura organizacyjna 7. ŁDD: pułki – 79. (Pomorski) Pułk Desantowy (Lębork), 34. (Budziszyński) Pułk Desantowy (Słupsk) i 35. (Gdański) Pułk Desantowy (Gd.); ponadto 11. batalion czołgów średnich (Słupsk); 41. dywizjon rakiet taktycznych: 20. dywizjon artylerii rakietowej (Gd.), 18. batalion saperów (Lębork), 7. batalion remontowy (Słupsk); samodzielne kompanie (baterie): kompania ochrony i regulacji ruchu sztabu dywizji (Gd.), 52. kompania rozpoznawcza (Lębork), 23. kompania łączności (Gd.), 29. bateria artylerii plot (Gd.), 7. kompania zaopatrzenia (Gd.), 23. kompania med. (Gd.) oraz Dywizyjny Punkt Zaopatrzenia z piekarnią polową, polową łaźnią i pralnią, pocztą polową, oddziałem polowym NBP, szpitalem segregacyjno-ewakuacyjnym, med. batalionem wzmocnienia i eskadrą łącznikową śmigłowców (Gd.). W Gd. oddziały 7. ŁDD stacjonowały w q koszarach we Wrzeszczu. Jednostki 7. ŁDD brały udział w licznych paradach (1964 – 20-lecie PRL w Warszawie, 1965 w Gd., 1966 – Defilada 1000-lecia), akcjach (np. 1971 nadmorskie lotnisko – pokazowy desant między Brzeźnem a Jelitkowem i opanowanie lotniska we Wrzeszczu), w kręceniu filmów (Czterej Pancerni i pies, instruktażowy desant morski), międzynarodowych manewrach wojsk. (np. Braterstwo Broni z wojskiem NRD i ZSRR), misjach zagranicznych (1974 – w ramach Doraźnych Sił Zbrojnych ONZ na Bliskim Wschodzie), robotach budowlanych w Gd. (np.1974 przy q lotnisku Rębiechowo, 1984 elektrowni w Żarnowcu) i modernizacyjnych (np. 1973 przy q stadionie Miejskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji przy ul. Traugutta), akcjach rozminowywania, a także zabezpieczania ważnych obiektów w czasie klęsk żywiołowych (np. zima 1979) i gaszeniu pożarów. Żołnierze 7. ŁDD brali udział w akcji ewakuacyjnej oblężonego w grudniu 1970 gmachu KW PZPR, a także zabezpieczeniu (blokadzie) niektórych obiektów. Od 2 VIII 1986 – 7. Brygada Obrony Wybrzeża, 1989 przeformowanie na strukturę batalionową. Rozwiązana ostatecznie 1993 (tradycje kontynuuje 7. Brygada Obrony Wybrzeża). JDan
⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania