KOWALIK PIOTR, profesor Politechniki Gdańskiej

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
(uzupełnienie (BŚ) (e-mail z 11.01.2014))
Linia 1: Linia 1:
 
{{paper}}
 
{{paper}}
[[File:Piotr_Kowalik.JPG|thumb|Piotr Kowalik]]'''PIOTR KOWALIK''' (7 IX 1939 Opactwo koło Kozienic), naukowiec, specjalista w zakresie hydrologii, fizyki gleb i gruntów oraz gospodarki wodnej. W 1961 roku ukończył Wydział Budownictwa Wodnego q PG, na tej uczelni od roku 1967 doktor, w 1972 habilitowany, w 1979 profesor; kierownik Zakładu Gospodarki Wodnej w latach 1978–79, a w 1983–2005 kierował Katedrą Inżynierii Sanitarnej. Od 1972 roku przewodniczący Zespołu do spraw Żuław przy Gdańskim Oddziale PAN, od 2004 pełnomocnik rektora PG do spraw Żuław. Od 2002 członek korespondent PAN w dziedzinie hydrologii i gospodarki wodnej. Prowadził badania nad użytkowaniem biomasy w energetyce i oczyszczaniem ścieków na złożach hydrofitowych, opracował m.in. modele komputerowe dotyczące obiegu wody i wzrostu roślin na polderach Żuław i w Holandii. Jako ''visiting professor'' wykładał na uczelniach m.in. w Wielkiej Brytanii, Francji i Włoch. Laureat Światowej Nagrody Edukacji Ekologicznej (1993). 9 XII 2004 roku Królewska Szwedzka Akademia Nauk Rolniczych i Leśnych przyznała mu, za prace naukowe dotyczące gospodarowania wodą w rolnictwie, oczyszczania ścieków na złożach trzcinowych i plantacji wierzbowych jako źródeł energii, Nagrodę Bertebosa, zw. „Rolniczym i Leśnym Noblem”; doktor honoris causa Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]]
+
[[File:Piotr_Kowalik.JPG|thumb|Piotr Kowalik]]'''PIOTR KOWALIK''' (7 IX 1939 Opactwo koło Kozienic), naukowiec, specjalista w zakresie hydrologii, fizyki gleb i gruntów oraz gospodarki wodnej. W 1961 roku ukończył Wydział Budownictwa Wodnego q PG, na tej uczelni od roku 1967 doktor, w 1972 habilitowany, w 1979 profesor; kierownik Zakładu Gospodarki Wodnej w latach 1978–79, a w 1983–2005 kierował Katedrą Inżynierii Sanitarnej. Od 1972 roku przewodniczący Zespołu do spraw Żuław przy Gdańskim Oddziale PAN, od 2004 pełnomocnik rektora PG do spraw Żuław. Od 2002 członek korespondent PAN w dziedzinie hydrologii i gospodarki wodnej. Prowadził badania nad użytkowaniem biomasy w energetyce i oczyszczaniem ścieków na złożach hydrofitowych, opracował m.in. modele komputerowe dotyczące obiegu wody i wzrostu roślin na polderach Żuław i w Holandii. Jako ''visiting professor'' wykładał na uczelniach m.in. w Wielkiej Brytanii, Francji i Włoch. Laureat Światowej Nagrody Edukacji Ekologicznej (1993). W 2001 roku uhonorowany q Medalem Księcia Mściwoja II. 9 XII 2004 roku Królewska Szwedzka Akademia Nauk Rolniczych i Leśnych przyznała mu za prace naukowe dotyczące gospodarowania wodą w rolnictwie, oczyszczania ścieków na złożach trzcinowych i plantacji wierzbowych jako źródeł energii Nagrodę Bertebosa, zw. „Rolniczym i Leśnym Noblem”; doktor honoris causa Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]]

Wersja z 20:49, 21 sty 2014

PIOTR KOWALIK (7 IX 1939 Opactwo koło Kozienic), naukowiec, specjalista w zakresie hydrologii, fizyki gleb i gruntów oraz gospodarki wodnej. W 1961 roku ukończył Wydział Budownictwa Wodnego q PG, na tej uczelni od roku 1967 doktor, w 1972 habilitowany, w 1979 profesor; kierownik Zakładu Gospodarki Wodnej w latach 1978–79, a w 1983–2005 kierował Katedrą Inżynierii Sanitarnej. Od 1972 roku przewodniczący Zespołu do spraw Żuław przy Gdańskim Oddziale PAN, od 2004 pełnomocnik rektora PG do spraw Żuław. Od 2002 członek korespondent PAN w dziedzinie hydrologii i gospodarki wodnej. Prowadził badania nad użytkowaniem biomasy w energetyce i oczyszczaniem ścieków na złożach hydrofitowych, opracował m.in. modele komputerowe dotyczące obiegu wody i wzrostu roślin na polderach Żuław i w Holandii. Jako visiting professor wykładał na uczelniach m.in. w Wielkiej Brytanii, Francji i Włoch. Laureat Światowej Nagrody Edukacji Ekologicznej (1993). W 2001 roku uhonorowany q Medalem Księcia Mściwoja II. 9 XII 2004 roku Królewska Szwedzka Akademia Nauk Rolniczych i Leśnych przyznała mu za prace naukowe dotyczące gospodarowania wodą w rolnictwie, oczyszczania ścieków na złożach trzcinowych i plantacji wierzbowych jako źródeł energii Nagrodę Bertebosa, zw. „Rolniczym i Leśnym Noblem”; doktor honoris causa Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu. MA
⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania