BENTZMANN JOHANN, burmistrz Gdańska
D.Majewska (dyskusja | edycje) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | [[File: | + | [[File:Bentzmann Johann.JPG|thumb| Johann Bentzmann]] |
| + | '''JOHANN BENTZMANN''' (27 II 1727 Gdańsk – 1 I 1795 Gdańsk), prawnik. Syn Johanna Bentzmanna (24 VIII 1698 Gdańsk – 21 XII 1748 Gdańsk), ławnika (1728), rajcy (1738), sędziego (1739 i 1743), wnuk burmistrza q Gottfrieda Bentzmanna. Edukację rozpoczął w roku 1745 w q Gimnazjum Akademickim, kontynuował od 1747 na studiach prawniczych w Lipsku. W Gdańsku od roku 1754 sekretarz miejski, od 1761 ławnik, w 1768 senior Ławy, od 1769 rajca, od 1772 sędzia. W 1775 i 1778 wybrany przez króla polskiego na burgrabiego gdańskiego. W latach 1778–1792 burmistrz. Jako rajca przewodził nieudanej misji do rezydującego w Malborku króla pruskiego Fryderyka II w sprawie utrudnień w życiu gospodarczym miasta powstałych po I rozbiorze Polski (m.in. w sprawie portu i ceł). Jako burmistrz w 1786 roku prowadził nieudane rokowania z królem pruskim Fryderykiem Wilhelmem II w sprawie obniżenia ceł pruskich i ujednolicenia ich z elbląskimi). Od 1756 członek q Towarzystwa Przyrodniczego, w 1770 – Towarzystwa Nauk w Getyndze. Dzierżawił od q Rady Miejskiej m.in. q Świbno. {{author: EWŁ}} [[Category: Encyklopedia]] | ||
Wersja z 19:24, 20 maj 2014
JOHANN BENTZMANN (27 II 1727 Gdańsk – 1 I 1795 Gdańsk), prawnik. Syn Johanna Bentzmanna (24 VIII 1698 Gdańsk – 21 XII 1748 Gdańsk), ławnika (1728), rajcy (1738), sędziego (1739 i 1743), wnuk burmistrza q Gottfrieda Bentzmanna. Edukację rozpoczął w roku 1745 w q Gimnazjum Akademickim, kontynuował od 1747 na studiach prawniczych w Lipsku. W Gdańsku od roku 1754 sekretarz miejski, od 1761 ławnik, w 1768 senior Ławy, od 1769 rajca, od 1772 sędzia. W 1775 i 1778 wybrany przez króla polskiego na burgrabiego gdańskiego. W latach 1778–1792 burmistrz. Jako rajca przewodził nieudanej misji do rezydującego w Malborku króla pruskiego Fryderyka II w sprawie utrudnień w życiu gospodarczym miasta powstałych po I rozbiorze Polski (m.in. w sprawie portu i ceł). Jako burmistrz w 1786 roku prowadził nieudane rokowania z królem pruskim Fryderykiem Wilhelmem II w sprawie obniżenia ceł pruskich i ujednolicenia ich z elbląskimi). Od 1756 członek q Towarzystwa Przyrodniczego, w 1770 – Towarzystwa Nauk w Getyndze. Dzierżawił od q Rady Miejskiej m.in. q Świbno.
