TWERDOCHLIB ANDRZEJ, prozaik, scenarzysta filmowy
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''ANDRZEJ TWERDOCHLIB''' (21 IV 1936 Ostrów Mazowiecka – 12 XII 1991 Gdańsk), prozaik, scenarzysta filmowy. Studiów na Wydziale Mechanicznym Politechniki Wrocławskiej nie zakończył magisterium, zadowalając się tytułem inżyniera. W latach 1957–1970 mieszkał i pracował w Krakowie, następnie w Gdańsku. Jako prozaik zaliczany do tzw. „małego realizmu w prozie współczesnej”, do tego gatunku twórczości społeczno-obyczajowej kwalifikowane są przez krytyków jego książki o życiu i pracy zwykłych robotników (kierowców, ludzi budowy). Autor cyklicznych felietonów, wcześniej w Krakowie, po roku 1970 w prasie Wybrzeża (w wyborze ukazały się w formie książkowej), słuchowisk w [[RADIO GDAŃSK | Radiu Gdańsk]]. W 1978–1981 i 1986–1987 prezes gdańskiego Oddziału ZLP. W roku 1984 odznaczony Krzyżem Kawalerskim OOP. Pochowany na [[ | + | '''ANDRZEJ TWERDOCHLIB''' (21 IV 1936 Ostrów Mazowiecka – 12 XII 1991 Gdańsk), prozaik, scenarzysta filmowy. Studiów na Wydziale Mechanicznym Politechniki Wrocławskiej nie zakończył magisterium, zadowalając się tytułem inżyniera. W latach 1957–1970 mieszkał i pracował w Krakowie, następnie w Gdańsku. Jako prozaik zaliczany do tzw. „małego realizmu w prozie współczesnej”, do tego gatunku twórczości społeczno-obyczajowej kwalifikowane są przez krytyków jego książki o życiu i pracy zwykłych robotników (kierowców, ludzi budowy). Autor cyklicznych felietonów, wcześniej w Krakowie, po roku 1970 w prasie Wybrzeża (w wyborze ukazały się w formie książkowej), słuchowisk w [[RADIO GDAŃSK | Radiu Gdańsk]]. W 1978–1981 i 1986–1987 prezes gdańskiego Oddziału ZLP. W roku 1984 odznaczony Krzyżem Kawalerskim OOP. Pochowany na [[CMENTARZ ŁOSTOWICKI | cmentarzu Łostowickim]]. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 12:03, 21 maj 2014
ANDRZEJ TWERDOCHLIB (21 IV 1936 Ostrów Mazowiecka – 12 XII 1991 Gdańsk), prozaik, scenarzysta filmowy. Studiów na Wydziale Mechanicznym Politechniki Wrocławskiej nie zakończył magisterium, zadowalając się tytułem inżyniera. W latach 1957–1970 mieszkał i pracował w Krakowie, następnie w Gdańsku. Jako prozaik zaliczany do tzw. „małego realizmu w prozie współczesnej”, do tego gatunku twórczości społeczno-obyczajowej kwalifikowane są przez krytyków jego książki o życiu i pracy zwykłych robotników (kierowców, ludzi budowy). Autor cyklicznych felietonów, wcześniej w Krakowie, po roku 1970 w prasie Wybrzeża (w wyborze ukazały się w formie książkowej), słuchowisk w Radiu Gdańsk. W 1978–1981 i 1986–1987 prezes gdańskiego Oddziału ZLP. W roku 1984 odznaczony Krzyżem Kawalerskim OOP. Pochowany na cmentarzu Łostowickim.
