DANZIGER ZEITUNG (II), dziennik
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''„DANZIGER ZEITUNG”''', dziennik ukazujący się od 1 VI 1858 do 1930 roku. Założyciel [[PROWE FERDINAND CARL | Ferdinand Prowe]], pierwszy redaktor naczelny [[RICKERT HEINRICH II | Heinrich Rickert]]; drukował je [[KAFEMANN AUGUST WILHELM | August Wilhelm Kafemann]]. Pismo o liberalnym profilu, dużo miejsca poświęcało gospodarce, handlowi, żegludze. 6 II 1861 roku w winiecie umieszczono motto [[NEC TEMERE, NEC TIMIDE | ''Nec temere – nec timide'']]. Do pojawienia się w roku 1894 [[DANZIGER NEUESTE NACHRICHTEN | „Danziger Neueste Nachrichten”]] największy gdański dziennik, znajdujący czytelników w kręgach handlowych, inteligenckich i urzędniczych. Od 1871 roku jako jedyne gdańskie pismo, wychodził 2 razy dziennie. W roku 1862 nakład wynosił 2100 egzemplarzy, w 1882 – 5200, w 1913 – 11 tysięcy. Po śmierci wydawcy gazetą kierowali syn Heinricha Rickerta Franz oraz [[KAFEMANN OTTO JULIUS | Otto Julius Kafemann]]. Od roku 1888 dziennik posiadał dodatek „Danziger Schrift”, od 1906 „Heimat und Welt”. W latach 20. XX wieku pojawiły się problemy finansowe i „Danziger Zeitung” stracił na znaczeniu. Od 1 X 1922 roku wydawany raz dziennie, jako jedyny gdański dziennik ukazujący się rano. Nakład nie przekraczał 10 tysięcy egzemplarzy. Próby poprawy sytuacji podejmowane przez redaktora naczelnego Friedricha Meyera nie powiodły się i na początku roku 1930 dziennik przestał istnieć. {{author:MA}} [[Category: Encyklopedia]] | + | '''„DANZIGER ZEITUNG”''', dziennik ukazujący się od 1 VI 1858 do 1930 roku. Założyciel [[PROWE FERDINAND CARL | Ferdinand Prowe]], pierwszy redaktor naczelny [[RICKERT HEINRICH II | Heinrich Rickert]]; drukował je [[KAFEMANN AUGUST WILHELM | August Wilhelm Kafemann]]. Pismo o liberalnym profilu, dużo miejsca poświęcało gospodarce, handlowi, żegludze. 6 II 1861 roku w winiecie umieszczono motto [[NEC TEMERE, NEC TIMIDE | ''Nec temere – nec timide'']]. Do pojawienia się w roku 1894 [[DANZIGER NEUESTE NACHRICHTEN | „Danziger Neueste Nachrichten”]] największy gdański dziennik, znajdujący czytelników w kręgach handlowych, inteligenckich i urzędniczych. Od 1871 roku jako jedyne gdańskie pismo, wychodził 2 razy dziennie. W roku 1862 nakład wynosił 2100 egzemplarzy, w 1882 – 5200, w 1913 – 11 tysięcy. Po śmierci wydawcy gazetą kierowali syn Heinricha Rickerta Franz oraz [[KAFEMANN OTTO JULIUS | Otto Julius Kafemann]]. Od roku 1888 dziennik posiadał dodatek „Danziger Schrift”, od 1906 „Heimat und Welt”. W latach 20. XX wieku pojawiły się problemy finansowe i „Danziger Zeitung” stracił na znaczeniu. Od 1 X 1922 roku wydawany raz dziennie, jako jedyny gdański dziennik ukazujący się rano. Nakład nie przekraczał 10 tysięcy egzemplarzy. Próby poprawy sytuacji podejmowane przez redaktora naczelnego Friedricha Meyera nie powiodły się i na początku roku 1930 dziennik przestał istnieć. {{author:MA}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] |
Wersja z 18:55, 2 lip 2014
„DANZIGER ZEITUNG”, dziennik ukazujący się od 1 VI 1858 do 1930 roku. Założyciel Ferdinand Prowe, pierwszy redaktor naczelny Heinrich Rickert; drukował je August Wilhelm Kafemann. Pismo o liberalnym profilu, dużo miejsca poświęcało gospodarce, handlowi, żegludze. 6 II 1861 roku w winiecie umieszczono motto Nec temere – nec timide. Do pojawienia się w roku 1894 „Danziger Neueste Nachrichten” największy gdański dziennik, znajdujący czytelników w kręgach handlowych, inteligenckich i urzędniczych. Od 1871 roku jako jedyne gdańskie pismo, wychodził 2 razy dziennie. W roku 1862 nakład wynosił 2100 egzemplarzy, w 1882 – 5200, w 1913 – 11 tysięcy. Po śmierci wydawcy gazetą kierowali syn Heinricha Rickerta Franz oraz Otto Julius Kafemann. Od roku 1888 dziennik posiadał dodatek „Danziger Schrift”, od 1906 „Heimat und Welt”. W latach 20. XX wieku pojawiły się problemy finansowe i „Danziger Zeitung” stracił na znaczeniu. Od 1 X 1922 roku wydawany raz dziennie, jako jedyny gdański dziennik ukazujący się rano. Nakład nie przekraczał 10 tysięcy egzemplarzy. Próby poprawy sytuacji podejmowane przez redaktora naczelnego Friedricha Meyera nie powiodły się i na początku roku 1930 dziennik przestał istnieć.
