LEWANDOWSKI JANUSZ ANTONI, polityk
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | [[File:Janusz_Lewandowski_.JPG|thumb|Janusz Lewandowski ]]'''JANUSZ ANTONI LEWANDOWSKI''' (ur. 13 VI 1951 Lublin), polityk. W 1974 roku absolwent Ekonomiki Transportu Morskiego Uniwersytecie Gdańskim (UG). Od roku 1974 nauczyciel akademicki UG. W latach 1980–1981 ekspert NSZZ Solidarność, organizował m.in. Regionalną Radę Koordynacyjną Samorządów Pracowniczych, grupującą 250 przedsiębiorstw. W roku 1983 zmuszony do odejścia z uczelni, zatrudnił się w Polskich Liniach Oceanicznych. W 1984 obronił na UG doktorat poświęcony myśli liberalnej. Wspólnie z Janem Szomburgiem ogłosił w 1988 program prywatyzacji gospodarki polskiej za pomocą bonów prywatyzacyjnych, znany później jako Program Powszechnej Prywatyzacji (PPP), realizowany od grudnia 1994 do 1998 roku. PPP przekształcił 512 przedsiębiorstw państwowych w spółki prawa handlowego. Z J. Szomburgiem założył 2 XII 1989 fundację Instytut Badań nad Gospodarką Rynkową. W rządach Jana Krzysztofa Bieleckiego (1990–1991) i Hanny Suchockiej (1992–1993) minister przekształceń własnościowych. Doprowadził do uruchomienia Giełdy Papierów Wartościowych w Warszawie (pierwsza sesja 16 IV 1991). Współzałożyciel (1989) Stowarzyszenia Kongres Liberałów, przekształconego 29 VI 1990 w KLD, którego do 19 V 1991 był pierwszym przewodniczącym. Po porażce wyborczej KLD w roku 1993, w latach 1994–1997 pracował jako ekspert m.in. za granicą (Chiny, Wietnam, Ukraina). Po fuzji KLD z Unią Demokratyczną został członkiem Unii Wolności. Z listy UW dostał się w 1997 do Sejmu III kadencji. W 2001 roku przeszedł do PO, uzyskując mandat posła IV kadencji w okręgu gdańskiego. W okresie 2004–2010 deputowany do Parlamentu Europejskiego, od 9 II 2010 komisarz do spraw budżetu Komisji Europejskiej. Podczas studiów uprawiał biegi sprinterskie (10,7 s na 100 m). Laureat Nagrody Kisiela w 1993 roku. {{author: JMY}} [[Category: Encyklopedia]] | + | [[File:Janusz_Lewandowski_.JPG|thumb|Janusz Lewandowski]] |
| + | '''JANUSZ ANTONI LEWANDOWSKI''' (ur. 13 VI 1951 Lublin), polityk. W 1974 roku absolwent Ekonomiki Transportu Morskiego Uniwersytecie Gdańskim (UG). Od roku 1974 nauczyciel akademicki q UG. W latach 1980–1981 ekspert q NSZZ Solidarność, organizował m.in. Regionalną Radę Koordynacyjną Samorządów Pracowniczych, grupującą 250 przedsiębiorstw. W roku 1983 zmuszony do odejścia z uczelni, zatrudnił się w q Polskich Liniach Oceanicznych. W 1984 obronił na UG doktorat poświęcony myśli liberalnej. Wspólnie z q Janem Szomburgiem ogłosił w 1988 program prywatyzacji gospodarki polskiej za pomocą bonów prywatyzacyjnych, znany później jako Program Powszechnej Prywatyzacji (PPP), realizowany od grudnia 1994 do 1998 roku. PPP przekształcił 512 przedsiębiorstw państwowych w spółki prawa handlowego. Z J. Szomburgiem założył 2 XII 1989 fundację q Instytut Badań nad Gospodarką Rynkową. W rządach q Jana Krzysztofa Bieleckiego (1990–1991) i Hanny Suchockiej (1992–1993) minister przekształceń własnościowych. Doprowadził do uruchomienia Giełdy Papierów Wartościowych w Warszawie (pierwsza sesja 16 IV 1991). Współzałożyciel (1989) Stowarzyszenia Kongres Liberałów, przekształconego 29 VI 1990 w q KLD, którego do 19 V 1991 był pierwszym przewodniczącym. Po porażce wyborczej KLD w roku 1993, w latach 1994–1997 pracował jako ekspert m.in. za granicą (Chiny, Wietnam, Ukraina). Po fuzji KLD z Unią Demokratyczną został członkiem Unii Wolności. Z listy UW dostał się w 1997 do Sejmu III kadencji. W 2001 roku przeszedł do PO, uzyskując mandat posła IV kadencji w okręgu gdańskiego. W okresie 2004–2010 deputowany do Parlamentu Europejskiego, od 9 II 2010 komisarz do spraw budżetu Komisji Europejskiej. Podczas studiów uprawiał biegi sprinterskie (10,7 s na 100 m). Laureat Nagrody Kisiela w 1993 roku. {{author: JMY}} [[Category: Encyklopedia]] | ||
Wersja z 09:37, 18 paź 2013
JANUSZ ANTONI LEWANDOWSKI (ur. 13 VI 1951 Lublin), polityk. W 1974 roku absolwent Ekonomiki Transportu Morskiego Uniwersytecie Gdańskim (UG). Od roku 1974 nauczyciel akademicki q UG. W latach 1980–1981 ekspert q NSZZ Solidarność, organizował m.in. Regionalną Radę Koordynacyjną Samorządów Pracowniczych, grupującą 250 przedsiębiorstw. W roku 1983 zmuszony do odejścia z uczelni, zatrudnił się w q Polskich Liniach Oceanicznych. W 1984 obronił na UG doktorat poświęcony myśli liberalnej. Wspólnie z q Janem Szomburgiem ogłosił w 1988 program prywatyzacji gospodarki polskiej za pomocą bonów prywatyzacyjnych, znany później jako Program Powszechnej Prywatyzacji (PPP), realizowany od grudnia 1994 do 1998 roku. PPP przekształcił 512 przedsiębiorstw państwowych w spółki prawa handlowego. Z J. Szomburgiem założył 2 XII 1989 fundację q Instytut Badań nad Gospodarką Rynkową. W rządach q Jana Krzysztofa Bieleckiego (1990–1991) i Hanny Suchockiej (1992–1993) minister przekształceń własnościowych. Doprowadził do uruchomienia Giełdy Papierów Wartościowych w Warszawie (pierwsza sesja 16 IV 1991). Współzałożyciel (1989) Stowarzyszenia Kongres Liberałów, przekształconego 29 VI 1990 w q KLD, którego do 19 V 1991 był pierwszym przewodniczącym. Po porażce wyborczej KLD w roku 1993, w latach 1994–1997 pracował jako ekspert m.in. za granicą (Chiny, Wietnam, Ukraina). Po fuzji KLD z Unią Demokratyczną został członkiem Unii Wolności. Z listy UW dostał się w 1997 do Sejmu III kadencji. W 2001 roku przeszedł do PO, uzyskując mandat posła IV kadencji w okręgu gdańskiego. W okresie 2004–2010 deputowany do Parlamentu Europejskiego, od 9 II 2010 komisarz do spraw budżetu Komisji Europejskiej. Podczas studiów uprawiał biegi sprinterskie (10,7 s na 100 m). Laureat Nagrody Kisiela w 1993 roku.
