|
|
| Linia 1: |
Linia 1: |
| | {{paper}} | | {{paper}} |
| − | [[File:Bogumił_Kobiela__na_pierwszym_planie__na_pr__bie_spektaklu_teatru_Bim_Bom__około_1958.JPG|thumb|Bogumił Kobiela na pierwszym planie na pr bie spektaklu teatru Bim Bom około 1958]]KOBIELA BOGUMIŁ (31 V 1931 Katowice – 10 VII 1969 Gdańsk), aktor, scenarzysta, reżyser. W 1949 absolwent LO im. M. Kopernika w Katowicach, 1953 Państwowej Wyższej Szkoły Aktorskiej (ob. Teatralnej) w Kr. Znany przede wszystkim z ról filmowych i estradowych występów komediowych. Obdarzony wybitnym talentem, tworzone przez siebie postacie traktował (wg krytyków) z chłodnym, a nawet bezlitosnym dystansem. Świetnie operował nietypowym, wysokim głosem. Był bardzo popularny i lubiany przez publiczność. W 1953–55 występował w q Teatrze Wybrzeże, oddelegowany przez dyrekcję do studenckiego teatrzyku Bim-Bom, gdzie 1955–58 grał, reżyserował i pisał scena- riusze (współpracując ze q Zbigniewem Cybul- skim). W 1957–58 był reż. i aktorem eksperymentalnego Teatru Rozmów w Sopocie. W 1958–60 ponownie w Teatrze Wybrzeże.{{author: }} Najważniejsze role w tym Teatrze: w sztuce Bertolta Brechta Pan Puntila i jego sługa Matti w reż. Jerzego Golińskiego (prem. 6 II 1955), tytułowa w Kaliguli K.H. Rostworowskiego w reż. q Zygmunta Hübnera (prem. 17 X 1959), w Pierwszym dniu wolności Leona Kruczkowskiego w reż. Z. Hübnera (21 II 1960). W filmie stworzył niezapomnianą kreację Piszczyka w Zezowatym szczęściu Andrzeja Munka (1960). Inne bardziej znane jego role filmowe: w Popiele i diamencie q Andrzeja Wajdy (1958), Rękopisie znalezionym w Saragossie Wojciecha Jerzego Hasa (1964), Ręce do góry Jerzego Skolimowskiego (1967). Był m.in. współscenarzystą (wraz ze Z. Cybulskim i Wilhelmem Machem) kręconego w Trójmieście filmu Do widzenia, do jutra Janusza Morgensterna (1960). W 1960 przeniósł się do Warszawy, gdzie występował w Teatrze Ateneum i Teatrze Komedia, a także w kabaretach Dudek i Wagabunda. Występował też w telewizji, gł. w programach estradowych, jak Poznajmy się w reż. Jerzego Gruzy, oraz w spektaklach Teatru TV, w tym świetna rola Pana Jourdaina w sztuce Mieszczanin szlachcicem Moliera w reż. Jerzego Gruzy. Zmarł w gd. szpitalu w wyniku obrażeń odniesionych w wypadku samochodowym pod Koronowem. {{author: JAK}} [[Category: Encyklopedia]] | + | [[File:Bogumił_Kobiela__na_pierwszym_planie__na_pr__bie_spektaklu_teatru_Bim_Bom__około_1958.JPG|thumb|Bogumił Kobiela (na pierwszym planie) na próbie spektaklu teatru Bim-Bom, około 1958]]KOBIELA BOGUMIŁ (31 V 1931 Katowice – 10 VII 1969 Gdańsk), aktor, scenarzysta, reżyser. W 1949 absolwent LO im. M. Kopernika w Katowicach, 1953 Państwowej Wyższej Szkoły Aktorskiej (ob. Teatralnej) w Kr. Znany przede wszystkim z ról filmowych i estradowych występów komediowych. Obdarzony wybitnym talentem, tworzone przez siebie postacie traktował (wg krytyków) z chłodnym, a nawet bezlitosnym dystansem. Świetnie operował nietypowym, wysokim głosem. Był bardzo popularny i lubiany przez publiczność. W 1953–55 występował w q Teatrze Wybrzeże, oddelegowany przez dyrekcję do studenckiego teatrzyku Bim-Bom, gdzie 1955–58 grał, reżyserował i pisał scena- riusze (współpracując ze q Zbigniewem Cybul- skim). W 1957–58 był reż. i aktorem eksperymentalnego Teatru Rozmów w Sopocie. W 1958–60 ponownie w Teatrze Wybrzeże.{{author: }} Najważniejsze role w tym Teatrze: w sztuce Bertolta Brechta Pan Puntila i jego sługa Matti w reż. Jerzego Golińskiego (prem. 6 II 1955), tytułowa w Kaliguli K.H. Rostworowskiego w reż. q Zygmunta Hübnera (prem. 17 X 1959), w Pierwszym dniu wolności Leona Kruczkowskiego w reż. Z. Hübnera (21 II 1960). W filmie stworzył niezapomnianą kreację Piszczyka w Zezowatym szczęściu Andrzeja Munka (1960). Inne bardziej znane jego role filmowe: w Popiele i diamencie q Andrzeja Wajdy (1958), Rękopisie znalezionym w Saragossie Wojciecha Jerzego Hasa (1964), Ręce do góry Jerzego Skolimowskiego (1967). Był m.in. współscenarzystą (wraz ze Z. Cybulskim i Wilhelmem Machem) kręconego w Trójmieście filmu Do widzenia, do jutra Janusza Morgensterna (1960). W 1960 przeniósł się do Warszawy, gdzie występował w Teatrze Ateneum i Teatrze Komedia, a także w kabaretach Dudek i Wagabunda. Występował też w telewizji, gł. w programach estradowych, jak Poznajmy się w reż. Jerzego Gruzy, oraz w spektaklach Teatru TV, w tym świetna rola Pana Jourdaina w sztuce Mieszczanin szlachcicem Moliera w reż. Jerzego Gruzy. Zmarł w gd. szpitalu w wyniku obrażeń odniesionych w wypadku samochodowym pod Koronowem. {{author: JAK}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 15:41, 2 gru 2012
KOBIELA BOGUMIŁ (31 V 1931 Katowice – 10 VII 1969 Gdańsk), aktor, scenarzysta, reżyser. W 1949 absolwent LO im. M. Kopernika w Katowicach, 1953 Państwowej Wyższej Szkoły Aktorskiej (ob. Teatralnej) w Kr. Znany przede wszystkim z ról filmowych i estradowych występów komediowych. Obdarzony wybitnym talentem, tworzone przez siebie postacie traktował (wg krytyków) z chłodnym, a nawet bezlitosnym dystansem. Świetnie operował nietypowym, wysokim głosem. Był bardzo popularny i lubiany przez publiczność. W 1953–55 występował w q Teatrze Wybrzeże, oddelegowany przez dyrekcję do studenckiego teatrzyku Bim-Bom, gdzie 1955–58 grał, reżyserował i pisał scena- riusze (współpracując ze q Zbigniewem Cybul- skim). W 1957–58 był reż. i aktorem eksperymentalnego Teatru Rozmów w Sopocie. W 1958–60 ponownie w Teatrze Wybrzeże.
Najważniejsze role w tym Teatrze: w sztuce Bertolta Brechta Pan Puntila i jego sługa Matti w reż. Jerzego Golińskiego (prem. 6 II 1955), tytułowa w Kaliguli K.H. Rostworowskiego w reż. q Zygmunta Hübnera (prem. 17 X 1959), w Pierwszym dniu wolności Leona Kruczkowskiego w reż. Z. Hübnera (21 II 1960). W filmie stworzył niezapomnianą kreację Piszczyka w Zezowatym szczęściu Andrzeja Munka (1960). Inne bardziej znane jego role filmowe: w Popiele i diamencie q Andrzeja Wajdy (1958), Rękopisie znalezionym w Saragossie Wojciecha Jerzego Hasa (1964), Ręce do góry Jerzego Skolimowskiego (1967). Był m.in. współscenarzystą (wraz ze Z. Cybulskim i Wilhelmem Machem) kręconego w Trójmieście filmu Do widzenia, do jutra Janusza Morgensterna (1960). W 1960 przeniósł się do Warszawy, gdzie występował w Teatrze Ateneum i Teatrze Komedia, a także w kabaretach Dudek i Wagabunda. Występował też w telewizji, gł. w programach estradowych, jak Poznajmy się w reż. Jerzego Gruzy, oraz w spektaklach Teatru TV, w tym świetna rola Pana Jourdaina w sztuce Mieszczanin szlachcicem Moliera w reż. Jerzego Gruzy. Zmarł w gd. szpitalu w wyniku obrażeń odniesionych w wypadku samochodowym pod Koronowem.
JAK
