FRANCKENBERGER ANDREAS, rektor Gimnazjum Gdańskiego
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''ANDREAS FRANCKENBERGER''' (1536 Meiningen, Frankonia – 17 I 1590 Wittenberga), uczony, pedagog. Od 1555 roku studiował w Wittenberdze, uzyskał tytuł magistra sztuk wyzwolonych. Od 1568 rektor Gimnazjum Gdańskiego ([[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickie]]), opracował jego pierwszy wydany drukiem program nauczania (''Constitutio nova Gymnasii Dantiscani''). Kładł nacisk na wychowanie religijne w duchu reformacji, zwolennik nauczania encyklopedycznego, głównie prawa, medycyny, filozofii (zalecał poznanie poglądów uczonych starożytnych i współczesnych), etyki i dialektyki, historii z geografią, elementów astronomii, muzyki. Dążył do uporządkowania i ujednolicenia programów nauczania, zróżnicowania zajęć (m.in. przez wprowadzanie także ćwiczeń i publicznych dysput). Prowadził m.in. wykłady z anatomii ([[KATEDRA ANATOMII GIMNAZJUM AKADEMICKIEGO | Katedra Anatomii Gimnazjum Akademickiego]]), był autorem wierszy okolicznościowych. W wyniku ciężkiej sytuacji miasta podczas [[WOJNA GDAŃSKA Z KRÓLEM POLSKIM STEFANEM BATORYM | wojny Gdańska z królem polskim Stefanem Batorym]] w 1576 roku powrócił do Wittenbergi, dla gimnazjum oznaczało to kryzys (następcę na urząd rektora, [[FABRICIUS (SCHMIDT) JAKOB | Jacoba Fabriciusa]], powołano dopiero w 1580). W 1581 roku został profesorem historii i retoryki w Wittenberdze, jego propozycje powrotu do Gdańska nie spotkały się z zainteresowaniem władz miasta. {{author:RED}}[[Category: Encyklopedia]] | + | '''ANDREAS FRANCKENBERGER''' (1536 Meiningen, Frankonia – 17 I 1590 Wittenberga), uczony, pedagog. Od 1555 roku studiował w Wittenberdze, uzyskał tytuł magistra sztuk wyzwolonych. Od 1568 rektor Gimnazjum Gdańskiego ([[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickie]]), opracował jego pierwszy wydany drukiem program nauczania (''Constitutio nova Gymnasii Dantiscani''). Kładł nacisk na wychowanie religijne w duchu reformacji, zwolennik nauczania encyklopedycznego, głównie prawa, medycyny, filozofii (zalecał poznanie poglądów uczonych starożytnych i współczesnych), etyki i dialektyki, historii z geografią, elementów astronomii, muzyki. Dążył do uporządkowania i ujednolicenia programów nauczania, zróżnicowania zajęć (m.in. przez wprowadzanie także ćwiczeń i publicznych dysput). Prowadził m.in. wykłady z anatomii ([[KATEDRA ANATOMII GIMNAZJUM AKADEMICKIEGO | Katedra Anatomii Gimnazjum Akademickiego]]), był autorem wierszy okolicznościowych. W wyniku ciężkiej sytuacji miasta podczas [[WOJNA GDAŃSKA Z KRÓLEM POLSKIM STEFANEM BATORYM | wojny Gdańska z królem polskim Stefanem Batorym]] w 1576 roku powrócił do Wittenbergi, dla gimnazjum oznaczało to kryzys (następcę na urząd rektora, [[FABRICIUS (SCHMIDT) JAKOB | Jacoba Fabriciusa]], powołano dopiero w 1580). W 1581 roku został profesorem historii i retoryki w Wittenberdze, jego propozycje powrotu do Gdańska nie spotkały się z zainteresowaniem władz miasta. {{author:RED}}[[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 13:35, 3 lip 2014
ANDREAS FRANCKENBERGER (1536 Meiningen, Frankonia – 17 I 1590 Wittenberga), uczony, pedagog. Od 1555 roku studiował w Wittenberdze, uzyskał tytuł magistra sztuk wyzwolonych. Od 1568 rektor Gimnazjum Gdańskiego ( Gimnazjum Akademickie), opracował jego pierwszy wydany drukiem program nauczania (Constitutio nova Gymnasii Dantiscani). Kładł nacisk na wychowanie religijne w duchu reformacji, zwolennik nauczania encyklopedycznego, głównie prawa, medycyny, filozofii (zalecał poznanie poglądów uczonych starożytnych i współczesnych), etyki i dialektyki, historii z geografią, elementów astronomii, muzyki. Dążył do uporządkowania i ujednolicenia programów nauczania, zróżnicowania zajęć (m.in. przez wprowadzanie także ćwiczeń i publicznych dysput). Prowadził m.in. wykłady z anatomii ( Katedra Anatomii Gimnazjum Akademickiego), był autorem wierszy okolicznościowych. W wyniku ciężkiej sytuacji miasta podczas wojny Gdańska z królem polskim Stefanem Batorym w 1576 roku powrócił do Wittenbergi, dla gimnazjum oznaczało to kryzys (następcę na urząd rektora, Jacoba Fabriciusa, powołano dopiero w 1580). W 1581 roku został profesorem historii i retoryki w Wittenberdze, jego propozycje powrotu do Gdańska nie spotkały się z zainteresowaniem władz miasta.
