KUCHARSKI LESZEK, tenisista stołowy, olimpijczyk
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Leszek Kucharski (z lewej) w deblu z Andrzejem Grubbą.JPG|thumb|Leszek Kucharski (z lewej) w deblu z Andrzejem Grubbą]] | [[File:Leszek Kucharski (z lewej) w deblu z Andrzejem Grubbą.JPG|thumb|Leszek Kucharski (z lewej) w deblu z Andrzejem Grubbą]] | ||
| − | '''LESZEK KUCHARSKI''' (ur. 8 VII 1959 Gdańsk), tenisista stołowy. Syn Magdaleny Skuratowicz-Kucharskiej, mistrzyni Polski w tenisie stołowym (indywidualnie w latach 1955, 1958 i 1959, mieszanej w 1958–1959). Absolwent gdańskiego XI LO ([[ZESPÓŁ SZKÓŁ SPORTOWYCH I OGÓLNOKSZTAŁCĄCYCH | Zespół Szkół Sportowych i Ogólnokształcących]], ul. Subisława 22). Zawodnik Startu Gdynia (1965–1969), MRKS Gdańsk (1969–1973), AZS UG (1973–1977), AZS AWF Gdańsk (1977–1987), BTK Halmstad (Szwecja, 1987–1989), Rekordu (Szwecja, 1989–1990), Heibronn (Niemcy, 1990–1991), Baildonu Katowice (1991–1992), Broni Euromirex Radom (1992–1995), AZS AWF Gdańsk (1995–1996), Pogoni Lębork (1996–1998), Olimpii Grudziądz (1998–1999). Mistrz Europy juniorów z Vichy w roku 1977 oraz brązowy medalista ME juniorów w mikście (z Jolantą Szatko) w Mödling (Austria) w 1976. Dwukrotny olimpijczyk – z Seulu w roku 1988 (6. lokata w deblu – z [[GRUBBA ANDRZEJ | Andrzejem Grubbą]], w singlu odpadł w czwartej rundzie) i z Barcelony w 1992 (1/8 finału w deblu z A. Grubbą). Trzykrotny medalista MŚ: Goeteborg w roku 1985 (brąz w drużynie), Delhi w 1987 (brąz w deblu – z A. Grubbą) i Dortmund w 1989 (srebro w deblu – z Zoranem Kalinicem). Czterokrotny medalista ME: Moskwa w roku 1984 – srebro w drużynie, Praga w 1986 – srebro w singlu i brąz w drużynie, Paryż w 1988 – brąz w deblu (z A. Grubbą). W latach 1982–1991 startował osiem razy w rozgrywkach finałowych prestiżowego turnieju TOP – 12 (w 1982 – 10, 1983 – 11, 1986 – 5, 1987 – 5, 1988 – 4, 1989 – 6, 1990 – 5–10, 1991 – 10). Dwa zwycięstwa z reprezentacją Polski (drużynowe) w Superlidze – rok 1986 i 1987. W Klubowym Pucharze Europy zwycięstwo w barwach AZS AWF Gdańsk – 1985 (w finale 5:3 z Vasutasem Budapeszt). Podczas akademickich MŚ (drużynowo) złoty (Middlesbrough, 1980) oraz srebrny medal (Gdańsk, 1984). Międzynarodowy mistrz (w singlu) Holandii (1984) i Czechosłowacji (1986). Podczas mistrzostw Polski zdobył łącznie 23 złote medale za: 2 zwycięstwa w singlu (1980, 1987), 6 w deblu (1978–1981, 1984, 1988), 3 w mikście (1978–1979, 1989) oraz 12 w rywalizacji drużynowej: 8 z AZS AWF Gdańsk (1979–1986), raz z Baildonem Katowice (1992) i 3 z Bronią Euromirexem Radom (1993–1995). Karierę zakończył w roku 2000. Od 1991 jednocześnie trener w Ośrodku Szkolenia Młodzieży w Gdańsku, Polskiego Związku Tenisa Stołowego; od 1994 roku trenował kadrę polskich juniorów i reprezentację kobiecą. Prowadzi Wakacyjną Akademię Tenisa Stołowego Leszka Kucharskiego. {{author: WSZ}} [[Category: Encyklopedia]] | + | '''LESZEK KUCHARSKI''' (ur. 8 VII 1959 Gdańsk), tenisista stołowy. Syn Magdaleny Skuratowicz-Kucharskiej, mistrzyni Polski w tenisie stołowym (indywidualnie w latach 1955, 1958 i 1959, mieszanej w 1958–1959). Absolwent gdańskiego XI LO ([[ZESPÓŁ SZKÓŁ SPORTOWYCH I OGÓLNOKSZTAŁCĄCYCH | Zespół Szkół Sportowych i Ogólnokształcących]], ul. Subisława 22). Zawodnik Startu Gdynia (1965–1969), MRKS Gdańsk (1969–1973), AZS UG (1973–1977), AZS AWF Gdańsk (1977–1987), BTK Halmstad (Szwecja, 1987–1989), Rekordu (Szwecja, 1989–1990), Heibronn (Niemcy, 1990–1991), Baildonu Katowice (1991–1992), Broni Euromirex Radom (1992–1995), AZS AWF Gdańsk (1995–1996), Pogoni Lębork (1996–1998), Olimpii Grudziądz (1998–1999). Mistrz Europy juniorów z Vichy w roku 1977 oraz brązowy medalista ME juniorów w mikście (z Jolantą Szatko) w Mödling (Austria) w 1976. Dwukrotny olimpijczyk – z Seulu w roku 1988 (6. lokata w deblu – z [[GRUBBA ANDRZEJ | Andrzejem Grubbą]], w singlu odpadł w czwartej rundzie) i z Barcelony w 1992 (1/8 finału w deblu z A. Grubbą). Trzykrotny medalista MŚ: Goeteborg w roku 1985 (brąz w drużynie), Delhi w 1987 (brąz w deblu – z A. Grubbą) i Dortmund w 1989 (srebro w deblu – z Zoranem Kalinicem). Czterokrotny medalista ME: Moskwa w roku 1984 – srebro w drużynie, Praga w 1986 – srebro w singlu i brąz w drużynie, Paryż w 1988 – brąz w deblu (z A. Grubbą). W latach 1982–1991 startował osiem razy w rozgrywkach finałowych prestiżowego turnieju TOP – 12 (w 1982 – 10, 1983 – 11, 1986 – 5, 1987 – 5, 1988 – 4, 1989 – 6, 1990 – 5–10, 1991 – 10). Dwa zwycięstwa z reprezentacją Polski (drużynowe) w Superlidze – rok 1986 i 1987. W Klubowym Pucharze Europy zwycięstwo w barwach AZS AWF Gdańsk – 1985 (w finale 5:3 z Vasutasem Budapeszt). Podczas akademickich MŚ (drużynowo) złoty (Middlesbrough, 1980) oraz srebrny medal (Gdańsk, 1984). Międzynarodowy mistrz (w singlu) Holandii (1984) i Czechosłowacji (1986). Podczas mistrzostw Polski zdobył łącznie 23 złote medale za: 2 zwycięstwa w singlu (1980, 1987), 6 w deblu (1978–1981, 1984, 1988), 3 w mikście (1978–1979, 1989) oraz 12 w rywalizacji drużynowej: 8 z AZS AWF Gdańsk (1979–1986), raz z Baildonem Katowice (1992) i 3 z Bronią Euromirexem Radom (1993–1995). Karierę zakończył w roku 2000. Od 1991 jednocześnie trener w Ośrodku Szkolenia Młodzieży w Gdańsku, Polskiego Związku Tenisa Stołowego; od 1994 roku trenował kadrę polskich juniorów i reprezentację kobiecą. Prowadzi Wakacyjną Akademię Tenisa Stołowego Leszka Kucharskiego. {{author: WSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 11:11, 6 lip 2014
_w_deblu_z_Andrzejem_Grubb%C4%85.JPG)
LESZEK KUCHARSKI (ur. 8 VII 1959 Gdańsk), tenisista stołowy. Syn Magdaleny Skuratowicz-Kucharskiej, mistrzyni Polski w tenisie stołowym (indywidualnie w latach 1955, 1958 i 1959, mieszanej w 1958–1959). Absolwent gdańskiego XI LO ( Zespół Szkół Sportowych i Ogólnokształcących, ul. Subisława 22). Zawodnik Startu Gdynia (1965–1969), MRKS Gdańsk (1969–1973), AZS UG (1973–1977), AZS AWF Gdańsk (1977–1987), BTK Halmstad (Szwecja, 1987–1989), Rekordu (Szwecja, 1989–1990), Heibronn (Niemcy, 1990–1991), Baildonu Katowice (1991–1992), Broni Euromirex Radom (1992–1995), AZS AWF Gdańsk (1995–1996), Pogoni Lębork (1996–1998), Olimpii Grudziądz (1998–1999). Mistrz Europy juniorów z Vichy w roku 1977 oraz brązowy medalista ME juniorów w mikście (z Jolantą Szatko) w Mödling (Austria) w 1976. Dwukrotny olimpijczyk – z Seulu w roku 1988 (6. lokata w deblu – z Andrzejem Grubbą, w singlu odpadł w czwartej rundzie) i z Barcelony w 1992 (1/8 finału w deblu z A. Grubbą). Trzykrotny medalista MŚ: Goeteborg w roku 1985 (brąz w drużynie), Delhi w 1987 (brąz w deblu – z A. Grubbą) i Dortmund w 1989 (srebro w deblu – z Zoranem Kalinicem). Czterokrotny medalista ME: Moskwa w roku 1984 – srebro w drużynie, Praga w 1986 – srebro w singlu i brąz w drużynie, Paryż w 1988 – brąz w deblu (z A. Grubbą). W latach 1982–1991 startował osiem razy w rozgrywkach finałowych prestiżowego turnieju TOP – 12 (w 1982 – 10, 1983 – 11, 1986 – 5, 1987 – 5, 1988 – 4, 1989 – 6, 1990 – 5–10, 1991 – 10). Dwa zwycięstwa z reprezentacją Polski (drużynowe) w Superlidze – rok 1986 i 1987. W Klubowym Pucharze Europy zwycięstwo w barwach AZS AWF Gdańsk – 1985 (w finale 5:3 z Vasutasem Budapeszt). Podczas akademickich MŚ (drużynowo) złoty (Middlesbrough, 1980) oraz srebrny medal (Gdańsk, 1984). Międzynarodowy mistrz (w singlu) Holandii (1984) i Czechosłowacji (1986). Podczas mistrzostw Polski zdobył łącznie 23 złote medale za: 2 zwycięstwa w singlu (1980, 1987), 6 w deblu (1978–1981, 1984, 1988), 3 w mikście (1978–1979, 1989) oraz 12 w rywalizacji drużynowej: 8 z AZS AWF Gdańsk (1979–1986), raz z Baildonem Katowice (1992) i 3 z Bronią Euromirexem Radom (1993–1995). Karierę zakończył w roku 2000. Od 1991 jednocześnie trener w Ośrodku Szkolenia Młodzieży w Gdańsku, Polskiego Związku Tenisa Stołowego; od 1994 roku trenował kadrę polskich juniorów i reprezentację kobiecą. Prowadzi Wakacyjną Akademię Tenisa Stołowego Leszka Kucharskiego.
