OCHOTNICZA REZERWA MILICJI OBYWATELSKIEJ
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Kontrola_drogowa_przeprowadzana_przez_patrol_milicji_i_ORMO__1964.JPG|thumb|Kontrola drogowa przeprowadzana przez patrol milicji i ORMO, 1964]] | [[File:Kontrola_drogowa_przeprowadzana_przez_patrol_milicji_i_ORMO__1964.JPG|thumb|Kontrola drogowa przeprowadzana przez patrol milicji i ORMO, 1964]] | ||
| − | '''OCHOTNICZA REZERWA MILICJI OBYWATELSKIEJ''' (ORMO). Powołana 17 IX 1946, rozkazem na wzór wojskowy. Była to społeczna organizacja pomocnicza | + | '''OCHOTNICZA REZERWA MILICJI OBYWATELSKIEJ''' (ORMO). Powołana 17 IX 1946, rozkazem na wzór wojskowy. Była to społeczna organizacja pomocnicza [[MILICJA OBYWATELSKA | Milicji Obywatelskiej]] (MO), tworzona głównie przy komisariatach i posterunkach. Posiadała wydzielony pion Społecznych Inspektorów Ruchu Drogowego. Wszystkie funkcje pełnione były społecznie, toteż skład osobowy ulegał ciągłym rotacjom. W latach 40. i 50. XX wieku liczba etatów w mieście wahała się między 400 a 700. W Gdańsku w roku 1969 organizacja ORMO liczyła prawie 4400 członków i była najliczniejszą w województwie. Od 1962 ORMO posiadało własne umundurowanie, ale funkcjonariusze, w odróżnieniu od MO, nie byli uzbrojeni i pełnili głównie służbę patrolową. W roku 1969 komendantem wojewódzkim ORMO był Antoni Juriew. Po wydarzeniach [[SIERPIEŃ 1980 | sierpnia 1980]] i [[STAN WOJENNY | stanie wojennym]] ORMO w Gdańsku przeżywało głęboki kryzys z powodu braku kadr. Jako jedyna kontynuowała działalność jednostka przy Wydziale Ruchu Drogowego. ORMO rozwiązane zostało w roku 1989. {{author: MB}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 19:02, 31 maj 2014
OCHOTNICZA REZERWA MILICJI OBYWATELSKIEJ (ORMO). Powołana 17 IX 1946, rozkazem na wzór wojskowy. Była to społeczna organizacja pomocnicza Milicji Obywatelskiej (MO), tworzona głównie przy komisariatach i posterunkach. Posiadała wydzielony pion Społecznych Inspektorów Ruchu Drogowego. Wszystkie funkcje pełnione były społecznie, toteż skład osobowy ulegał ciągłym rotacjom. W latach 40. i 50. XX wieku liczba etatów w mieście wahała się między 400 a 700. W Gdańsku w roku 1969 organizacja ORMO liczyła prawie 4400 członków i była najliczniejszą w województwie. Od 1962 ORMO posiadało własne umundurowanie, ale funkcjonariusze, w odróżnieniu od MO, nie byli uzbrojeni i pełnili głównie służbę patrolową. W roku 1969 komendantem wojewódzkim ORMO był Antoni Juriew. Po wydarzeniach sierpnia 1980 i stanie wojennym ORMO w Gdańsku przeżywało głęboki kryzys z powodu braku kadr. Jako jedyna kontynuowała działalność jednostka przy Wydziale Ruchu Drogowego. ORMO rozwiązane zostało w roku 1989.
