WITTBRODT EDMUND, rektor Politechniki Gdańskiej
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Edmund Wittbrodt.jpg|thumb|Edmund Wittbrodt]] | [[File:Edmund Wittbrodt.jpg|thumb|Edmund Wittbrodt]] | ||
| − | '''EDMUND WITTBRODT''' (ur. 16 XI 1947 Rumia), naukowiec, polityk. W 1966 roku absolwent gdańskiego Technikum Mechaniczno-Elektrycznego (q Centrum Kształcenia Ustawicznego w Gdańsku), w 1972 absolwent Wydziału Mechanicznego Technologicznego q Politechniki Gdańskiej (PG). Bezpośrednio po studiach podjął pracę na Wydziale Budowy Maszyn PG, od 1974 roku doktor, od 1983 doktor habilitowany, od 1991 profesor tytularny, od 1996 profesor zwyczajny. Odbył staż naukowy w University of Wales (Swansea, Wielka Brytania, rok akademicki 1976–1977), ''visiting professor'' w USA, Niemczech, Francji, Belgi, Grecji i Szwecji. W latach 1984–1987 prodziekan do spraw kształcenia Wydziału Budowy Maszyn PG, 1987–1990 dziekan tego wydziału, od 1991 roku kierownik Katedry Mechaniki i Mechatroniki. W latach 1990–1996 (dwie kadencje) rektor PG. W | + | '''EDMUND WITTBRODT''' (ur. 16 XI 1947 Rumia), naukowiec, polityk. W 1966 roku absolwent gdańskiego Technikum Mechaniczno-Elektrycznego (q Centrum Kształcenia Ustawicznego w Gdańsku), w 1972 absolwent Wydziału Mechanicznego Technologicznego q Politechniki Gdańskiej (PG). Bezpośrednio po studiach podjął pracę na Wydziale Budowy Maszyn PG, od 1974 roku doktor, od 1983 doktor habilitowany, od 1991 profesor tytularny, od 1996 profesor zwyczajny. Odbył staż naukowy w University of Wales (Swansea, Wielka Brytania, rok akademicki 1976–1977), ''visiting professor'' w USA, Niemczech, Francji, Belgi, Grecji i Szwecji. W latach 1984–1987 prodziekan do spraw kształcenia Wydziału Budowy Maszyn PG, 1987–1990 dziekan tego wydziału, od 1991 roku kierownik Katedry Mechaniki i Mechatroniki. W latach 1990–1996 (dwie kadencje) rektor PG. W okresie 1990–1996 przewodniczący Rady Rektorów Pomorza Nadwiślańskiego, 1994–1996 przewodniczący Konferencji Rektorów Polskich Uczelni Technicznych, 1996–1999 wiceprzewodniczący Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego. Od 20 VII 2000 roku do 19 X 2001 minister edukacji narodowej w rządzie Jerzego Buzka, m.in. powołał Państwową Komisję Akredytacyjną, wprowadził nowy system wynagrodzeń nauczycieli akademickich. Pięciokrotnie wybrany senatorem Rzeczypospolitej Polskiej: na IV kadencję Senatu (1997–2001, z ramienia Akcji Wyborczej Solidarność), V kadencję (2001–2005, z ramienia Bloku Senat 2001), VI kadencję (2005–2007, z ramienia Platformy Obywatelskiej (PO)), VII kadencję (2007–2011, z ramienia PO) i VIII kadencję (od 2011, z ramienia PO); w latach 1997–2005 m.in. członek i przewodniczący Komisji Nauki i Edukacji. W okresie 1997–2001 przewodniczył polskiej delegacji w Konferencji Parlamentarnej Państw Morza Bałtyckiego, 1997–2001 członek Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy, w tym Komitetu Nauki i Technologii (opracował przyjęty przez Zgromadzenie Raport Rady Europy w sprawie sytuacji młodej kadry naukowej; zorganizował w Gdańsku w 2000 roku międzynarodową konferencję Nauka i technologia w perspektywie XXI wieku), 2002–03 czł. Konwentu ds. Przyszłości Europy, 2001–04 czł. Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej, 2003–04 obserwator, a nast. poseł Parlamentu Europejskiego, 2004–05 wiceprzew., nast. przew. Komisji Spraw UE. Specjalista w zakresie budowy i eksploatacji maszyn, mechaniki teoret. i stosowanej, dynamiki układów mechanicznych, automatyki, robotyki i biomechaniki. Współautor oryginalnej pol. metody obliczeniowej, tzw. metody sztywnych elementów skończonych, autor hybrydowej metody sztywnych i odkształcalnych elementów skończonych. Członek komisji rządowych i towarzystw nauk., w latach 1995–1998 przew. Rady Programowej Komitetu → Obchodów Tysiąclecia Gd., po jej przekształceniu przewodniczy Radzie → Fundacji Gd. Od 2005 czł. Rady Naukowo-Programowej → Centrum Hewelianum, od 2011 przew. Gd. Rady Oświatowej. Działacz → Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego i współzał. Inst. Kaszubskiego.W 1997 laureat q Nagrody Naukowej Miasta Gd. im. Jana Heweliusza, od 1998 honorowy obywatel Rumi, zasł. dla pow. wejherowskiego 2005, 2008 wyróżniony Medalem Europejskim za dokonania na rzecz idei europejskiej. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 16:46, 28 sie 2013
EDMUND WITTBRODT (ur. 16 XI 1947 Rumia), naukowiec, polityk. W 1966 roku absolwent gdańskiego Technikum Mechaniczno-Elektrycznego (q Centrum Kształcenia Ustawicznego w Gdańsku), w 1972 absolwent Wydziału Mechanicznego Technologicznego q Politechniki Gdańskiej (PG). Bezpośrednio po studiach podjął pracę na Wydziale Budowy Maszyn PG, od 1974 roku doktor, od 1983 doktor habilitowany, od 1991 profesor tytularny, od 1996 profesor zwyczajny. Odbył staż naukowy w University of Wales (Swansea, Wielka Brytania, rok akademicki 1976–1977), visiting professor w USA, Niemczech, Francji, Belgi, Grecji i Szwecji. W latach 1984–1987 prodziekan do spraw kształcenia Wydziału Budowy Maszyn PG, 1987–1990 dziekan tego wydziału, od 1991 roku kierownik Katedry Mechaniki i Mechatroniki. W latach 1990–1996 (dwie kadencje) rektor PG. W okresie 1990–1996 przewodniczący Rady Rektorów Pomorza Nadwiślańskiego, 1994–1996 przewodniczący Konferencji Rektorów Polskich Uczelni Technicznych, 1996–1999 wiceprzewodniczący Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego. Od 20 VII 2000 roku do 19 X 2001 minister edukacji narodowej w rządzie Jerzego Buzka, m.in. powołał Państwową Komisję Akredytacyjną, wprowadził nowy system wynagrodzeń nauczycieli akademickich. Pięciokrotnie wybrany senatorem Rzeczypospolitej Polskiej: na IV kadencję Senatu (1997–2001, z ramienia Akcji Wyborczej Solidarność), V kadencję (2001–2005, z ramienia Bloku Senat 2001), VI kadencję (2005–2007, z ramienia Platformy Obywatelskiej (PO)), VII kadencję (2007–2011, z ramienia PO) i VIII kadencję (od 2011, z ramienia PO); w latach 1997–2005 m.in. członek i przewodniczący Komisji Nauki i Edukacji. W okresie 1997–2001 przewodniczył polskiej delegacji w Konferencji Parlamentarnej Państw Morza Bałtyckiego, 1997–2001 członek Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy, w tym Komitetu Nauki i Technologii (opracował przyjęty przez Zgromadzenie Raport Rady Europy w sprawie sytuacji młodej kadry naukowej; zorganizował w Gdańsku w 2000 roku międzynarodową konferencję Nauka i technologia w perspektywie XXI wieku), 2002–03 czł. Konwentu ds. Przyszłości Europy, 2001–04 czł. Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej, 2003–04 obserwator, a nast. poseł Parlamentu Europejskiego, 2004–05 wiceprzew., nast. przew. Komisji Spraw UE. Specjalista w zakresie budowy i eksploatacji maszyn, mechaniki teoret. i stosowanej, dynamiki układów mechanicznych, automatyki, robotyki i biomechaniki. Współautor oryginalnej pol. metody obliczeniowej, tzw. metody sztywnych elementów skończonych, autor hybrydowej metody sztywnych i odkształcalnych elementów skończonych. Członek komisji rządowych i towarzystw nauk., w latach 1995–1998 przew. Rady Programowej Komitetu → Obchodów Tysiąclecia Gd., po jej przekształceniu przewodniczy Radzie → Fundacji Gd. Od 2005 czł. Rady Naukowo-Programowej → Centrum Hewelianum, od 2011 przew. Gd. Rady Oświatowej. Działacz → Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego i współzał. Inst. Kaszubskiego.W 1997 laureat q Nagrody Naukowej Miasta Gd. im. Jana Heweliusza, od 1998 honorowy obywatel Rumi, zasł. dla pow. wejherowskiego 2005, 2008 wyróżniony Medalem Europejskim za dokonania na rzecz idei europejskiej.
