MAZURKIEWICZ BOLESŁAW, profesor Politechniki Gdańskiej
D.Majewska (dyskusja | edycje) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | [[File: | + | [[File: Mazurkiewicz Bolesław.JPG|thumb|Bolesław Mazurkiewicz]] |
| + | |||
'''BOLESŁAW MAZURKIEWICZ''' (ur. 9 V 1931 Kościerzyna), naukowiec. W 1956 roku absolwent Wydziału Budownictwa Lądowego q Politechniki Gdańskiej (PG); w latach 1954–1960 pracował w biurze projektów w Gdańsku. Od roku 1960 pracownik PG, do 1969 w Zakładzie Fundamentowania. Od 1964 roku doktor, od 1968 habilitowany, od 1980 profesor tytularny, od 1985 profesor zwyczajny. Specjalista z zakresu budownictwa morskiego, wzajemnego oddziaływania budowli, środowiska morskiego i gruntu. W okresie 1973–1977 zaprojektował i kierował realizacją suchego doku w Gdyni dla statków o nośności 400 tysięcy DWT. W latach 1980–1984 ekspert Organizacji Narodów Zjednoczonych w dziedzinie konstrukcji stoczniowych. W latach 1983–1987 kierownik Katedry Budownictwa Morskiego, 1981–1984 prorektor, 1987–1990 rektor PG. Podczas inauguracji roku akademickiego 1989–1990 oficjalnie ogłosił, że PG jest kontynuatorką q Technische Hochschule Danzig. W latach 1989–1994 członek Zarządu Europejskiej Konferencji Rektorów, 1990–2000 członek Zarządu Międzynarodowego Stowarzyszenia Uniwersytetów. Doktor honoris causa Państwowego Uniwersytetu Technicznego w Leningradzie (Sankt Petersburg, (1989), Akademii Budownictwa i Architektury w Odessie (1995), Akademii Marynarki Wojennej w Gdyni (1997), uniwersytetu w Karlsruhe (1998), Państwowego Uniwersytetu w Sankt Petersburgu (1998), Politechniki Szczecińskiej (1999), Uniwersytetu Technicznego w Kaliningradzie (2005) i PG (2008). Profesor honoris causa Państwowego Odeskiego Uniwersytetu Morskiego (1999), profesor tytularny Uniwersytetu w Stuttgarcie (1991). Autor ekspertyz i opinii, głównie dotyczących przemysłu okrętowego i portów, oraz wydanych w USA i Niemczech monografii ''Offshore platforms and pipelines'' (1988) i ''Marine Structures Engineering'' (1995). W 2011 roku odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] | '''BOLESŁAW MAZURKIEWICZ''' (ur. 9 V 1931 Kościerzyna), naukowiec. W 1956 roku absolwent Wydziału Budownictwa Lądowego q Politechniki Gdańskiej (PG); w latach 1954–1960 pracował w biurze projektów w Gdańsku. Od roku 1960 pracownik PG, do 1969 w Zakładzie Fundamentowania. Od 1964 roku doktor, od 1968 habilitowany, od 1980 profesor tytularny, od 1985 profesor zwyczajny. Specjalista z zakresu budownictwa morskiego, wzajemnego oddziaływania budowli, środowiska morskiego i gruntu. W okresie 1973–1977 zaprojektował i kierował realizacją suchego doku w Gdyni dla statków o nośności 400 tysięcy DWT. W latach 1980–1984 ekspert Organizacji Narodów Zjednoczonych w dziedzinie konstrukcji stoczniowych. W latach 1983–1987 kierownik Katedry Budownictwa Morskiego, 1981–1984 prorektor, 1987–1990 rektor PG. Podczas inauguracji roku akademickiego 1989–1990 oficjalnie ogłosił, że PG jest kontynuatorką q Technische Hochschule Danzig. W latach 1989–1994 członek Zarządu Europejskiej Konferencji Rektorów, 1990–2000 członek Zarządu Międzynarodowego Stowarzyszenia Uniwersytetów. Doktor honoris causa Państwowego Uniwersytetu Technicznego w Leningradzie (Sankt Petersburg, (1989), Akademii Budownictwa i Architektury w Odessie (1995), Akademii Marynarki Wojennej w Gdyni (1997), uniwersytetu w Karlsruhe (1998), Państwowego Uniwersytetu w Sankt Petersburgu (1998), Politechniki Szczecińskiej (1999), Uniwersytetu Technicznego w Kaliningradzie (2005) i PG (2008). Profesor honoris causa Państwowego Odeskiego Uniwersytetu Morskiego (1999), profesor tytularny Uniwersytetu w Stuttgarcie (1991). Autor ekspertyz i opinii, głównie dotyczących przemysłu okrętowego i portów, oraz wydanych w USA i Niemczech monografii ''Offshore platforms and pipelines'' (1988) i ''Marine Structures Engineering'' (1995). W 2011 roku odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] | ||
Wersja z 18:14, 11 cze 2014
BOLESŁAW MAZURKIEWICZ (ur. 9 V 1931 Kościerzyna), naukowiec. W 1956 roku absolwent Wydziału Budownictwa Lądowego q Politechniki Gdańskiej (PG); w latach 1954–1960 pracował w biurze projektów w Gdańsku. Od roku 1960 pracownik PG, do 1969 w Zakładzie Fundamentowania. Od 1964 roku doktor, od 1968 habilitowany, od 1980 profesor tytularny, od 1985 profesor zwyczajny. Specjalista z zakresu budownictwa morskiego, wzajemnego oddziaływania budowli, środowiska morskiego i gruntu. W okresie 1973–1977 zaprojektował i kierował realizacją suchego doku w Gdyni dla statków o nośności 400 tysięcy DWT. W latach 1980–1984 ekspert Organizacji Narodów Zjednoczonych w dziedzinie konstrukcji stoczniowych. W latach 1983–1987 kierownik Katedry Budownictwa Morskiego, 1981–1984 prorektor, 1987–1990 rektor PG. Podczas inauguracji roku akademickiego 1989–1990 oficjalnie ogłosił, że PG jest kontynuatorką q Technische Hochschule Danzig. W latach 1989–1994 członek Zarządu Europejskiej Konferencji Rektorów, 1990–2000 członek Zarządu Międzynarodowego Stowarzyszenia Uniwersytetów. Doktor honoris causa Państwowego Uniwersytetu Technicznego w Leningradzie (Sankt Petersburg, (1989), Akademii Budownictwa i Architektury w Odessie (1995), Akademii Marynarki Wojennej w Gdyni (1997), uniwersytetu w Karlsruhe (1998), Państwowego Uniwersytetu w Sankt Petersburgu (1998), Politechniki Szczecińskiej (1999), Uniwersytetu Technicznego w Kaliningradzie (2005) i PG (2008). Profesor honoris causa Państwowego Odeskiego Uniwersytetu Morskiego (1999), profesor tytularny Uniwersytetu w Stuttgarcie (1991). Autor ekspertyz i opinii, głównie dotyczących przemysłu okrętowego i portów, oraz wydanych w USA i Niemczech monografii Offshore platforms and pipelines (1988) i Marine Structures Engineering (1995). W 2011 roku odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski.
