SCHLIEFF LAMBERT, opat oliwski
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''LAMBERT SCHLIEFF''' (Schleff; XVI wiek Kołobrzeg – 12 I 1559 Gdańsk?), opat oliwski ([[OPACTWO CYSTERSÓW W OLIWIE | opactwo cystersów w Oliwie]]). Syn Walentina, burmistrza Kołobrzegu. Prawdopodobnie już przed rokiem 1545 był zakonnikiem w [[KLASZTOR CYSTERSÓW W OLIWIE | klasztorze cysterskim w Oliwie]], przed 1549 był przeorem. Pod naciskiem wpływowych gdańszczan (miał wśród nich krewnych, m.in. rodzinę bankierów Loitzów; [[BANKOWOŚĆ | bankowość]]) 9 VII 1549 został opatem. Niezadowolenie z wyboru wyrażali bp włocławski Andrzej Zebrzydowski i inni biskupi, odmawiając elektowi udzielenia benedykcji. Otrzymał ją z rąk pochodzącego z Gdańska bp. warmińskiego Tiedemanna Giesego (1480–1550). W 1555 roku król polski Zygmunt August nadał mu indygenat i zapewnił dożywotnie sprawowanie urzędu opata w Oliwie. Dokonywał darowizn na rzecz Gdańska, kiedy jednak majątki klasztorne w Grabinach Duchownych i Mostach (na Kępie Oksywskiej) sprezentował siostrze Urszuli w charakterze posagu, oskarżony został przez zakonników przed cysterską kapitułą generalną (zbierającą się corocznie w klasztorze w Citeaux, Francja) o trwonienie majątku kościelnego. Doszło także oskarżenie o propozycję sprzedaży opactwa oliwskiego gdańskiej Radzie Miejskiej za 30 tysięcy guldenów węgierskich. Cysterska kapituła generalna 1 XII 1557 pozbawiła go urzędu, tego dnia [[GESCHKAU (Geschaw, Jeschke) KASPAR | Kasper Geschkau]] usunął go z opactwa. <br/><br/> Na podstawie orzeczenia specjalnie powołanej przez króla komisji do zbadania tej sprawy pod przewodnictwem bp. chełmińskiego Jana Lubodzieckiego, Zygmunt August 25 IV 1558 ogłosił na sejmiku stanów pruskich usunięcie Schlieffa z urzędu i wydał nakaz jego aresztowania. Protestowała przeciwko temu na sejmiku w Grudziądzu pruska szlachta, władze Gdańska 16 XI 1558 wysłały do kardynała Lotaryngii specjalną misję z prośbą, by ten zapewnił opata generalnego, że Schlieff dał Radzie Miejskiej gwarancję, że nie będzie naruszał praw konwentu. Mimo to 20 XI 1558 cysterska kapituła generalna orzekła, że Schlieff powinien zostać schwytany i odtąd przebywać dożywotnio w więzieniu o chlebie i wodzie, anulowała także wszelkie jego darowizny. Król polski Zygmunt August 13 V 1559 potwierdził to orzeczenie. Według [[LENGNICH GOTTFRIED | Gottfrieda Lengnicha]] i biografów Schlieff zmarł 12 I 1559, według nekrologu oliwskiego 16 IV 1559. Pochowany w kościele w [[MATARNIA | Matarni]], decyzją K. Geschkaua zwłoki zostały usunięte z kościoła i pochowane poza cmentarzem (jak w wypadku każdego opata ekskomunikowanego). {{author: MAB}} [[Category: Encyklopedia]] | + | '''LAMBERT SCHLIEFF''' (Schleff; XVI wiek Kołobrzeg – 12 I 1559 Gdańsk?), opat oliwski ([[OPACTWO CYSTERSÓW W OLIWIE | opactwo cystersów w Oliwie]]). Syn Walentina, burmistrza Kołobrzegu. Prawdopodobnie już przed rokiem 1545 był zakonnikiem w [[KLASZTOR CYSTERSÓW W OLIWIE | klasztorze cysterskim w Oliwie]], przed 1549 był przeorem. Pod naciskiem wpływowych gdańszczan (miał wśród nich krewnych, m.in. rodzinę bankierów Loitzów; [[BANKOWOŚĆ | bankowość]]) 9 VII 1549 został opatem. Niezadowolenie z wyboru wyrażali bp włocławski Andrzej Zebrzydowski i inni biskupi, odmawiając elektowi udzielenia benedykcji. Otrzymał ją z rąk pochodzącego z Gdańska bp. warmińskiego Tiedemanna Giesego (1480–1550). W 1555 roku król polski Zygmunt August nadał mu indygenat i zapewnił dożywotnie sprawowanie urzędu opata w Oliwie. Dokonywał darowizn na rzecz Gdańska, kiedy jednak majątki klasztorne w Grabinach Duchownych i Mostach (na Kępie Oksywskiej) sprezentował siostrze Urszuli w charakterze posagu, oskarżony został przez zakonników przed cysterską kapitułą generalną (zbierającą się corocznie w klasztorze w Citeaux, Francja) o trwonienie majątku kościelnego. Doszło także oskarżenie o propozycję sprzedaży opactwa oliwskiego gdańskiej Radzie Miejskiej za 30 tysięcy guldenów węgierskich. Cysterska kapituła generalna 1 XII 1557 pozbawiła go urzędu, tego dnia [[GESCHKAU (Geschaw, Jeschke) KASPAR | Kasper Geschkau]] usunął go z opactwa. <br/><br/> Na podstawie orzeczenia specjalnie powołanej przez króla komisji do zbadania tej sprawy pod przewodnictwem bp. chełmińskiego Jana Lubodzieckiego, Zygmunt August 25 IV 1558 ogłosił na sejmiku stanów pruskich usunięcie Schlieffa z urzędu i wydał nakaz jego aresztowania. Protestowała przeciwko temu na sejmiku w Grudziądzu pruska szlachta, władze Gdańska 16 XI 1558 wysłały do kardynała Lotaryngii specjalną misję z prośbą, by ten zapewnił opata generalnego, że Schlieff dał Radzie Miejskiej gwarancję, że nie będzie naruszał praw konwentu. Mimo to 20 XI 1558 cysterska kapituła generalna orzekła, że Schlieff powinien zostać schwytany i odtąd przebywać dożywotnio w więzieniu o chlebie i wodzie, anulowała także wszelkie jego darowizny. Król polski Zygmunt August 13 V 1559 potwierdził to orzeczenie. Według [[LENGNICH GOTTFRIED | Gottfrieda Lengnicha]] i biografów Schlieff zmarł 12 I 1559, według nekrologu oliwskiego 16 IV 1559. Pochowany w kościele w [[MATARNIA | Matarni]], decyzją K. Geschkaua zwłoki zostały usunięte z kościoła i pochowane poza cmentarzem (jak w wypadku każdego opata ekskomunikowanego). {{author: MAB}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 17:03, 8 lip 2014
LAMBERT SCHLIEFF (Schleff; XVI wiek Kołobrzeg – 12 I 1559 Gdańsk?), opat oliwski ( opactwo cystersów w Oliwie). Syn Walentina, burmistrza Kołobrzegu. Prawdopodobnie już przed rokiem 1545 był zakonnikiem w klasztorze cysterskim w Oliwie, przed 1549 był przeorem. Pod naciskiem wpływowych gdańszczan (miał wśród nich krewnych, m.in. rodzinę bankierów Loitzów; bankowość) 9 VII 1549 został opatem. Niezadowolenie z wyboru wyrażali bp włocławski Andrzej Zebrzydowski i inni biskupi, odmawiając elektowi udzielenia benedykcji. Otrzymał ją z rąk pochodzącego z Gdańska bp. warmińskiego Tiedemanna Giesego (1480–1550). W 1555 roku król polski Zygmunt August nadał mu indygenat i zapewnił dożywotnie sprawowanie urzędu opata w Oliwie. Dokonywał darowizn na rzecz Gdańska, kiedy jednak majątki klasztorne w Grabinach Duchownych i Mostach (na Kępie Oksywskiej) sprezentował siostrze Urszuli w charakterze posagu, oskarżony został przez zakonników przed cysterską kapitułą generalną (zbierającą się corocznie w klasztorze w Citeaux, Francja) o trwonienie majątku kościelnego. Doszło także oskarżenie o propozycję sprzedaży opactwa oliwskiego gdańskiej Radzie Miejskiej za 30 tysięcy guldenów węgierskich. Cysterska kapituła generalna 1 XII 1557 pozbawiła go urzędu, tego dnia Kasper Geschkau usunął go z opactwa.
Na podstawie orzeczenia specjalnie powołanej przez króla komisji do zbadania tej sprawy pod przewodnictwem bp. chełmińskiego Jana Lubodzieckiego, Zygmunt August 25 IV 1558 ogłosił na sejmiku stanów pruskich usunięcie Schlieffa z urzędu i wydał nakaz jego aresztowania. Protestowała przeciwko temu na sejmiku w Grudziądzu pruska szlachta, władze Gdańska 16 XI 1558 wysłały do kardynała Lotaryngii specjalną misję z prośbą, by ten zapewnił opata generalnego, że Schlieff dał Radzie Miejskiej gwarancję, że nie będzie naruszał praw konwentu. Mimo to 20 XI 1558 cysterska kapituła generalna orzekła, że Schlieff powinien zostać schwytany i odtąd przebywać dożywotnio w więzieniu o chlebie i wodzie, anulowała także wszelkie jego darowizny. Król polski Zygmunt August 13 V 1559 potwierdził to orzeczenie. Według Gottfrieda Lengnicha i biografów Schlieff zmarł 12 I 1559, według nekrologu oliwskiego 16 IV 1559. Pochowany w kościele w Matarni, decyzją K. Geschkaua zwłoki zostały usunięte z kościoła i pochowane poza cmentarzem (jak w wypadku każdego opata ekskomunikowanego).
