KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA

Wersja z 12:04, 7 sty 2014

KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA, Kiełpino Górne, ul. Goplańska 20. Pierwotnie luterański, jednonawowy, w stylu tzw. bazylikowym, z drewnianym płaskim stropem i niewielką wieżyczką w dachu. Wybudowany w 1926 roku przez Ewangelicki Kościół Unii Staropruskiej dla mieszkańców q Kiełpina Górnego i Otomina, przybyszów z włączonego do Polski Pomorza, obsługiwany przez pastora q kościoła św. Jana. W roku 1945 częściowo uszkodzony przez żołnierzy radzieckich, którzy drewniane elementy konstrukcji wykorzystali na opał. W 1948 osiedlający się tu katolicy podjęli starania o przejęcie świątyni; powstał społeczny komitet odbudowy kościoła; w zmienionej sytuacji społeczno-politycznej. w 1958 roku kościół odbudowano i utworzono przy nim samodzielny wikariat w ramach parafii przy q kościele św. Franciszka z Asyżu w q Emaus, obejmujący m.in. Jasień i Kiełpino Górne. Wtedy też nadano obecne wezwanie. W 1963 administrację wikariatu przeniesiono z Emaus do Kiełpina Górnego, a w 1970, po wybudowaniu w Jasieniu prowizorycznej kaplicy, wikariat trafił tamże, by w 1979 stać się ośrodkiem osobnej parafii przy q kościele bł. Doroty z Mątów, której początkowo podporządkowano także Kiełpino Górne z kościołem św. Jana Chrzciciela jako filialnym. W latach 1980–1985 wybudowano przy tym ostatnim kostnicę. W 1994 roku ustanowiono osobną parafię dla tego osiedla pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela. W okresie 2000–2005 na północ od poewangelickiej świątyni według projektu inżynierów architektów Marii Żurek i Macieja Abramskiego wybudowano przestronny i nowoczesny kościół docelowy, który przejął wezwanie parafii. Konsekrowany w 2005 przez abp. q Tadeusza Gocłowskiego. Stojący bezpośrednio przy ul. Goplańskiej stary kościół pełni obecnie funkcję świątyni pomocniczej. W ołtarzu stylizowany na gotyk tryptyk z centralnym malowidłem przedstawiającym chrzest Chrystusa w Jordanie. Zbudowany na planie krzyża łacińskiego z poprzecznym transeptem, trzynawowy kościół nowy, również nawiązujący do stylu bazylikowego, ale o znacznie większej kubaturze, wieńczy od fasady wysoka wieża dzwonnicy z trzema dzwonami, wzniesiona na planie kwadratu nad kruchtą i chórem. Na chórze wyjątkowej klasy 21-głosowe organy piszczałkowe. Nawy rozświetla zespół okien z witrażami przedstawiającymi popularnych, głównie polskich świętych, jedynie witraż nad wyjątkowo oszczędnie zdobionym prezbiterium nawiązuje do wezwania świątyni. SK