OGRÓD SCHAHNASJANA
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
− | '''OGRÓD SCHAHNASJANA''', przy restauracji, na posesji nr 125 w q Starych Szkotach (po roku 1900 Radauneufer, po 1945 ul. Brzegi 25), na stoku Schusterberg (Szewska Góra). Powstał jako ogród przy restauracji na przełomie XVIII i XIX wieku. Z rozbudowanych, obsadzonych drzewami tarasów podziwiano panoramę Gdańska i Żuław. Założenie zniszczone w roku 1807 (w czasie wojen napoleońskich), odbudowane w latach 30. XIX wieku, własność kupca q Johanna Stephana Schahnasjana. Miejsce chętnie odwiedzane przez gdańszczan, z płatnymi koncertami. Około 1840 roku staraniem q Towarzystwa Upiększania Gdańska zrekonstruowano prowadzącą od strony q Zaroślaka lipową aleję, na najwyższym tarasie wzniesiono neogotycki belweder widokowy. Miejsce podupadło w 2. połowie XIX w., w roku 1907 nosiło nazwę Schweitzergarten. Po I wojnie światowej zamknięte. Pozostały po nim geometryczne układy drzew, tarasy i łączące je schody. W 1927 Hans Reichow w pracy ''Alte bürgerliche Gartenkunst'' wykonał rysunkową rekonstrukcję założenia i nazwał je „Gdańskim Sanssouci”. Obecnie, mimo wyjątkowych walorów widokowych i ciągle jeszcze czytelnego układu przestrzennego (nieznacznie tylko zaburzonego przez nowe budynki), miejsce zapomniane. {{author: KR}}<br />Właściciele | + | '''OGRÓD SCHAHNASJANA''', przy restauracji, na posesji nr 125 w q Starych Szkotach (po roku 1900 Radauneufer, po 1945 ul. Brzegi 25), na stoku Schusterberg (Szewska Góra). Powstał jako ogród przy restauracji na przełomie XVIII i XIX wieku. Z rozbudowanych, obsadzonych drzewami tarasów podziwiano panoramę Gdańska i Żuław. Założenie zniszczone w roku 1807 (w czasie wojen napoleońskich), odbudowane w latach 30. XIX wieku, własność kupca q Johanna Stephana Schahnasjana. Miejsce chętnie odwiedzane przez gdańszczan, z płatnymi koncertami. Około 1840 roku staraniem q Towarzystwa Upiększania Gdańska zrekonstruowano prowadzącą od strony q Zaroślaka lipową aleję, na najwyższym tarasie wzniesiono neogotycki belweder widokowy. Miejsce podupadło w 2. połowie XIX w., w roku 1907 nosiło nazwę Schweitzergarten. Po I wojnie światowej zamknięte. Pozostały po nim geometryczne układy drzew, tarasy i łączące je schody. W 1927 Hans Reichow w pracy ''Alte bürgerliche Gartenkunst'' wykonał rysunkową rekonstrukcję założenia i nazwał je „Gdańskim Sanssouci”. Obecnie, mimo wyjątkowych walorów widokowych i ciągle jeszcze czytelnego układu przestrzennego (nieznacznie tylko zaburzonego przez nowe budynki), miejsce zapomniane. {{author: KR}}<br /><br /> |
+ | {| class="tableGda" | ||
+ | |- | ||
+ | |+ Właściciele Ogrodu Schahnasjana | ||
+ | |- | ||
+ | |1843–1854 | ||
+ | | J.S. Schahnasjan | ||
+ | |- | ||
+ | |1869 | ||
+ | | Friedrich Wilhelm Johannzen | ||
+ | |- | ||
+ | |1874 | ||
+ | | Carl Fischer | ||
+ | |- | ||
+ | |1884–1908 | ||
+ | | Otto Ruth (zm. 1908 lub 1913) | ||
+ | |- | ||
+ | |1914–1939 | ||
+ | | wdowa Susanna Ruth z domu Gehrke. | ||
+ | |- | ||
+ | | class="authorEgTab" | {{author:MrGl}} | ||
+ | |} | ||
+ | [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 17:17, 26 sty 2014
OGRÓD SCHAHNASJANA, przy restauracji, na posesji nr 125 w q Starych Szkotach (po roku 1900 Radauneufer, po 1945 ul. Brzegi 25), na stoku Schusterberg (Szewska Góra). Powstał jako ogród przy restauracji na przełomie XVIII i XIX wieku. Z rozbudowanych, obsadzonych drzewami tarasów podziwiano panoramę Gdańska i Żuław. Założenie zniszczone w roku 1807 (w czasie wojen napoleońskich), odbudowane w latach 30. XIX wieku, własność kupca q Johanna Stephana Schahnasjana. Miejsce chętnie odwiedzane przez gdańszczan, z płatnymi koncertami. Około 1840 roku staraniem q Towarzystwa Upiększania Gdańska zrekonstruowano prowadzącą od strony q Zaroślaka lipową aleję, na najwyższym tarasie wzniesiono neogotycki belweder widokowy. Miejsce podupadło w 2. połowie XIX w., w roku 1907 nosiło nazwę Schweitzergarten. Po I wojnie światowej zamknięte. Pozostały po nim geometryczne układy drzew, tarasy i łączące je schody. W 1927 Hans Reichow w pracy Alte bürgerliche Gartenkunst wykonał rysunkową rekonstrukcję założenia i nazwał je „Gdańskim Sanssouci”. Obecnie, mimo wyjątkowych walorów widokowych i ciągle jeszcze czytelnego układu przestrzennego (nieznacznie tylko zaburzonego przez nowe budynki), miejsce zapomniane.
1843–1854 | J.S. Schahnasjan |
1869 | Friedrich Wilhelm Johannzen |
1874 | Carl Fischer |
1884–1908 | Otto Ruth (zm. 1908 lub 1913) |
1914–1939 | wdowa Susanna Ruth z domu Gehrke. |