KOWALIK PIOTR, profesor Politechniki Gdańskiej
(uzupełnienie (BŚ) (e-mail z 11.01.2014)) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | [[File:Piotr_Kowalik.JPG|thumb|Piotr Kowalik]]'''PIOTR KOWALIK''' (7 IX 1939 Opactwo koło Kozienic), naukowiec, specjalista w zakresie hydrologii, fizyki gleb i gruntów oraz gospodarki wodnej. W 1961 roku ukończył Wydział Budownictwa Wodnego q | + | [[File:Piotr_Kowalik.JPG|thumb|Piotr Kowalik]] |
| + | '''PIOTR KOWALIK''' (7 IX 1939 Opactwo koło Kozienic), naukowiec, specjalista w zakresie hydrologii, fizyki gleb i gruntów oraz gospodarki wodnej. W 1961 roku ukończył Wydział Budownictwa Wodnego q Politechniki Gdańskiej; na tej uczelni od roku 1967 doktor, w 1972 habilitowany, w 1979 profesor; kierownik Zakładu Gospodarki Wodnej w latach 1978–1979, a 1983–2005 kierował Katedrą Inżynierii Sanitarnej. Od 1972 roku przewodniczący Zespołu do spraw Żuław przy Gdańskim Oddziale PAN, od 2004 pełnomocnik rektora PG do spraw Żuław. Od 2002 członek korespondent PAN w dziedzinie hydrologii i gospodarki wodnej. Prowadził badania nad użytkowaniem biomasy w energetyce i oczyszczaniem ścieków na złożach hydrofitowych, opracował m.in. modele komputerowe dotyczące obiegu wody i wzrostu roślin na polderach Żuław i w Holandii. Jako ''visiting professor'' wykładał na uczelniach m.in. w Wielkiej Brytanii, Francji i Włoszech. Laureat Światowej Nagrody Edukacji Ekologicznej (1993). W 2001 roku uhonorowany q Medalem Księcia Mściwoja II. 9 XII 2004 roku Królewska Szwedzka Akademia Nauk Rolniczych i Leśnych przyznała mu za prace naukowe dotyczące gospodarowania wodą w rolnictwie, oczyszczania ścieków na złożach trzcinowych i plantacji wierzbowych jako źródeł energii Nagrodę Bertebosa, zw. „Rolniczym i Leśnym Noblem”; doktor honoris causa Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] | ||
Wersja z 20:52, 21 sty 2014
PIOTR KOWALIK (7 IX 1939 Opactwo koło Kozienic), naukowiec, specjalista w zakresie hydrologii, fizyki gleb i gruntów oraz gospodarki wodnej. W 1961 roku ukończył Wydział Budownictwa Wodnego q Politechniki Gdańskiej; na tej uczelni od roku 1967 doktor, w 1972 habilitowany, w 1979 profesor; kierownik Zakładu Gospodarki Wodnej w latach 1978–1979, a 1983–2005 kierował Katedrą Inżynierii Sanitarnej. Od 1972 roku przewodniczący Zespołu do spraw Żuław przy Gdańskim Oddziale PAN, od 2004 pełnomocnik rektora PG do spraw Żuław. Od 2002 członek korespondent PAN w dziedzinie hydrologii i gospodarki wodnej. Prowadził badania nad użytkowaniem biomasy w energetyce i oczyszczaniem ścieków na złożach hydrofitowych, opracował m.in. modele komputerowe dotyczące obiegu wody i wzrostu roślin na polderach Żuław i w Holandii. Jako visiting professor wykładał na uczelniach m.in. w Wielkiej Brytanii, Francji i Włoszech. Laureat Światowej Nagrody Edukacji Ekologicznej (1993). W 2001 roku uhonorowany q Medalem Księcia Mściwoja II. 9 XII 2004 roku Królewska Szwedzka Akademia Nauk Rolniczych i Leśnych przyznała mu za prace naukowe dotyczące gospodarowania wodą w rolnictwie, oczyszczania ścieków na złożach trzcinowych i plantacji wierzbowych jako źródeł energii Nagrodę Bertebosa, zw. „Rolniczym i Leśnym Noblem”; doktor honoris causa Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu.
