SIEWERT FRIEDRICH GOTTHOLD, burmistrz Gdańska
m |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''FRIEDRICH GOTTHOLD SIEWERT''' (17 III 1773 Gdańsk – 24 XI 1846 Gdańsk), prawnik. Syn Benjamina Gottholda, nauczyciela z Koźlin pod | + | '''FRIEDRICH GOTTHOLD SIEWERT''' (17 III 1773 Gdańsk – 24 XI 1846 Gdańsk), prawnik. Syn Benjamina Gottholda, nauczyciela z Koźlin pod Gdańskiem i kapelmistrza w q kościele NMP. Uczeń q szkoły mariackiej, od 1788 q Gimnazjum Akademickiego. W latach 1793–1794 jako stypendysta gdańskiej Fundacji Diesseldorfów (q Johann Gottfried Diesseldorf) studiował prawo na uniwersytecie w Halle. W 1797 roku radca sądowy w Gdańsku, w 1801 asesor i 1804–1806 drugi syndyk przy Sądzie Miejskim. W 1807–1813 senator q I Wolnego Miasta Gdańska, jednocześnie (1807–1809) pełnił funkcję sędziego miejskiego. Po ponownym zajęciu Gdańska przez Prusy pozostał w służbie miasta jako komisarz sądowy i notariusz (1814–1826) oraz radca miejski i syndyk (1814–1836). Od 1837 roku do emerytury w 1842 pełnił funkcję drugiego burmistrza Gdańska. Był członkiem q Towarzystwa Przyjaciół Sztuki. Autor m.in. prac ''Das Pfennigzins- und Strohwischrecht (1802) i Materialien zur wissenschaftlichen Erklärung der neuesten allgemeinen preußischen Landesgesetze'' (z. 1–8, 1800–1807). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 22:24, 19 paź 2013
FRIEDRICH GOTTHOLD SIEWERT (17 III 1773 Gdańsk – 24 XI 1846 Gdańsk), prawnik. Syn Benjamina Gottholda, nauczyciela z Koźlin pod Gdańskiem i kapelmistrza w q kościele NMP. Uczeń q szkoły mariackiej, od 1788 q Gimnazjum Akademickiego. W latach 1793–1794 jako stypendysta gdańskiej Fundacji Diesseldorfów (q Johann Gottfried Diesseldorf) studiował prawo na uniwersytecie w Halle. W 1797 roku radca sądowy w Gdańsku, w 1801 asesor i 1804–1806 drugi syndyk przy Sądzie Miejskim. W 1807–1813 senator q I Wolnego Miasta Gdańska, jednocześnie (1807–1809) pełnił funkcję sędziego miejskiego. Po ponownym zajęciu Gdańska przez Prusy pozostał w służbie miasta jako komisarz sądowy i notariusz (1814–1826) oraz radca miejski i syndyk (1814–1836). Od 1837 roku do emerytury w 1842 pełnił funkcję drugiego burmistrza Gdańska. Był członkiem q Towarzystwa Przyjaciół Sztuki. Autor m.in. prac Das Pfennigzins- und Strohwischrecht (1802) i Materialien zur wissenschaftlichen Erklärung der neuesten allgemeinen preußischen Landesgesetze (z. 1–8, 1800–1807).
