SELONKE THEATER
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''SELONKE THEATER''', powstał w miejscu spalonego [[SELONKE’S VARIETÉ-THEATER | Selonke’s-Varieté-Theater]], przy Langgarten 31 (ul. Długie Ogrody), w nowym dużym budynku z tzw. pruskiego muru i z wnętrzem o drewniano-żeliwnej konstrukcji, wzniesionym przez miejskiego budowniczego Alberta Lichta. Mieścił salę widowiskowo-konsumpcyjną (Königssaal) o wymiarach 32 m długości, 18 m szerokości i 13,3 m wysokości ze stolikami do konsumpcji na parterze dla 550 osób i 2 piętrami balkonów z lożami z fotelami dla 460 widzów oraz kanałem dla orkiestry i sceną (10–21 m). Zaplecze kuchenne restauracji znajdowało się w bocznym skrzydle, korzystano z oświetlenia gazowego. Teatr zainaugurował działalność 23 XII 1871 koncertem galowym. Miał lekki, rozrywkowy repertuar, prezentowano wodewile i przedstawienia baletowe, z dużym udziałem zespołów objazdowych (7 I 1876 nawet trupy japońskiej). Trudności finansowe związane ze spłatą zaciągniętych na budowę kredytów zmusiły Franza Selonkego w kwietniu 1877 roku do wydzierżawienia teatru Otto Prägerowi, który zmienił jego nazwę na Wilhelm-Theater. Po rezygnacji O. Prägera w czerwcu 1877, przez letnie miesiące prowadził go szef teatru letniego w Sopocie, Paul Milbitz. Problemy finansowe F. Selonkego doprowadziły do licytacji całego zakładu restauracyjno-teatralnego, kupił go 21 IX 1877 Carl Gustav Hermann Meyer, prowadząc Wilhelm-Theater ([[TEATR WILHELMA | Teatr Wilhelma]]). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] | + | '''SELONKE THEATER''', powstał w miejscu spalonego [[SELONKE’S VARIETÉ-THEATER | Selonke’s-Varieté-Theater]], przy Langgarten 31 (ul. Długie Ogrody), w nowym dużym budynku z tzw. pruskiego muru i z wnętrzem o drewniano-żeliwnej konstrukcji, wzniesionym przez miejskiego budowniczego Alberta Lichta. Mieścił salę widowiskowo-konsumpcyjną (Königssaal) o wymiarach 32 m długości, 18 m szerokości i 13,3 m wysokości ze stolikami do konsumpcji na parterze dla 550 osób i 2 piętrami balkonów z lożami z fotelami dla 460 widzów oraz kanałem dla orkiestry i sceną (10–21 m). Zaplecze kuchenne restauracji znajdowało się w bocznym skrzydle, korzystano z oświetlenia gazowego. Teatr zainaugurował działalność 23 XII 1871 koncertem galowym. Miał lekki, rozrywkowy repertuar, prezentowano wodewile i przedstawienia baletowe, z dużym udziałem zespołów objazdowych (7 I 1876 nawet trupy japońskiej). Trudności finansowe związane ze spłatą zaciągniętych na budowę kredytów zmusiły [[SELONKE FRANZ JOSEPH | Franza Selonkego]] w kwietniu 1877 roku do wydzierżawienia teatru Otto Prägerowi, który zmienił jego nazwę na Wilhelm-Theater. Po rezygnacji O. Prägera w czerwcu 1877, przez letnie miesiące prowadził go szef teatru letniego w Sopocie, Paul Milbitz. Problemy finansowe F. Selonkego doprowadziły do licytacji całego zakładu restauracyjno-teatralnego, kupił go 21 IX 1877 Carl Gustav Hermann Meyer, prowadząc Wilhelm-Theater ([[TEATR WILHELMA | Teatr Wilhelma]]). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 08:29, 27 maj 2014
SELONKE THEATER, powstał w miejscu spalonego Selonke’s-Varieté-Theater, przy Langgarten 31 (ul. Długie Ogrody), w nowym dużym budynku z tzw. pruskiego muru i z wnętrzem o drewniano-żeliwnej konstrukcji, wzniesionym przez miejskiego budowniczego Alberta Lichta. Mieścił salę widowiskowo-konsumpcyjną (Königssaal) o wymiarach 32 m długości, 18 m szerokości i 13,3 m wysokości ze stolikami do konsumpcji na parterze dla 550 osób i 2 piętrami balkonów z lożami z fotelami dla 460 widzów oraz kanałem dla orkiestry i sceną (10–21 m). Zaplecze kuchenne restauracji znajdowało się w bocznym skrzydle, korzystano z oświetlenia gazowego. Teatr zainaugurował działalność 23 XII 1871 koncertem galowym. Miał lekki, rozrywkowy repertuar, prezentowano wodewile i przedstawienia baletowe, z dużym udziałem zespołów objazdowych (7 I 1876 nawet trupy japońskiej). Trudności finansowe związane ze spłatą zaciągniętych na budowę kredytów zmusiły Franza Selonkego w kwietniu 1877 roku do wydzierżawienia teatru Otto Prägerowi, który zmienił jego nazwę na Wilhelm-Theater. Po rezygnacji O. Prägera w czerwcu 1877, przez letnie miesiące prowadził go szef teatru letniego w Sopocie, Paul Milbitz. Problemy finansowe F. Selonkego doprowadziły do licytacji całego zakładu restauracyjno-teatralnego, kupił go 21 IX 1877 Carl Gustav Hermann Meyer, prowadząc Wilhelm-Theater ( Teatr Wilhelma).
