KUTA TADEUSZ, redaktor naczelny „Głosu Wybrzeża”
(Utworzył nową stronę „{{paper}} KUTA TADEUSZ (ur. 8 II 1935 Bydgoszcz – 28 II 1983 Gdańsk). W 1956 ukończył Szkołę Główną Planowania i Statystyki w Warszawie. W 1956–68 public...”) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | + | '''TADEUSZ KUTA''' (ur. 8 II 1935 Bydgoszcz – 28 II 1983 Gdańsk). W 1956 ukończył Szkołę Główną Planowania i Statystyki w Warszawie. W 1956–68 publicysta w „Ilustrowanym Kurierze Polskim” i Rozgłośni Polskiego Radia w Bydgoszczy, 1968 kier. redakcji w q Wydawnictwie Morskim, 1968–74 zast. red. nacz. q „Głosu Wybrzeża”. Publicysta specjalizujący się w tematyce zbrodni hitl. na Pomorzu oraz stosunków pol.-niem., autor książek o tej tematyce. W tym Imiona zbrodni (1965, nagroda tygodnika „Polityka” 1966) i Lekcja niemieckiego (1970). Był sprawozdawcą z sesji Bundestagu ratyfikującego zawarty 1970 układ Polska – Niemiecka Republika Federalna, który potwierdzał charakter pol. granicy zach. W 1975–76 red. nacz. q „Tygodnika Morskiego” oraz tygodnika q „Czas”, 1976–81 red. nacz. „Głosu Wybrzeża”. Był doradcą i bliskim współpracownikiem q Tadeusza Fiszbacha, i sekr. q KW PZPR w Gd. Współtworzył plan pokojowego rozwiązania konfliktu między władzą a społeczeństwem w q Sierpniu 1980. Zwolennik porozumienia z NSZZ „Solidarność”. Pozbawiony pełnionych funkcji decyzją władz q stanu wojennego. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim OOP. Zmarł nagle, pogrzeb jego był antyrządową manifestacją środowiska dziennikarskiego. {{author: ALB}} [[Category: Encyklopedia]] | |
Wersja z 14:54, 24 lut 2013
TADEUSZ KUTA (ur. 8 II 1935 Bydgoszcz – 28 II 1983 Gdańsk). W 1956 ukończył Szkołę Główną Planowania i Statystyki w Warszawie. W 1956–68 publicysta w „Ilustrowanym Kurierze Polskim” i Rozgłośni Polskiego Radia w Bydgoszczy, 1968 kier. redakcji w q Wydawnictwie Morskim, 1968–74 zast. red. nacz. q „Głosu Wybrzeża”. Publicysta specjalizujący się w tematyce zbrodni hitl. na Pomorzu oraz stosunków pol.-niem., autor książek o tej tematyce. W tym Imiona zbrodni (1965, nagroda tygodnika „Polityka” 1966) i Lekcja niemieckiego (1970). Był sprawozdawcą z sesji Bundestagu ratyfikującego zawarty 1970 układ Polska – Niemiecka Republika Federalna, który potwierdzał charakter pol. granicy zach. W 1975–76 red. nacz. q „Tygodnika Morskiego” oraz tygodnika q „Czas”, 1976–81 red. nacz. „Głosu Wybrzeża”. Był doradcą i bliskim współpracownikiem q Tadeusza Fiszbacha, i sekr. q KW PZPR w Gd. Współtworzył plan pokojowego rozwiązania konfliktu między władzą a społeczeństwem w q Sierpniu 1980. Zwolennik porozumienia z NSZZ „Solidarność”. Pozbawiony pełnionych funkcji decyzją władz q stanu wojennego. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim OOP. Zmarł nagle, pogrzeb jego był antyrządową manifestacją środowiska dziennikarskiego.
