WISZNIEWSKI FRIEDRICH BENJAMIN, budowniczy fortepianów
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''FRIEDRICH BENJAMIN WISZNIEWSKI jr''' (Wiśniewski; około 1800 Gąbin – 25 I 1854 Gdańsk), budowniczy fortepianów. Brat [[WISZNIEWSKI JACOB BERNHARD | Jacoba Bernharda Wiszniewskiego]] i zapewne Friedricha Wilhelma Wiszniewskiego, budowniczego instrumentów, notowanego w Gdańsku w roku 1849. Ojciec i nauczyciel Philiberta Friedricha Wiszniewskiego. Od około 1830 roku prowadził w Gdańsku wytwórnię fortepianów przy Heilige-Geist-Gasse (ul. św. Ducha 106), od 1833 z tytułem fortepianmistrza patentowanego, od 1842 nadwornego. W 1833 z bratem Bernhardem opatentował udoskonaloną angielską mechanikę fortepianową. Prezentował swoje instrumenty m.in. na wystawach w Berlinie (1842), Paryżu (1855; nagrodzony medalem II klasy), w Gdańsku (1858). W 1839 roku wybrany na zastępcę radnego miejskiego (z prawem zastępstwa w wypadku śmierci lub rezygnacji radnego). Po jego śmierci firmę prowadziła wdowa, od 1868 roku zaś syn Philibert Friedrich. Instrumenty Wiszniewskiego zachowały się m.in. w zbiorach Muzeum Instrumentów w Poznaniu i Ringve Museum w Trondheim (Norwegia). {{author: BV}} [[Category: Encyklopedia]] | + | '''FRIEDRICH BENJAMIN WISZNIEWSKI jr''' (Wiśniewski; około 1800 Gąbin – 25 I 1854 Gdańsk), budowniczy fortepianów. Brat [[WISZNIEWSKI JACOB BERNHARD | Jacoba Bernharda Wiszniewskiego]] i zapewne Friedricha Wilhelma Wiszniewskiego, budowniczego instrumentów, notowanego w Gdańsku w roku 1849. Ojciec i nauczyciel Philiberta Friedricha Wiszniewskiego. Od około 1830 roku prowadził w Gdańsku wytwórnię fortepianów przy Heilige-Geist-Gasse (ul. św. Ducha 106), od 1833 z tytułem fortepianmistrza patentowanego, od 1842 nadwornego. W 1833 z bratem Bernhardem opatentował udoskonaloną angielską mechanikę fortepianową. Prezentował swoje instrumenty m.in. na wystawach w Berlinie (1842), Paryżu (1855; nagrodzony medalem II klasy), w Gdańsku (1858). W 1839 roku wybrany na zastępcę radnego miejskiego (z prawem zastępstwa w wypadku śmierci lub rezygnacji radnego). Po jego śmierci firmę prowadziła wdowa, od 1868 roku zaś syn Philibert Friedrich. Instrumenty Wiszniewskiego zachowały się m.in. w zbiorach Muzeum Instrumentów w Poznaniu i Ringve Museum w Trondheim (Norwegia). {{author: BV}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 07:01, 10 lip 2014
FRIEDRICH BENJAMIN WISZNIEWSKI jr (Wiśniewski; około 1800 Gąbin – 25 I 1854 Gdańsk), budowniczy fortepianów. Brat Jacoba Bernharda Wiszniewskiego i zapewne Friedricha Wilhelma Wiszniewskiego, budowniczego instrumentów, notowanego w Gdańsku w roku 1849. Ojciec i nauczyciel Philiberta Friedricha Wiszniewskiego. Od około 1830 roku prowadził w Gdańsku wytwórnię fortepianów przy Heilige-Geist-Gasse (ul. św. Ducha 106), od 1833 z tytułem fortepianmistrza patentowanego, od 1842 nadwornego. W 1833 z bratem Bernhardem opatentował udoskonaloną angielską mechanikę fortepianową. Prezentował swoje instrumenty m.in. na wystawach w Berlinie (1842), Paryżu (1855; nagrodzony medalem II klasy), w Gdańsku (1858). W 1839 roku wybrany na zastępcę radnego miejskiego (z prawem zastępstwa w wypadku śmierci lub rezygnacji radnego). Po jego śmierci firmę prowadziła wdowa, od 1868 roku zaś syn Philibert Friedrich. Instrumenty Wiszniewskiego zachowały się m.in. w zbiorach Muzeum Instrumentów w Poznaniu i Ringve Museum w Trondheim (Norwegia).
