RHYTHM AND BLUES, zespół rock and rollowy

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
(Utworzył nową stronę „{{paper}} Debiutancki koncert zespołu Rhythm and Blues w klubie Rudy KotRHYTHM AN...”)
 
Linia 1: Linia 1:
 
{{paper}}
 
{{paper}}
[[File:Debiutancki_koncert_zespołu_Rhythm_and_Blues_w_klubie_Rudy_Kot.JPG|thumb|Debiutancki koncert zespołu Rhythm and Blues w klubie Rudy Kot]]RHYTHM AND BLUES,pierwszy pol. zespół rock and rollowy. Jego debiutancki koncert odbył się 24 III 1959 w gd. Klubie Kultury q Rudy Kot przy ul. Garncarskiej 18 (data jest uważana za dzień symbolicznych narodzin pol. rocka). W skład grupy wchodzili byli członkowie gd. Modern Jazz Sekstetu: gitarzysta Leszek Bogdanowicz (właśc. Bogusław Grzyb), kontrabasista Leonard Szymański i perkusista Edward Malicki. Obok nich wystąpili: Andrzej Sułocki na fortepianie i Jan Kirsznik na saksofonie tenorowym, wokaliści Bogusław Wyrobek i Marek Tarnowski (właśc. Wojciech Zieliński). Później A. Sułockiego zastąpił Zbigniew Garsen (właśc. Zbigniew Wilk). Opiekę artyst. nad zespołem sprawował q Franciszek Walicki. 22 V 1959 zespół wygrał Ogólnopolski Konkurs Orkiestr Jazzowych i Rozrywkowych, zorganizowany przez „Sztandar Młodych” w Warszawie. W lipcu 1959 podjął współpracę z 15-letnim Wasilem Michajem, znanym później jako Michaj Burano. Kolejnym członkiem grupy został Andrzej Jordan (właśc. Andrzej Szmilichowski). W poł. września 1959 zespół dokonał jedynych nagrań radiowych: Butterfingers, Elevator Rock, Stormy Weather, James Rider, Mambo Rock, Rock-a-Beatin’ Boogie, Big Boogie-Woogie oraz Malaguena. We wrześniu 1959 wyruszył na tournée po Polsce. Koncerty okazały się wielkim sukcesem. Atmosfera panująca w salach – hałas, krzyki, gwizdy zagłuszające często muzykę – ugruntowała stanowisko czynników partyjnych, jakoby organizatorzy nie potrafili zapewnić porządku na koncertach. Po koncercie w Katowicach 17 IX 1959, kiedy to na widowni zaczęto palić gazety, ówczesny katowicki i sekr. KW PZPR Edward Gierek nakazał odwołanie drugiego występu. Jego opinia zaowocowała wydaniem zarządzenia Ministerstwa Kultury i Sztuki, zakazującego występów w salach większych niż 400 miejsc. Oznaczało to koniec kariery zespołu; mniejsze sale nie mogły pokryć kosztów. Ostatni koncert odbył się 27 X 1959 w Gd., zespół został rozwiązany 22 VI 1960 oficjalną uchwałą Gd. Jazz Clubu. W 1991 (pod nr. kategorii LP SX 3003) Polskie Nagrania Muza wydały płytę Złote lata polskiego beatu 1959–61, zawierającą 6 utworów zespołu. {{author: JAK}} [[Category: Encyklopedia]]
+
[[File:Debiutancki_koncert_zespołu_Rhythm_and_Blues_w_klubie_Rudy_Kot.JPG|thumb|Debiutancki koncert zespołu Rhythm and Blues w klubie Rudy Kot]]
 +
'''RHYTHM AND BLUES''', pierwszy pol. zespół rock and rollowy. Jego debiutancki koncert odbył się 24 III 1959 w gd. Klubie Kultury q Rudy Kot przy ul. Garncarskiej 18 (data jest uważana za dzień symbolicznych narodzin pol. rocka). W skład grupy wchodzili byli członkowie gd. Modern Jazz Sekstetu: gitarzysta Leszek Bogdanowicz (właśc. Bogusław Grzyb), kontrabasista Leonard Szymański i perkusista Edward Malicki. Obok nich wystąpili: Andrzej Sułocki na fortepianie i Jan Kirsznik na saksofonie tenorowym, wokaliści Bogusław Wyrobek i Marek Tarnowski (właśc. Wojciech Zieliński). Później A. Sułockiego zastąpił Zbigniew Garsen (właśc. Zbigniew Wilk). Opiekę artyst. nad zespołem sprawował q Franciszek Walicki. 22 V 1959 zespół wygrał Ogólnopolski Konkurs Orkiestr Jazzowych i Rozrywkowych, zorganizowany przez „Sztandar Młodych” w Warszawie. W lipcu 1959 podjął współpracę z 15-letnim Wasilem Michajem, znanym później jako Michaj Burano. Kolejnym członkiem grupy został Andrzej Jordan (właśc. Andrzej Szmilichowski). W poł. września 1959 zespół dokonał jedynych nagrań radiowych: Butterfingers, Elevator Rock, Stormy Weather, James Rider, Mambo Rock, Rock-a-Beatin’ Boogie, Big Boogie-Woogie oraz Malaguena. We wrześniu 1959 wyruszył na tournée po Polsce. Koncerty okazały się wielkim sukcesem. Atmosfera panująca w salach – hałas, krzyki, gwizdy zagłuszające często muzykę – ugruntowała stanowisko czynników partyjnych, jakoby organizatorzy nie potrafili zapewnić porządku na koncertach. Po koncercie w Katowicach 17 IX 1959, kiedy to na widowni zaczęto palić gazety, ówczesny katowicki i sekr. KW PZPR Edward Gierek nakazał odwołanie drugiego występu. Jego opinia zaowocowała wydaniem zarządzenia Ministerstwa Kultury i Sztuki, zakazującego występów w salach większych niż 400 miejsc. Oznaczało to koniec kariery zespołu; mniejsze sale nie mogły pokryć kosztów. Ostatni koncert odbył się 27 X 1959 w Gd., zespół został rozwiązany 22 VI 1960 oficjalną uchwałą Gd. Jazz Clubu. W 1991 (pod nr. kategorii LP SX 3003) Polskie Nagrania Muza wydały płytę Złote lata polskiego beatu 1959–61, zawierającą 6 utworów zespołu. {{author: JAK}} [[Category: Encyklopedia]]

Wersja z 15:44, 3 mar 2013

Debiutancki koncert zespołu Rhythm and Blues w klubie Rudy Kot

RHYTHM AND BLUES, pierwszy pol. zespół rock and rollowy. Jego debiutancki koncert odbył się 24 III 1959 w gd. Klubie Kultury q Rudy Kot przy ul. Garncarskiej 18 (data jest uważana za dzień symbolicznych narodzin pol. rocka). W skład grupy wchodzili byli członkowie gd. Modern Jazz Sekstetu: gitarzysta Leszek Bogdanowicz (właśc. Bogusław Grzyb), kontrabasista Leonard Szymański i perkusista Edward Malicki. Obok nich wystąpili: Andrzej Sułocki na fortepianie i Jan Kirsznik na saksofonie tenorowym, wokaliści Bogusław Wyrobek i Marek Tarnowski (właśc. Wojciech Zieliński). Później A. Sułockiego zastąpił Zbigniew Garsen (właśc. Zbigniew Wilk). Opiekę artyst. nad zespołem sprawował q Franciszek Walicki. 22 V 1959 zespół wygrał Ogólnopolski Konkurs Orkiestr Jazzowych i Rozrywkowych, zorganizowany przez „Sztandar Młodych” w Warszawie. W lipcu 1959 podjął współpracę z 15-letnim Wasilem Michajem, znanym później jako Michaj Burano. Kolejnym członkiem grupy został Andrzej Jordan (właśc. Andrzej Szmilichowski). W poł. września 1959 zespół dokonał jedynych nagrań radiowych: Butterfingers, Elevator Rock, Stormy Weather, James Rider, Mambo Rock, Rock-a-Beatin’ Boogie, Big Boogie-Woogie oraz Malaguena. We wrześniu 1959 wyruszył na tournée po Polsce. Koncerty okazały się wielkim sukcesem. Atmosfera panująca w salach – hałas, krzyki, gwizdy zagłuszające często muzykę – ugruntowała stanowisko czynników partyjnych, jakoby organizatorzy nie potrafili zapewnić porządku na koncertach. Po koncercie w Katowicach 17 IX 1959, kiedy to na widowni zaczęto palić gazety, ówczesny katowicki i sekr. KW PZPR Edward Gierek nakazał odwołanie drugiego występu. Jego opinia zaowocowała wydaniem zarządzenia Ministerstwa Kultury i Sztuki, zakazującego występów w salach większych niż 400 miejsc. Oznaczało to koniec kariery zespołu; mniejsze sale nie mogły pokryć kosztów. Ostatni koncert odbył się 27 X 1959 w Gd., zespół został rozwiązany 22 VI 1960 oficjalną uchwałą Gd. Jazz Clubu. W 1991 (pod nr. kategorii LP SX 3003) Polskie Nagrania Muza wydały płytę Złote lata polskiego beatu 1959–61, zawierającą 6 utworów zespołu. JAK

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania