MARTINI ADAM JACOB, pisarz kancelaryjny
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | [[ | + | '''ADAM JACOB MARTINI''' (około 1614 Wittenberga ‒ pochowany 1 III 1667 Gdańsk), autor pism okolicznościowych. Od 2 V 1641 roku obywatel Gdańska (q obywatelstwo miejskie), pisarz kancelaryjny Rady Głównego Miasta (q Rada Miejska). W roku 1646 opublikował relację z pobytu królowej polskiej Ludwiki Marii Gonzagi w Gdańsku (''Kurtze Beschreibung vnd Entwurff alles dessen, was bey der […] Frewlein Ludovicae Mariae Gonzagae […], geschehenen Einzuge in die Königl. Stadt Dantzig, sich denckwürdiges begeben und zugetragen […], neben beygefügetem kurtzen Begriff der Bürgerfahnen alhier […]''; oficyna q Georga Rhetego), za co Rada wypłaciła mu 225 grzywien. W 1649 opublikował wierszowany opis uroczystości, które odbyły się w Gdańsku po śmierci króla Władysława IV i po koronacji króla Jana II Kazimierza (''Reimgedichte auff die jüngst in der Cron Polen vorgefallene Trawer- vnd Freuden-Feste, bey verenderter Königlicher Regierung. Wie dieselbe in der Statt Dantzigk mit Klag- und Freudenzeichen gefeyret worden […]''; oficyna wdowy q Georga Rhetego). W roku 1651 z kasy gdańskiej q kamlarii wypłacono mu 54 grzywny za dedykowanie Radzie Gdańskiej kazania pogrzebowego (Leichpredigt), wygłoszonego w Wittenberdze po śmierci jego ojca Jacoba Martiniego (1550–1649; profesora uniwersytetu w Wittenberdze). Pochowany w q kościele św. Trójcy. {{author: JMM}} [[Category: Encyklopedia]] |
| − | {{author: JMM}} | + | |
Wersja z 16:59, 4 lut 2014
ADAM JACOB MARTINI (około 1614 Wittenberga ‒ pochowany 1 III 1667 Gdańsk), autor pism okolicznościowych. Od 2 V 1641 roku obywatel Gdańska (q obywatelstwo miejskie), pisarz kancelaryjny Rady Głównego Miasta (q Rada Miejska). W roku 1646 opublikował relację z pobytu królowej polskiej Ludwiki Marii Gonzagi w Gdańsku (Kurtze Beschreibung vnd Entwurff alles dessen, was bey der […] Frewlein Ludovicae Mariae Gonzagae […], geschehenen Einzuge in die Königl. Stadt Dantzig, sich denckwürdiges begeben und zugetragen […], neben beygefügetem kurtzen Begriff der Bürgerfahnen alhier […]; oficyna q Georga Rhetego), za co Rada wypłaciła mu 225 grzywien. W 1649 opublikował wierszowany opis uroczystości, które odbyły się w Gdańsku po śmierci króla Władysława IV i po koronacji króla Jana II Kazimierza (Reimgedichte auff die jüngst in der Cron Polen vorgefallene Trawer- vnd Freuden-Feste, bey verenderter Königlicher Regierung. Wie dieselbe in der Statt Dantzigk mit Klag- und Freudenzeichen gefeyret worden […]; oficyna wdowy q Georga Rhetego). W roku 1651 z kasy gdańskiej q kamlarii wypłacono mu 54 grzywny za dedykowanie Radzie Gdańskiej kazania pogrzebowego (Leichpredigt), wygłoszonego w Wittenberdze po śmierci jego ojca Jacoba Martiniego (1550–1649; profesora uniwersytetu w Wittenberdze). Pochowany w q kościele św. Trójcy.
