TRZY ŚWIŃSKIE GŁOWY
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''TRZY ŚWIŃSKIE GŁOWY''' (Drei Schweinsköpfe, Świniegłowy), w Lipcach (dzielnica Orunia – Święty Wojciech – Lipce), przy obecnej ul. Bartniczej, na lewym brzegu Kanału Raduni. Karczma (Ribbenkrug założona w 1568 roku przez burmistrza gdańskiego | + | '''TRZY ŚWIŃSKIE GŁOWY''' (Drei Schweinsköpfe, Świniegłowy), w Lipcach (dzielnica Orunia – Święty Wojciech – Lipce), przy obecnej ul. Bartniczej, na lewym brzegu Kanału Raduni. Karczma (Ribbenkrug założona w 1568 roku przez burmistrza gdańskiego [[FERBER CONSTANTIN (I) | Constantina Ferbera]] na gruntach [[MAĆKOWY | Maćkowych]], wydzierżawionych w 1550 prawem emfiteuzy (na dłuższy czas, do około 100 lat, z możliwością przedłużenia) od biskupa włocławskiego. Wzięła nazwę od herbu właściciela (w tarczy 3 świńskie głowy). Od 1. połowy XIX wieku bardzo popularna gdańska restauracja ogrodowa, odwiedzana całymi rodzinami, od około roku 1830 organizująca publiczne koncerty. W pobliżu restauracji zbudowano osłaniające gości przed deszczem i skwarem drewniane werandy oraz podium dla orkiestry, a powyżej, na wyniesionej krawędzi wysoczyzny, malowniczy ogród leśny. Wśród bukowych drzew wytrasowane były wygodne ścieżki, które prowadziły na górę wzniesienia, gdzie urządzono rozległą polanę z kwiatowymi klombami, Dookoła stały ławki, na środku drewniana wieża widokowa, największa atrakcja ogrodu. Zniszczone po 1945. Ślady założenia, dzięki zachowanym drzewom, czytelne i obecnie, polana na wzgórzu (na której stała wieża widokowa) w dalszym ciągu otwiera szerokie, atrakcyjne widoki na położone niżej Żuławy. Obecnie miejsce zapomniane, powoli ulega renaturalizacji. {{author: KR}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 17:07, 21 maj 2014
TRZY ŚWIŃSKIE GŁOWY (Drei Schweinsköpfe, Świniegłowy), w Lipcach (dzielnica Orunia – Święty Wojciech – Lipce), przy obecnej ul. Bartniczej, na lewym brzegu Kanału Raduni. Karczma (Ribbenkrug założona w 1568 roku przez burmistrza gdańskiego Constantina Ferbera na gruntach Maćkowych, wydzierżawionych w 1550 prawem emfiteuzy (na dłuższy czas, do około 100 lat, z możliwością przedłużenia) od biskupa włocławskiego. Wzięła nazwę od herbu właściciela (w tarczy 3 świńskie głowy). Od 1. połowy XIX wieku bardzo popularna gdańska restauracja ogrodowa, odwiedzana całymi rodzinami, od około roku 1830 organizująca publiczne koncerty. W pobliżu restauracji zbudowano osłaniające gości przed deszczem i skwarem drewniane werandy oraz podium dla orkiestry, a powyżej, na wyniesionej krawędzi wysoczyzny, malowniczy ogród leśny. Wśród bukowych drzew wytrasowane były wygodne ścieżki, które prowadziły na górę wzniesienia, gdzie urządzono rozległą polanę z kwiatowymi klombami, Dookoła stały ławki, na środku drewniana wieża widokowa, największa atrakcja ogrodu. Zniszczone po 1945. Ślady założenia, dzięki zachowanym drzewom, czytelne i obecnie, polana na wzgórzu (na której stała wieża widokowa) w dalszym ciągu otwiera szerokie, atrakcyjne widoki na położone niżej Żuławy. Obecnie miejsce zapomniane, powoli ulega renaturalizacji.
