BUNT MIESZCZAN GDAŃSKICH Z LAT 1271–1272
(Utworzył nową stronę „{{paper}} BUNT MIESZCZAN GDAŃSKICH Z LAT 1270 –1271. Związany z wojną domową 1269–70 między synami księcia q Świętopełka. Zwycięstwo w zmaganiach przyp...”) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | BUNT MIESZCZAN GDAŃSKICH Z LAT | + | '''BUNT MIESZCZAN GDAŃSKICH Z LAT 1270–1271.''' Związany z wojną domową 1269–70 między synami księcia q Świętopełka. Zwycięstwo w zmaganiach przypadło starszemu, q Mściwojowi II, wcześniej księciu świeckiemu, który usunął z Pomorza Wsch.stryja Sambora II, księcia tczewskiego, i młodszego brata q Warcisława II, księcia gd. Wobec spodziewanego kontrataku wygnańców, korzystających z pomocy zakonu krzyż. i księcia inowrocławskiego Siemomysła, w maju 1270 Mściwoj II zwrócił się z prośbą o pomoc do swoich sojuszników, margrabiów brandenb., oferując im lenne zwierzchnictwo nad Gd. i ziemią gd. Wojska margrabiów dotarły do Gd. jesienią, z opóźnieniem, już po nagłej śmierci na wygnaniu Warcisława II i zawarciu przez Mściwoja II porozumienia z zakonem krzyż. Brandenburczycy zajęli gród gd., a kiedy na ich stronę przeszli mieszczanie gd. (q Stare Miasto) pod wodzą byłego sołtysa Arnolda, złamali umowę, dążąc do samodzielnych rządów w Gd. Korzystając z pomocy Bolesława Pobożnego, księcia wielkopolskiego, wojska pomorsko-wielkopolskie w styczniu 1271 podeszły po zamarzniętej Motławie pod gród i zdobyły go pierwszym szturmem. Rycerzy brandenb. wymordowano, życie po kapitulacji uratowali tylko broniący się w wieży grodowej; podobnie skapitulowało miasto. Przywódców buntu mieszczan gd. ukarano śmiercią, aktywniejszych uczestników banicją, konfiskatą ruchomości i posiadłości ziemskich. W ramach kary zbiorowej miasto musiało rozebrać umocnienia obronne, odbudowane (drewniane) dopiero za czasów następcy Mściwoja II na tronie pomorsko-wielkopolskim, Przemysła II. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 18:52, 7 lut 2013
BUNT MIESZCZAN GDAŃSKICH Z LAT 1270–1271. Związany z wojną domową 1269–70 między synami księcia q Świętopełka. Zwycięstwo w zmaganiach przypadło starszemu, q Mściwojowi II, wcześniej księciu świeckiemu, który usunął z Pomorza Wsch.stryja Sambora II, księcia tczewskiego, i młodszego brata q Warcisława II, księcia gd. Wobec spodziewanego kontrataku wygnańców, korzystających z pomocy zakonu krzyż. i księcia inowrocławskiego Siemomysła, w maju 1270 Mściwoj II zwrócił się z prośbą o pomoc do swoich sojuszników, margrabiów brandenb., oferując im lenne zwierzchnictwo nad Gd. i ziemią gd. Wojska margrabiów dotarły do Gd. jesienią, z opóźnieniem, już po nagłej śmierci na wygnaniu Warcisława II i zawarciu przez Mściwoja II porozumienia z zakonem krzyż. Brandenburczycy zajęli gród gd., a kiedy na ich stronę przeszli mieszczanie gd. (q Stare Miasto) pod wodzą byłego sołtysa Arnolda, złamali umowę, dążąc do samodzielnych rządów w Gd. Korzystając z pomocy Bolesława Pobożnego, księcia wielkopolskiego, wojska pomorsko-wielkopolskie w styczniu 1271 podeszły po zamarzniętej Motławie pod gród i zdobyły go pierwszym szturmem. Rycerzy brandenb. wymordowano, życie po kapitulacji uratowali tylko broniący się w wieży grodowej; podobnie skapitulowało miasto. Przywódców buntu mieszczan gd. ukarano śmiercią, aktywniejszych uczestników banicją, konfiskatą ruchomości i posiadłości ziemskich. W ramach kary zbiorowej miasto musiało rozebrać umocnienia obronne, odbudowane (drewniane) dopiero za czasów następcy Mściwoja II na tronie pomorsko-wielkopolskim, Przemysła II.
