SANKTUARIUM MATKI BOŻEJ BRZEMIENNEJ W MATEMBLEWIE
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Wnętrze_kościoła_w_Sanktuarium_Matki_Bożej_Brzemiennej.JPG|thumb|Wnętrze kościoła w Sanktuarium Matki Bożej Brzemiennej]] | [[File:Wnętrze_kościoła_w_Sanktuarium_Matki_Bożej_Brzemiennej.JPG|thumb|Wnętrze kościoła w Sanktuarium Matki Bożej Brzemiennej]] | ||
| − | '''SANKTUARIUM MATKI BOŻEJ BRZEMIENNEJ W | + | '''SANKTUARIUM MATKI BOŻEJ BRZEMIENNEJ W MATEMBLEWIE''', ul. Matemblewska 9. Kult Matki Boskiej rozpoczął się w q Matemblewie za sprawą proboszcza w q Matarni, Bernarda Mateblowskiego (Matemblewskiego) (1720 Olsztyn – 23 VIII 1794 Oliwa), zakonnika w q klasztorze cystersów w Oliwie, po objawieniu, wg ustnej tradycji, z 1769 roku. Do rozpropagowania kultu przyczyniły się przechodzące przez Matemblewo pielgrzymki z q Chełma do Wejherowa. W 1790 roku, w drewnianej kaplicy na wzgórzu usypanym z inicjatywy cystersów z Oliwy (właścicieli Matemblewa), ustawiono modrzewiową, polichromowaną figurę Matki Bożej Brzemiennej, wykonaną w stylu tzw. Madonny Apokaliptycznej. Początkowo sanktuarium leżało w granicach parafii kościoła q św. Walentego w Matarni. W roku 1903 w miejsce zrujnowanej drewnianej kaplicy wystawiono murowaną. Kult, początkowo lokalny, w okresie q II Wolnego Miasta Gdańska przybrał charakter zbiorowy; do Matemblewa zmierzały okazjonalne procesje z Oliwy i Matarni. Od 1920 sanktuarium znajdowało się w parafii q kościoła Najświętszego Serca Jezusowego we Wrzeszczu, od 1929 – q kościoła Matki Bożej Nieustającej Pomocy w q Brętowie. Rozwój kultu nastąpił po II wojnie światowej, zwłaszcza po odnowieniu i ponownym poświęceniu figury (1953). Od 1977 roku istnieje księga próśb i podziękowań. W latach 70. XX wieku wybudowano kaplicę dolną z Najświętszym Sakramentem i obrazami upamiętniającymi najważniejsze wydarzenia z historii sanktuarium. Na wzgórzu z kaplicą znajdują się obrazy z 15 tajemnicami różańca św. W 1987 przy sanktuarium rozpoczęto budowę q Domu Diecezjalnego Samotnej Matki. Dwa lata później założono parafię Matki Bożej Brzemiennej z q kościołem NMP Matki Kościoła. Pierwszym kustoszem (i proboszczem) sanktuarium został ks. Kazimierz Krucz, opiekujący się miejscem od roku 1960 (jako proboszcz brętowski). W roku 1990 odbyła się koronacja figury Madonny z Matemblewa (przez bp. gdańskiego q Tadeusza Gocłowskiego i bp. chełmińskiego Mariana Przykuckiego). W 1994 ustanowiono przy sanktuarium Centrum Apostolstwa Rodziny Chrześcijańskiej. Od 1998 roku odbywają się w Matemblewie festiwale młodzieży katolickiej „Młodzi i miłość”, działa Ośrodek Duszpasterstwa Młodych (ul. Matemblewska 28). W roku 1999 figurę z sanktuarium pobłogosławił papież Jan Paweł II. Po wizycie ustawiono przy sanktuarium ołtarz z mszy papieskiej na sopockim hipodromie jako element poświęconej w 2000 przez abp. T. Gocłowskiego plenerowej kalwarii. Zob. też q duchacy. {{author: SK}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 10:20, 22 lis 2013
SANKTUARIUM MATKI BOŻEJ BRZEMIENNEJ W MATEMBLEWIE, ul. Matemblewska 9. Kult Matki Boskiej rozpoczął się w q Matemblewie za sprawą proboszcza w q Matarni, Bernarda Mateblowskiego (Matemblewskiego) (1720 Olsztyn – 23 VIII 1794 Oliwa), zakonnika w q klasztorze cystersów w Oliwie, po objawieniu, wg ustnej tradycji, z 1769 roku. Do rozpropagowania kultu przyczyniły się przechodzące przez Matemblewo pielgrzymki z q Chełma do Wejherowa. W 1790 roku, w drewnianej kaplicy na wzgórzu usypanym z inicjatywy cystersów z Oliwy (właścicieli Matemblewa), ustawiono modrzewiową, polichromowaną figurę Matki Bożej Brzemiennej, wykonaną w stylu tzw. Madonny Apokaliptycznej. Początkowo sanktuarium leżało w granicach parafii kościoła q św. Walentego w Matarni. W roku 1903 w miejsce zrujnowanej drewnianej kaplicy wystawiono murowaną. Kult, początkowo lokalny, w okresie q II Wolnego Miasta Gdańska przybrał charakter zbiorowy; do Matemblewa zmierzały okazjonalne procesje z Oliwy i Matarni. Od 1920 sanktuarium znajdowało się w parafii q kościoła Najświętszego Serca Jezusowego we Wrzeszczu, od 1929 – q kościoła Matki Bożej Nieustającej Pomocy w q Brętowie. Rozwój kultu nastąpił po II wojnie światowej, zwłaszcza po odnowieniu i ponownym poświęceniu figury (1953). Od 1977 roku istnieje księga próśb i podziękowań. W latach 70. XX wieku wybudowano kaplicę dolną z Najświętszym Sakramentem i obrazami upamiętniającymi najważniejsze wydarzenia z historii sanktuarium. Na wzgórzu z kaplicą znajdują się obrazy z 15 tajemnicami różańca św. W 1987 przy sanktuarium rozpoczęto budowę q Domu Diecezjalnego Samotnej Matki. Dwa lata później założono parafię Matki Bożej Brzemiennej z q kościołem NMP Matki Kościoła. Pierwszym kustoszem (i proboszczem) sanktuarium został ks. Kazimierz Krucz, opiekujący się miejscem od roku 1960 (jako proboszcz brętowski). W roku 1990 odbyła się koronacja figury Madonny z Matemblewa (przez bp. gdańskiego q Tadeusza Gocłowskiego i bp. chełmińskiego Mariana Przykuckiego). W 1994 ustanowiono przy sanktuarium Centrum Apostolstwa Rodziny Chrześcijańskiej. Od 1998 roku odbywają się w Matemblewie festiwale młodzieży katolickiej „Młodzi i miłość”, działa Ośrodek Duszpasterstwa Młodych (ul. Matemblewska 28). W roku 1999 figurę z sanktuarium pobłogosławił papież Jan Paweł II. Po wizycie ustawiono przy sanktuarium ołtarz z mszy papieskiej na sopockim hipodromie jako element poświęconej w 2000 przez abp. T. Gocłowskiego plenerowej kalwarii. Zob. też q duchacy.
