POSZOWSKI ANTONI, rektor Akademii Muzycznej w Gdańsku
(Utworzył nową stronę „{{paper}} POSZOWSKI ANTONI (29 III 1931 Rajcza k. Żywca – 12 XI 2003 Gdańsk), teoretyk mu- zyki. W 1951–58 studiował w PWSM w Sopocie (q Akademia Muzyczna) w ...”) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | POSZOWSKI ANTONI (29 III 1931 Rajcza k. Żywca – 12 XI 2003 Gdańsk), teoretyk | + | POSZOWSKI ANTONI (29 III 1931 Rajcza k. Żywca – 12 XI 2003 Gdańsk), teoretyk muzyki. W 1951–58 studiował w PWSM w Sopocie (q Akademia Muzyczna) w specjalnościach: pedagogika muz. i dyrygentury zespołami wokalno-instrumentalnymi (dyplom 1955), teoria muzyki (dyplom 1956), dyrygentura symfoniczna (dyplom 1958). Od 1971 dr, 1953 związany z gd. AMuz: 1972–87 i 1999–2003 rektor. Od 1984 prac. także w AMuz w Bydgoszczy (1993–99 rektor). Organizator i uczestnik życia artyst. i nauk., czł. m.in. Związku Kompozytorów Polskich q GTN, Rady Wyższej Szkolnictwa Artystycznego, Rady Muzyki, Rady Ekspertów Ministerstwa Kultury i Sztuki ds. Chórów i Zespołów Instrumentalnych. Autor publikacji gł. o zagadnieniach techniki dźwiękowej, m.in. Harmonia tonalna (1961, 1974, 1980), Harmonia systemu tonalnego dur-moll (2001). Jako dyrygent występował gościnnie m.in. w q Polskiej Filharmonii Bałtyckiej, Kieleckiej, Koszalińskiej, Olsztyńskiej, Pomorskiej (Bydgoszcz). 8 XII 2003 (pośmiertnie) dr h.c. gd. AMuz. {{author: EF}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 20:19, 1 mar 2013
POSZOWSKI ANTONI (29 III 1931 Rajcza k. Żywca – 12 XI 2003 Gdańsk), teoretyk muzyki. W 1951–58 studiował w PWSM w Sopocie (q Akademia Muzyczna) w specjalnościach: pedagogika muz. i dyrygentury zespołami wokalno-instrumentalnymi (dyplom 1955), teoria muzyki (dyplom 1956), dyrygentura symfoniczna (dyplom 1958). Od 1971 dr, 1953 związany z gd. AMuz: 1972–87 i 1999–2003 rektor. Od 1984 prac. także w AMuz w Bydgoszczy (1993–99 rektor). Organizator i uczestnik życia artyst. i nauk., czł. m.in. Związku Kompozytorów Polskich q GTN, Rady Wyższej Szkolnictwa Artystycznego, Rady Muzyki, Rady Ekspertów Ministerstwa Kultury i Sztuki ds. Chórów i Zespołów Instrumentalnych. Autor publikacji gł. o zagadnieniach techniki dźwiękowej, m.in. Harmonia tonalna (1961, 1974, 1980), Harmonia systemu tonalnego dur-moll (2001). Jako dyrygent występował gościnnie m.in. w q Polskiej Filharmonii Bałtyckiej, Kieleckiej, Koszalińskiej, Olsztyńskiej, Pomorskiej (Bydgoszcz). 8 XII 2003 (pośmiertnie) dr h.c. gd. AMuz.
