LINCK OTTO FERDINAND, armator, radny
(Utworzył nową stronę „{{paper}} LINCK OTTO FERDINAND (1813 Gdańsk – 23 IX 1883 Gdańsk), armator. Syn Georga Lincka. Początkowo z bratem Wilhelmem Gustavem (18 V 1805 Gd. – 2 II 187...”) |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
− | + | '''OTTO FERDINAND LINCK''' (1813 Gdańsk – 23 IX 1883 Gdańsk), armator. Syn Georga Lincka. Początkowo z bratem Wilhelmem Gustavem (18 V 1805 Gd. – 2 II 1876 Gd.) współwłaściciel firmy żeglugowo-handlowej Georg Linck, (z kantorem przy Breitgasse (ul. Szeroka 50)), zajmującej się handlem i hurtowym eksportem towarów do portów Europy Zach. Po śmierci Wilhelma Gustava jej właściciel. W 1853 firma posiadała 14 statków żaglowych do transportu zboża i drewna, w 1883 – 25 żaglowców, gł. barków o średniej poj. 450–500 BRT. Z flotylli ojca Georga z 1849 pływały jeszcze pod gd. banderą żaglowce: „Danzig”, „Königin Elisabeth Louisa”, „Maria”, a także pinka „Vorvärts”, należąca wówczas do firmy Alexandra Gibsone’a. Pozostałe zostały zwodowane po 1850. Wieloletni czł. Korporacji Kupców. Od 26 XI 1866 przez 17 lat czł. Rady Miejskiej. W 1870 bracia ufundowali okno witrażowe dla kośc. NMP, 1873 okno witrażowe w kaplicy murarzy i piekarzy w kośc. św. Jana. Świetność firmy zakończyła się po wejściu do eksploatacji statków parowych. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 17:00, 24 lut 2013
OTTO FERDINAND LINCK (1813 Gdańsk – 23 IX 1883 Gdańsk), armator. Syn Georga Lincka. Początkowo z bratem Wilhelmem Gustavem (18 V 1805 Gd. – 2 II 1876 Gd.) współwłaściciel firmy żeglugowo-handlowej Georg Linck, (z kantorem przy Breitgasse (ul. Szeroka 50)), zajmującej się handlem i hurtowym eksportem towarów do portów Europy Zach. Po śmierci Wilhelma Gustava jej właściciel. W 1853 firma posiadała 14 statków żaglowych do transportu zboża i drewna, w 1883 – 25 żaglowców, gł. barków o średniej poj. 450–500 BRT. Z flotylli ojca Georga z 1849 pływały jeszcze pod gd. banderą żaglowce: „Danzig”, „Königin Elisabeth Louisa”, „Maria”, a także pinka „Vorvärts”, należąca wówczas do firmy Alexandra Gibsone’a. Pozostałe zostały zwodowane po 1850. Wieloletni czł. Korporacji Kupców. Od 26 XI 1866 przez 17 lat czł. Rady Miejskiej. W 1870 bracia ufundowali okno witrażowe dla kośc. NMP, 1873 okno witrażowe w kaplicy murarzy i piekarzy w kośc. św. Jana. Świetność firmy zakończyła się po wejściu do eksploatacji statków parowych.