BREYN ANNE RENATE, poetka
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
− | '''ANNE RENATE BREYN''' (Brayne, Brein; 17 IV 1713 Gdańsk – 6 II 1759 Gdańsk), córka | + | '''ANNE RENATE BREYN''' (Brayne, Brein; 17 IV 1713 Gdańsk – 6 II 1759 Gdańsk), córka [[BREYN JOHANN PHILIPP | Johanna Philippa Breyna]]. Pozostawiła po sobie ''Kleine Sammlung poetischer Einfälle bei müßigen Stunden verfertiget'' (1748), zbiór utworów poetyckich (rękopis w [[POLSKA AKADEMIA NAUK BIBLIOTEKA GDAŃSKA | Polskiej Akademii Nauk Bibliotece Gdańskiej]]). Obejmuje on wiersze refleksyjne i religijne, układane często pod znane melodie, epitalamia (pieśni weselne, niekiedy w formie sielanki), epicedia i epitafia, utwory imieninowe i urodzinowe, [[KANTATA | kantaty]] na Nowy Rok (''Cantata. Auf das Neue Jahr 1738'') i imieniny ojca (''Cantata an des lieben Papa Seinem Nahmens Tage. Anno 1730 d. M. Mai''), żartobliwe listy do matki, ojca, przyjaciół, wiersz o ananasie, który dojrzał w ogrodzie ojca (''Poetische Beschreibung der edlen Ananas..., Anno 1733''). Wiersze powstawały w „wolnych godzinach” (''bei müßigen Stunden'') z myślą głównie o najbliższych, rodzicach i przyjaciołach, łączyły w sobie liryzm, powagę i żart. {{author: EK}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 11:14, 3 cze 2014
ANNE RENATE BREYN (Brayne, Brein; 17 IV 1713 Gdańsk – 6 II 1759 Gdańsk), córka Johanna Philippa Breyna. Pozostawiła po sobie Kleine Sammlung poetischer Einfälle bei müßigen Stunden verfertiget (1748), zbiór utworów poetyckich (rękopis w Polskiej Akademii Nauk Bibliotece Gdańskiej). Obejmuje on wiersze refleksyjne i religijne, układane często pod znane melodie, epitalamia (pieśni weselne, niekiedy w formie sielanki), epicedia i epitafia, utwory imieninowe i urodzinowe, kantaty na Nowy Rok (Cantata. Auf das Neue Jahr 1738) i imieniny ojca (Cantata an des lieben Papa Seinem Nahmens Tage. Anno 1730 d. M. Mai), żartobliwe listy do matki, ojca, przyjaciół, wiersz o ananasie, który dojrzał w ogrodzie ojca (Poetische Beschreibung der edlen Ananas..., Anno 1733). Wiersze powstawały w „wolnych godzinach” (bei müßigen Stunden) z myślą głównie o najbliższych, rodzicach i przyjaciołach, łączyły w sobie liryzm, powagę i żart.