DOM DZIECKA / KATOLICKI SIEROCINIEC DLA DZIEWCZĄT
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''DOM DZIECKA / KATOLICKI SIEROCINIEC DLA DZIEWCZĄT''' (Mädchenwaisenhaus), przy [[SZPITAL KLINICZNY NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | szpitalu Najświętszej Marii Panny]] na Dolnym Mieście. Otwarty 15 II 1867 roku w nowo zbudowanym obok szpitala budynku (budowniczy Alexander Julius Halbritter) dla 35 dziewcząt. Zamknięty w roku 1876 na polecenie władz pruskich (restrykcje wobec Kościoła katolickiego w ramach Kulturkampfu), ponownie otwarty 15 XI 1888 dla 60 podopiecznych, dziewcząt i chłopców. W 1896 roku chłopców przeniesiono do wybudowanego dla nich budynku przy [[KOŚCIÓŁ ŚW. IGNACEGO | kościele św. Ignacego]] w Starych Szkotach, dla dziewcząt wybudowano obok szpitala, przy Bastion Bär (ul. Reduta Miś 3/4), nowy gmach z sypialniami, zapleczem sanitarnym i klasami do nauki zawodu, w tym krawieckiego. Część wychowanek przyuczano do pracy w szpitalach. Działał do roku 1945. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] | + | '''DOM DZIECKA / KATOLICKI SIEROCINIEC DLA DZIEWCZĄT''' (Mädchenwaisenhaus), przy [[SZPITAL KLINICZNY NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | szpitalu Najświętszej Marii Panny]] na Dolnym Mieście. Otwarty 15 II 1867 roku w nowo zbudowanym obok szpitala budynku (budowniczy Alexander Julius Halbritter) dla 35 dziewcząt. Zamknięty w roku 1876 na polecenie władz pruskich (restrykcje wobec Kościoła katolickiego w ramach Kulturkampfu), ponownie otwarty 15 XI 1888 dla 60 podopiecznych, dziewcząt i chłopców. W 1896 roku chłopców przeniesiono do wybudowanego dla nich budynku przy [[KOŚCIÓŁ ŚW. IGNACEGO | kościele św. Ignacego]] w Starych Szkotach, dla dziewcząt wybudowano obok szpitala, przy Bastion Bär (ul. Reduta Miś 3/4), nowy gmach z sypialniami, zapleczem sanitarnym i klasami do nauki zawodu, w tym krawieckiego. Część wychowanek przyuczano do pracy w szpitalach. Działał do roku 1945. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] |
Wersja z 08:38, 3 lip 2014
DOM DZIECKA / KATOLICKI SIEROCINIEC DLA DZIEWCZĄT (Mädchenwaisenhaus), przy szpitalu Najświętszej Marii Panny na Dolnym Mieście. Otwarty 15 II 1867 roku w nowo zbudowanym obok szpitala budynku (budowniczy Alexander Julius Halbritter) dla 35 dziewcząt. Zamknięty w roku 1876 na polecenie władz pruskich (restrykcje wobec Kościoła katolickiego w ramach Kulturkampfu), ponownie otwarty 15 XI 1888 dla 60 podopiecznych, dziewcząt i chłopców. W 1896 roku chłopców przeniesiono do wybudowanego dla nich budynku przy kościele św. Ignacego w Starych Szkotach, dla dziewcząt wybudowano obok szpitala, przy Bastion Bär (ul. Reduta Miś 3/4), nowy gmach z sypialniami, zapleczem sanitarnym i klasami do nauki zawodu, w tym krawieckiego. Część wychowanek przyuczano do pracy w szpitalach. Działał do roku 1945.
