PLUCIŃSKI LEON BOLESŁAW, komisarz RP w Gdańsku
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Leon_Pluciński_.JPG|thumb|Leon Pluciński]] | [[File:Leon_Pluciński_.JPG|thumb|Leon Pluciński]] | ||
| − | '''LEON BOLESŁAW PLUCIŃSKI''' (9 II 1875 Karczewo koło Poznania – 2 VI 1935 Swadzim), dyplomata. Ukończył gimnazjum w Poznaniu, studiował rolnictwo w Halle i Berlinie. W latach 1919–1920 wiceminister w Ministerstwie do spraw byłej Dzielnicy Pruskiej. Kierował rokowaniami polsko-gdańskimi 24 X 1921, zakończonymi podpisaniem umowy warszawskiej. 20 VI 1921 otrzymał nominację na stanowisko | + | '''LEON BOLESŁAW PLUCIŃSKI''' (9 II 1875 Karczewo koło Poznania – 2 VI 1935 Swadzim), dyplomata. Ukończył gimnazjum w Poznaniu, studiował rolnictwo w Halle i Berlinie. W latach 1919–1920 wiceminister w Ministerstwie do spraw byłej Dzielnicy Pruskiej. Kierował rokowaniami polsko-gdańskimi 24 X 1921, zakończonymi podpisaniem umowy warszawskiej. 20 VI 1921 otrzymał nominację na stanowisko [[KOMISARIAT GENERALNY RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ W II WMG | Komisarza Generalnego Rzeczypospolitej Polskiej (RP) w II Wolnym Mieście Gdańsku]] (WMG), stanowisko objął 5 lipca. W odróżnieniu od poprzednika, [[BIESIADECKI MACIEJ | Macieja Biesiadeckiego]], zwolennik ustępstw RP wobec [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II WMG]]. Dążył do pogłębiania gospodarczej współpracy polsko-gdańskiej i unifikacji gospodarki II WMG z Polską. Krytykował postawę Ligi Narodów w kwestii gdańskiej (wystąpienie w Genewie 4 VII 1923). Na czele Komisariatu Generalnego stał oficjalnie do stycznia 1924 roku, faktycznie już w październiku przestał piastować to stanowisko. W marcu 1922 prezydent RP Gabriel Narutowicz proponował powierzenie mu stanowiska premiera. Był posłem na Sejm RP. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 07:44, 30 maj 2014
LEON BOLESŁAW PLUCIŃSKI (9 II 1875 Karczewo koło Poznania – 2 VI 1935 Swadzim), dyplomata. Ukończył gimnazjum w Poznaniu, studiował rolnictwo w Halle i Berlinie. W latach 1919–1920 wiceminister w Ministerstwie do spraw byłej Dzielnicy Pruskiej. Kierował rokowaniami polsko-gdańskimi 24 X 1921, zakończonymi podpisaniem umowy warszawskiej. 20 VI 1921 otrzymał nominację na stanowisko Komisarza Generalnego Rzeczypospolitej Polskiej (RP) w II Wolnym Mieście Gdańsku (WMG), stanowisko objął 5 lipca. W odróżnieniu od poprzednika, Macieja Biesiadeckiego, zwolennik ustępstw RP wobec II WMG. Dążył do pogłębiania gospodarczej współpracy polsko-gdańskiej i unifikacji gospodarki II WMG z Polską. Krytykował postawę Ligi Narodów w kwestii gdańskiej (wystąpienie w Genewie 4 VII 1923). Na czele Komisariatu Generalnego stał oficjalnie do stycznia 1924 roku, faktycznie już w październiku przestał piastować to stanowisko. W marcu 1922 prezydent RP Gabriel Narutowicz proponował powierzenie mu stanowiska premiera. Był posłem na Sejm RP.
