PLUCIŃSKI LEON BOLESŁAW, komisarz RP w Gdańsku
(Utworzył nową stronę „{{paper}} Leon Pluciński PLUCIŃSKI LEON BOLESŁAW (9 II 1875 Karczewo k. Poznania – 2 VI 1935 Swadzim), dyplomata. Ukończył...”) |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
− | [[File:Leon_Pluciński_.JPG|thumb|Leon Pluciński ]] | + | [[File:Leon_Pluciński_.JPG|thumb|Leon Pluciński]] |
+ | '''LEON BOLESŁAW PLUCIŃSKI''' (9 II 1875 Karczewo k. Poznania – 2 VI 1935 Swadzim), dyplomata. Ukończył gim. w Poznaniu, studiował rolnictwo w Halle i Berlinie. W 1919–20 wiceminister w Ministerstwie ds. byłej Dzielnicy Pruskiej. Kierował rokowaniami pol.-gd. 24 X 1921, zakończonymi podpisaniem umowy warszawskiej 20 VI 1921 otrzymał nominację na stanowisko q Komisarza Generalnego RP II WMG w Gd., stanowisko objął 5 lipca. W odróżnieniu od poprzednika, q Macieja Biesiadeckiego, zwolennik ustępstw RP wobec q II WMG. Dążył do pogłębiania gosp. współpracy pol.-gd. i unifikacji gospodarki II WMG z Polską. Krytykował postawę Ligi Narodów w kwestii gd. (wystąpienie w Genewie 4 VII 1923). Na czele Komisariatu Generalnego stał oficjalnie do stycznia 1924, faktycznie już w październiku przestał piastować to stanowisko. W marcu 1922 prezydent RP Gabriel Narutowicz proponował powierzenie mu stanowiska premiera. Był posłem na Sejm RP. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 22:48, 1 mar 2013
LEON BOLESŁAW PLUCIŃSKI (9 II 1875 Karczewo k. Poznania – 2 VI 1935 Swadzim), dyplomata. Ukończył gim. w Poznaniu, studiował rolnictwo w Halle i Berlinie. W 1919–20 wiceminister w Ministerstwie ds. byłej Dzielnicy Pruskiej. Kierował rokowaniami pol.-gd. 24 X 1921, zakończonymi podpisaniem umowy warszawskiej 20 VI 1921 otrzymał nominację na stanowisko q Komisarza Generalnego RP II WMG w Gd., stanowisko objął 5 lipca. W odróżnieniu od poprzednika, q Macieja Biesiadeckiego, zwolennik ustępstw RP wobec q II WMG. Dążył do pogłębiania gosp. współpracy pol.-gd. i unifikacji gospodarki II WMG z Polską. Krytykował postawę Ligi Narodów w kwestii gd. (wystąpienie w Genewie 4 VII 1923). Na czele Komisariatu Generalnego stał oficjalnie do stycznia 1924, faktycznie już w październiku przestał piastować to stanowisko. W marcu 1922 prezydent RP Gabriel Narutowicz proponował powierzenie mu stanowiska premiera. Był posłem na Sejm RP.