ROGIŃSKI BOLESŁAW, artysta plastyk, grafik
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Bolesław_Rogiński.JPG|thumb|Bolesław Rogiński]] | [[File:Bolesław_Rogiński.JPG|thumb|Bolesław Rogiński]] | ||
| − | '''BOLESŁAW ROGIŃSKI''' (9 XI 1907 Wiazyń, powiat Wilno – 21 VI 1990 Gdańsk), artysta plastyk, grafik. Studia plastyczne ukończył na Wydziale Sztuk Pięknych uniwersytetu w Wilnie w pracowni graficznej prof. Jerzego Hoppena (1891–1969), tam też rozpoczął działalność artystyczną. Od 1945 roku w Gdańsku. Na zlecenie władz miasta tworzył w latach 1945–1946, wraz z grupą osiadłych w Gdańsku artystów plastyków (głównie wileńskich): | + | '''BOLESŁAW ROGIŃSKI''' (9 XI 1907 Wiazyń, powiat Wilno – 21 VI 1990 Gdańsk), artysta plastyk, grafik. Studia plastyczne ukończył na Wydziale Sztuk Pięknych uniwersytetu w Wilnie w pracowni graficznej prof. Jerzego Hoppena (1891–1969), tam też rozpoczął działalność artystyczną. Od 1945 roku w Gdańsku. Na zlecenie władz miasta tworzył w latach 1945–1946, wraz z grupą osiadłych w Gdańsku artystów plastyków (głównie wileńskich): [[ŻUKOWSKI STANISŁAW | Stanisławem Żukowskim]], [[ROLICZ STANISŁAW | Stanisławem Roliczem]], [[KILARSKI MACIEJ | Maciejem Kilarskim]] i innymi, dokumentację rysunkową gdańskich zabytków ocalałych ze zniszczeń wojennych. Była ona wykorzystywana przy opracowywaniu dokumentacji architektonicznej w czasie ich odbudowy. Prace pokazano 17 VII 1946 roku na pierwszej po II wojnie światowej wystawie plastycznej w Gdańsku ''Zabytki Starego Gdańska'' w sali ówczesnego Teatru Miejskiego (obecny budynek [[MIEJSKI TEATR „MINIATURA” | Miejskiego Teatru „Miniatura”]]) przy al. Grunwaldzkiej 16. Tworzył prace graficzne w różnych technikach, tematem większości był Gdańsk i morze. Wyróżniony został 19 XII 1950 nagrodą plastyczną Prezydium MRN w Gdańsku oraz 4 VIII 1975 Nagrodą Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury 4 VIII 1975. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 07:02, 28 maj 2014
BOLESŁAW ROGIŃSKI (9 XI 1907 Wiazyń, powiat Wilno – 21 VI 1990 Gdańsk), artysta plastyk, grafik. Studia plastyczne ukończył na Wydziale Sztuk Pięknych uniwersytetu w Wilnie w pracowni graficznej prof. Jerzego Hoppena (1891–1969), tam też rozpoczął działalność artystyczną. Od 1945 roku w Gdańsku. Na zlecenie władz miasta tworzył w latach 1945–1946, wraz z grupą osiadłych w Gdańsku artystów plastyków (głównie wileńskich): Stanisławem Żukowskim, Stanisławem Roliczem, Maciejem Kilarskim i innymi, dokumentację rysunkową gdańskich zabytków ocalałych ze zniszczeń wojennych. Była ona wykorzystywana przy opracowywaniu dokumentacji architektonicznej w czasie ich odbudowy. Prace pokazano 17 VII 1946 roku na pierwszej po II wojnie światowej wystawie plastycznej w Gdańsku Zabytki Starego Gdańska w sali ówczesnego Teatru Miejskiego (obecny budynek Miejskiego Teatru „Miniatura”) przy al. Grunwaldzkiej 16. Tworzył prace graficzne w różnych technikach, tematem większości był Gdańsk i morze. Wyróżniony został 19 XII 1950 nagrodą plastyczną Prezydium MRN w Gdańsku oraz 4 VIII 1975 Nagrodą Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury 4 VIII 1975.
