KRAMER HANS, architekt, fortyfikator
(Utworzył nową stronę „{{paper}} KRAMER HANS (Drezno? – 1577 Wisłoujście), architekt, fortyfikator. Zapewne syn Bastiana. Początkowo pracował m.in. w Dreźnie i Witten- berdze. Od 15...”) |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
− | + | '''HANS KRAMER''' (Drezno? – 1577 Wisłoujście), architekt, fortyfikator. Zapewne syn Bastiana. Początkowo pracował m.in. w Dreźnie i Wittenberdze. Od 1565 do śmierci był gd. miejskim budowniczym. W 1565–68 prowadził prace budowlane przy wznoszeniu q Zielonej Bramy, która miała być rezydencją królów pol. Pracował przy kilku kamienicach gd., w tym q Do- mu Angielskim, Aptece Rady (Rats-Apotheke, q apteki) i q Lwim Zamku. Następne jego prace obejmowały zbudowanie Bastionu Karowego, wału pomiędzy Bastionem św. Elżbiety a Karowym, pewnych elementów q Bramy Wyżynnej. Jednocześnie nadzorował prace przy rozbudowie umocnień w twierdzy Wisłoujście (q fortyfikacje). Zginął tam podczas oblężenia, w trakcie q wojny Gd. z królem pol. Stefanem Batorym. Uważany za najwybitniejszego fortyfikatora w Gd. w 2. poł. XVI w., jego prace wykazywały cechy renes. i manierystyczne, a detale były podobne do tych spotykanych w Saksonii, we Włoszech i Niderlandach. {{author: PP}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 17:49, 23 lut 2013
HANS KRAMER (Drezno? – 1577 Wisłoujście), architekt, fortyfikator. Zapewne syn Bastiana. Początkowo pracował m.in. w Dreźnie i Wittenberdze. Od 1565 do śmierci był gd. miejskim budowniczym. W 1565–68 prowadził prace budowlane przy wznoszeniu q Zielonej Bramy, która miała być rezydencją królów pol. Pracował przy kilku kamienicach gd., w tym q Do- mu Angielskim, Aptece Rady (Rats-Apotheke, q apteki) i q Lwim Zamku. Następne jego prace obejmowały zbudowanie Bastionu Karowego, wału pomiędzy Bastionem św. Elżbiety a Karowym, pewnych elementów q Bramy Wyżynnej. Jednocześnie nadzorował prace przy rozbudowie umocnień w twierdzy Wisłoujście (q fortyfikacje). Zginął tam podczas oblężenia, w trakcie q wojny Gd. z królem pol. Stefanem Batorym. Uważany za najwybitniejszego fortyfikatora w Gd. w 2. poł. XVI w., jego prace wykazywały cechy renes. i manierystyczne, a detale były podobne do tych spotykanych w Saksonii, we Włoszech i Niderlandach.