ZANGIUS NICOLAUS, kompozytor
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''NICOLAUS ZANGIUS''' (Zange; około 1570 prawdopodobnie Woltersdorf koło Berlina – po 1618 Berlin), kompozytor. Do Gdańska przybył z Iburga koło Osnabrück, gdzie pełnił funkcję kapelmistrza na dworze księdza biskupa Filipa Zygmunta. W roku 1599 zastąpił chorego Johannesa Wanninga; przejął funkcję kapelmistrza miejskiego i kapeli | + | '''NICOLAUS ZANGIUS''' (Zange; około 1570 prawdopodobnie Woltersdorf koło Berlina – po 1618 Berlin), kompozytor. Do Gdańska przybył z Iburga koło Osnabrück, gdzie pełnił funkcję kapelmistrza na dworze księdza biskupa Filipa Zygmunta. W roku 1599 zastąpił chorego Johannesa Wanninga; przejął funkcję kapelmistrza miejskiego i kapeli [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]]. W roku 1602 w obawie przed zarazą opuścił Gdańsk. Przebywał w Pradze, prawdopodobnie także w Wenecji. W 1607 roku powrócił do Gdańska, ale jeszcze tego samego roku wyjechał. Po pobycie w Szczecinie i Pradze, od roku 1612 przebywał na dworze w Berlinie jako kapelmistrz elektora brandenburskiego Jana Zygmunta Hohenzollerna. Pisał muzykę religijną i świecką. Jego msze i motety należą do późnorenesansowej polifonii niderlandzkiej. Pojawia się w nich technika ''cori spezzati''. W pieśniach świeckich zauważyć można wyraźne wpływy włoskiej villanelli. {{author: DP}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 16:59, 17 maj 2014
NICOLAUS ZANGIUS (Zange; około 1570 prawdopodobnie Woltersdorf koło Berlina – po 1618 Berlin), kompozytor. Do Gdańska przybył z Iburga koło Osnabrück, gdzie pełnił funkcję kapelmistrza na dworze księdza biskupa Filipa Zygmunta. W roku 1599 zastąpił chorego Johannesa Wanninga; przejął funkcję kapelmistrza miejskiego i kapeli kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. W roku 1602 w obawie przed zarazą opuścił Gdańsk. Przebywał w Pradze, prawdopodobnie także w Wenecji. W 1607 roku powrócił do Gdańska, ale jeszcze tego samego roku wyjechał. Po pobycie w Szczecinie i Pradze, od roku 1612 przebywał na dworze w Berlinie jako kapelmistrz elektora brandenburskiego Jana Zygmunta Hohenzollerna. Pisał muzykę religijną i świecką. Jego msze i motety należą do późnorenesansowej polifonii niderlandzkiej. Pojawia się w nich technika cori spezzati. W pieśniach świeckich zauważyć można wyraźne wpływy włoskiej villanelli.
