PAŃSTWOWA SZKOŁA MUZYCZNA I STOPNIA IM. HENRYKA WIENIAWSKIEGO
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
− | '''PAŃSTWOWA SZKOŁA MUZYCZNA I STOPNIA IM. HENRYKA WIENIAWSKIEGO''', ul. Gościnna 4, założona w listopadzie 1947 roku z inicjatywy nauczycieli skupionych w Kolegium Nauczycieli Muzyki w Gdańsku jako szkoła umuzykalniająca dla dzieci, młodzieży i dorosłych o przekroczonym wieku szkolnym. W chwili powstania pracowało w niej 7 nauczycieli, uczyło się około 70 uczniów w wieku od 7 do 40 lat. Od roku 1947 korzystała z sal Miejskiej Niższej Szkoły Muzycznej (q Zespół Szkół Muzycznych), jesienią 1948 przeniesiona na q Orunię, korzystała z wypożyczanych klas w Szkole Podstawowej nr 9 przy ul. Młyńskiej 58. W roku 1950 była filią Państwowej Szkoły Muzycznej (q Zespół Szkół Muzycznych). W wyniku zarządzenia ministra kultury i sztuki nastąpiło usamodzielnienie się szkoły, która 19 X 1954 otrzymała lokal przy ul. Gościnnej 4 i nazwę Państwowej Szkoły Muzycznej nr 2. Liczyła 26 nauczycieli i 226 uczniów. W roku 1964 przyjęła nazwę Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia, a w 1967 otrzymała imię Henryka Wieniawskiego. Obecnie kształci około 160 uczniów w wieku od 6 do 16 roku życia, w cyklu 6- i 4-letnim. {{author: WAW}} <br /><br /> | + | '''PAŃSTWOWA SZKOŁA MUZYCZNA I STOPNIA IM. HENRYKA WIENIAWSKIEGO''', ul. Gościnna 4, założona w listopadzie 1947 roku z inicjatywy nauczycieli skupionych w Kolegium Nauczycieli Muzyki w Gdańsku jako szkoła umuzykalniająca dla dzieci, młodzieży i dorosłych o przekroczonym wieku szkolnym. W chwili powstania pracowało w niej 7 nauczycieli, uczyło się około 70 uczniów w wieku od 7 do 40 lat. Od roku 1947 korzystała z sal Miejskiej Niższej Szkoły Muzycznej (q Zespół Szkół Muzycznych), jesienią 1948 przeniesiona na q Orunię, korzystała z wypożyczanych klas w Szkole Podstawowej nr 9 przy ul. Młyńskiej 58. W roku 1950 była filią Państwowej Szkoły Muzycznej (q Zespół Szkół Muzycznych). W wyniku zarządzenia ministra kultury i sztuki nastąpiło usamodzielnienie się szkoły, która 19 X 1954 otrzymała lokal przy ul. Gościnnej 4 i nazwę Państwowej Szkoły Muzycznej nr 2. Liczyła 26 nauczycieli i 226 uczniów. W roku 1964 przyjęła nazwę Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia, a w 1967 otrzymała imię Henryka Wieniawskiego. Obecnie kształci około 160 uczniów w wieku od 6 do 16 roku życia, w cyklu 6- i 4-letnim. {{author: WAW}} <br /><br /> |
+ | {| class="tableGda" | ||
+ | |- | ||
+ | |+ Dyrektorzy Państwowej Szkoły Muzycznej I Stopnia | ||
+ | |- | ||
+ | | 1947–1963 | ||
+ | | Antonina Grądkowska | ||
+ | |- | ||
+ | | 1963–1981 | ||
+ | | Ambroży Marciniec | ||
+ | |- | ||
+ | | 1981–1982 | ||
+ | | q Edwin Rymarz | ||
+ | |- | ||
+ | | 1982–1991 | ||
+ | | Teresa Madejska | ||
+ | |- | ||
+ | | 1991– | ||
+ | | Beata Domurad-Izdebska | ||
+ | |- | ||
+ | | class="authorEgTab" | {{author: WAW}} | ||
+ | |} | ||
+ | [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 18:55, 28 sty 2014
PAŃSTWOWA SZKOŁA MUZYCZNA I STOPNIA IM. HENRYKA WIENIAWSKIEGO, ul. Gościnna 4, założona w listopadzie 1947 roku z inicjatywy nauczycieli skupionych w Kolegium Nauczycieli Muzyki w Gdańsku jako szkoła umuzykalniająca dla dzieci, młodzieży i dorosłych o przekroczonym wieku szkolnym. W chwili powstania pracowało w niej 7 nauczycieli, uczyło się około 70 uczniów w wieku od 7 do 40 lat. Od roku 1947 korzystała z sal Miejskiej Niższej Szkoły Muzycznej (q Zespół Szkół Muzycznych), jesienią 1948 przeniesiona na q Orunię, korzystała z wypożyczanych klas w Szkole Podstawowej nr 9 przy ul. Młyńskiej 58. W roku 1950 była filią Państwowej Szkoły Muzycznej (q Zespół Szkół Muzycznych). W wyniku zarządzenia ministra kultury i sztuki nastąpiło usamodzielnienie się szkoły, która 19 X 1954 otrzymała lokal przy ul. Gościnnej 4 i nazwę Państwowej Szkoły Muzycznej nr 2. Liczyła 26 nauczycieli i 226 uczniów. W roku 1964 przyjęła nazwę Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia, a w 1967 otrzymała imię Henryka Wieniawskiego. Obecnie kształci około 160 uczniów w wieku od 6 do 16 roku życia, w cyklu 6- i 4-letnim.
1947–1963 | Antonina Grądkowska |
1963–1981 | Ambroży Marciniec |
1981–1982 | q Edwin Rymarz |
1982–1991 | Teresa Madejska |
1991– | Beata Domurad-Izdebska |