LANGER ADAM, wicewojewoda gdański
(Utworzył nową stronę „{{paper}} LANGER ADAM (ur. 17 IX 1935 Lwów), ekonomista. Od 1945 z rodziną mieszkał w Bytomiu, od jesieni 1946 w Gd. Jako uczeń SP nr 7 był członkiem 104. Gda...”) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | + | '''ADAM LANGER''' (ur. 17 IX 1935 Lwów), ekonomista. Od 1945 z rodziną mieszkał w Bytomiu, od jesieni 1946 w Gd. Jako uczeń SP nr 7 był członkiem 104. Gdańskiej Drużyny Harcerzy im. Krzysztofa Arciszewskiego. W 1950–53 pracował w Miejskim Przedsiębiorstwie Wodociągów i Kanalizacji w Gd., 1953 ukończył Technikum Handlowe w Tczewie. Po likwidacji ZHP 1950, na propozycję Tadeusza Polaka wstąpił do kierowanej przez niego nielegalnej harcerskiej organizacji Szczerb. Za przynależność do organizacji w 1953 aresztowany i skazany na 2 lata więzienia. Karę odbywał w Gd., po roku zwolniony na mocy amnestii. Po wznowieniu pracy przez ZHP w grudniu 1956 drużynowy w 3. Gd. Drużynie Harcerzy, instruktor Komendy Hufca, 1958–60 komendy Hufca Gd.-Śródmieście, czł. Komendy Chorągwi Gd., przew. Centralnej Komisji Rewizyjnej ZHP, a nast. czł. Rady Naczelnej ZHP (q harcerstwo). W 1957 ukończył Wyższą Szkołę Ekonomiczną (WSE) w Sopocie. Zatrudniony w gd. Przedsiębiorstwie Państwowe Pracownie Konserwacji Zabytków (1957–62), w Malmorze Gd. (1962–64), w gd. Wojewódzkiej Komisji Planowania (1964–65), w Zjednoczeniu Budownictwa Rolniczego Gd. (1965–69), w Wojewódzkim Zarządzie Inwestycji Miejskich Gd (1969–73). Jednocześnie 1966–73 pracował w WSE i UG, od 1975 dr. W 1973–82 wicewojewoda gd., nast. pracował w Warszawie: w Przedsiębiorstwie Zagranicznym Warszawa (1982–84), Centralnym Komitecie Stronnictwa Demokratycznego (1985–89), w firmie BOLID (1989–90). W 1990–91 wiceprezydent Warszawy, 1991–92 p.o. wojewody warsz. z nominacji premiera Tadeusza Mazowieckiego, organizator Urzędu Wojewódzkiego w Warszawie. Kolejno pracował w: firmie ALBID Polskie Przedsiębiorstwo Parkingowe Warszawa (1991–92), Urzędzie Rady Ministrów (1992–93), firmie LEMOS w Warszawie (1993–95), Krajowej Izbie Gospodarczej (1991–97). W Gd. ponownie od 1997, pracował w Urzędzie Wojewódzkim, Wojewódzkim Ośrodku Ruchu Drogowego w Gd. (1998–2006), spółce KIM w Sopocie (2006–07), Wojewódzkim Ośrodku Ruchu Drogowego w Elblągu (2008). Zorganizował pierwszy w kraju Terenowy Ośrodek Informatyki w Gd. oraz Wojewódzki Ośrodek Ruchu Drogowego w Gd. Mieszka w Sopocie. Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim, Oficerskim i Komandorskim OOP, uznany przez Urząd ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych za posiadającego status weterana walk o niepodległość. {{author: BOR}} [[Category: Encyklopedia]] | |
Wersja z 15:46, 24 lut 2013
ADAM LANGER (ur. 17 IX 1935 Lwów), ekonomista. Od 1945 z rodziną mieszkał w Bytomiu, od jesieni 1946 w Gd. Jako uczeń SP nr 7 był członkiem 104. Gdańskiej Drużyny Harcerzy im. Krzysztofa Arciszewskiego. W 1950–53 pracował w Miejskim Przedsiębiorstwie Wodociągów i Kanalizacji w Gd., 1953 ukończył Technikum Handlowe w Tczewie. Po likwidacji ZHP 1950, na propozycję Tadeusza Polaka wstąpił do kierowanej przez niego nielegalnej harcerskiej organizacji Szczerb. Za przynależność do organizacji w 1953 aresztowany i skazany na 2 lata więzienia. Karę odbywał w Gd., po roku zwolniony na mocy amnestii. Po wznowieniu pracy przez ZHP w grudniu 1956 drużynowy w 3. Gd. Drużynie Harcerzy, instruktor Komendy Hufca, 1958–60 komendy Hufca Gd.-Śródmieście, czł. Komendy Chorągwi Gd., przew. Centralnej Komisji Rewizyjnej ZHP, a nast. czł. Rady Naczelnej ZHP (q harcerstwo). W 1957 ukończył Wyższą Szkołę Ekonomiczną (WSE) w Sopocie. Zatrudniony w gd. Przedsiębiorstwie Państwowe Pracownie Konserwacji Zabytków (1957–62), w Malmorze Gd. (1962–64), w gd. Wojewódzkiej Komisji Planowania (1964–65), w Zjednoczeniu Budownictwa Rolniczego Gd. (1965–69), w Wojewódzkim Zarządzie Inwestycji Miejskich Gd (1969–73). Jednocześnie 1966–73 pracował w WSE i UG, od 1975 dr. W 1973–82 wicewojewoda gd., nast. pracował w Warszawie: w Przedsiębiorstwie Zagranicznym Warszawa (1982–84), Centralnym Komitecie Stronnictwa Demokratycznego (1985–89), w firmie BOLID (1989–90). W 1990–91 wiceprezydent Warszawy, 1991–92 p.o. wojewody warsz. z nominacji premiera Tadeusza Mazowieckiego, organizator Urzędu Wojewódzkiego w Warszawie. Kolejno pracował w: firmie ALBID Polskie Przedsiębiorstwo Parkingowe Warszawa (1991–92), Urzędzie Rady Ministrów (1992–93), firmie LEMOS w Warszawie (1993–95), Krajowej Izbie Gospodarczej (1991–97). W Gd. ponownie od 1997, pracował w Urzędzie Wojewódzkim, Wojewódzkim Ośrodku Ruchu Drogowego w Gd. (1998–2006), spółce KIM w Sopocie (2006–07), Wojewódzkim Ośrodku Ruchu Drogowego w Elblągu (2008). Zorganizował pierwszy w kraju Terenowy Ośrodek Informatyki w Gd. oraz Wojewódzki Ośrodek Ruchu Drogowego w Gd. Mieszka w Sopocie. Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim, Oficerskim i Komandorskim OOP, uznany przez Urząd ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych za posiadającego status weterana walk o niepodległość.
