SZPITAL ŚW. BARBARY

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Linia 1: Linia 1:
 
{{paper}}
 
{{paper}}
−
'''SZPITAL ŚW. BARBARY''' (St. Barbara Hospital), na q Długich Ogrodach, powstał prawdopodobnie w latach 1385–1387. Związany początkowo z kaplicą, następnie od około 1430/1436 z q kościołem św. Barbary. W 1499 roku spalony (q Maternowie), prawdopodobnie powtórnie w 1545. W 1617–1618 wzniesiono nowy budynek szpitala z 8 mieszkaniami. Spłonął 5/6 I 1765; odbudowany. Przyjmował ubogich, także zamożnych, wykupujących dożywotnie miejsce (prebendariusze). W ordynacji ubogich z roku 1551 nakazano przyjmowanie chorych Polaków oraz osoby ze schorzeniami budzącymi odrazę. Według statutu z 1881, wkupne dawało im prawo do utrzymania. Za pojedynczą stawkę wkupnego pensjonariusz otrzymywał wsparcie finansowe, za podwójną – własny pokój z kuchnią. W przeciwieństwie do innych szpitali, przy przyjmowaniu nie dyskryminowano osób odmiennych wyznań i religii. Początkowo zarządzany przez 5, a w XIX i początku XX wieku przez 4 prowizorów. Za pełnioną honorowo funkcję każdy z nich otrzymywał corocznie dar w postaci srebrnej łyżeczki. Zniszczony w roku 1945. {{author: ASZ}} <br /><br /> Tabela: Prezesi zarządu szpitala św. Barbary [[Category: Encyklopedia]]
+
'''SZPITAL ŚW. BARBARY''' (St. Barbara Hospital), na q Długich Ogrodach, powstał prawdopodobnie w latach 1385–1387. Związany początkowo z kaplicą, następnie od około 1430/1436 z q kościołem św. Barbary. W 1499 roku spalony (q Maternowie), prawdopodobnie powtórnie w 1545. W 1617–1618 wzniesiono nowy budynek szpitala z 8 mieszkaniami. Spłonął 5/6 I 1765; odbudowany. Przyjmował ubogich, także zamożnych, wykupujących dożywotnie miejsce (prebendariusze). W ordynacji ubogich z roku 1551 nakazano przyjmowanie chorych Polaków oraz osoby ze schorzeniami budzącymi odrazę. Według statutu z 1881, wkupne dawało im prawo do utrzymania. Za pojedynczą stawkę wkupnego pensjonariusz otrzymywał wsparcie finansowe, za podwójną – własny pokój z kuchnią. W przeciwieństwie do innych szpitali, przy przyjmowaniu nie dyskryminowano osób odmiennych wyznań i religii. Początkowo zarządzany przez 5, a w XIX i początku XX wieku przez 4 prowizorów. Za pełnioną honorowo funkcję każdy z nich otrzymywał corocznie dar w postaci srebrnej łyżeczki. Zniszczony w roku 1945. {{author: ASZ}} <br /><br />  
 +
{| class="tableGda"
 +
|-
 +
|+ Prezesi zarządu szpitala św. Barbary
 +
|-
 +
! Notowany w roku
 +
! Zawód
 +
! Imię, nazwisko, daty życia
 +
|-
 +
| 1797
 +
| urzędnik
 +
| Johann Heinrich Schmidt (1757–1836)
 +
|-
 +
| 1817
 +
| kupiec
 +
| J.C. Marcks
 +
|-
 +
| 1839, 1858
 +
| właściciel apteki
 +
| q Johann Friedrich Mix (1785–1864)
 +
|-
 +
| 1869, 1892
 +
| bankowiec
 +
| q Alexander Julius Olschewski (1820–1895)
 +
|-
 +
| 1874, 1884
 +
| mistrz budowlany
 +
| Julius Aleksander Halbritter (1823 – po 1885)
 +
|-
 +
| 1897
 +
| przemysłowiec
 +
| Hermann August Laubmeyer (1848–1928)
 +
|-
 +
| 1908, 1914, 1928, 1939
 +
| kupiec
 +
| Walter Otto Gronau (1861 – po 1939)
 +
|-
 +
| class="authorEgTab" | {{author:  MrGl}}
 +
|}
 +
[[Category: Encyklopedia]]

Wersja z 21:01, 30 sty 2014

SZPITAL ŚW. BARBARY (St. Barbara Hospital), na q Długich Ogrodach, powstał prawdopodobnie w latach 1385–1387. Związany początkowo z kaplicą, następnie od około 1430/1436 z q kościołem św. Barbary. W 1499 roku spalony (q Maternowie), prawdopodobnie powtórnie w 1545. W 1617–1618 wzniesiono nowy budynek szpitala z 8 mieszkaniami. Spłonął 5/6 I 1765; odbudowany. Przyjmował ubogich, także zamożnych, wykupujących dożywotnie miejsce (prebendariusze). W ordynacji ubogich z roku 1551 nakazano przyjmowanie chorych Polaków oraz osoby ze schorzeniami budzącymi odrazę. Według statutu z 1881, wkupne dawało im prawo do utrzymania. Za pojedynczą stawkę wkupnego pensjonariusz otrzymywał wsparcie finansowe, za podwójną – własny pokój z kuchnią. W przeciwieństwie do innych szpitali, przy przyjmowaniu nie dyskryminowano osób odmiennych wyznań i religii. Początkowo zarządzany przez 5, a w XIX i początku XX wieku przez 4 prowizorów. Za pełnioną honorowo funkcję każdy z nich otrzymywał corocznie dar w postaci srebrnej łyżeczki. Zniszczony w roku 1945. ASZ

Prezesi zarządu szpitala św. Barbary
Notowany w roku Zawód Imię, nazwisko, daty życia
1797 urzędnik Johann Heinrich Schmidt (1757–1836)
1817 kupiec J.C. Marcks
1839, 1858 właściciel apteki q Johann Friedrich Mix (1785–1864)
1869, 1892 bankowiec q Alexander Julius Olschewski (1820–1895)
1874, 1884 mistrz budowlany Julius Aleksander Halbritter (1823 – po 1885)
1897 przemysłowiec Hermann August Laubmeyer (1848–1928)
1908, 1914, 1928, 1939 kupiec Walter Otto Gronau (1861 – po 1939)
MrGl
Źródło „https://gdansk.gedanopedia.pl/index.php?title=SZPITAL_%C5%9AW._BARBARY&oldid=26181”
⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania