KOŚCIÓŁ ZMARTWYCHWSTANIA PAŃSKIEGO
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
− | '''KOŚCIÓŁ ZMARTWYCHWSTANIA PAŃSKIEGO''', Strzyża, ul. Gomółki 11/13. W 1947 roku powstała w baraku przy ul. Śmiałej (obecna ul. Sychty) pierwsza prowizoryczna kaplica Niepokalanego Serca Maryi. Kaplicę objęli księża q zmartwychwstańcy. 15 II 1948 erygowano pod ich zarządem rzymsko-katolicką parafię pod wyżej wymienionym wezwaniem, jednak z powodu budowy osiedla kaplicę – barak przeniesiono na al. Wojska Polskiego (plebania przy ul. Rolnej 1). Pierwszym proboszczem był ks. Leon Śliwiński. Dalsza rozbudowa dzielnicy wymusiła przeniesienie kaplicy w kolejne miejsce, na ul. Gomółki o późniejszym numerze 11/13. W roku 1954 powstał tu (w miejscu tragicznej śmierci dwóch bawiących się niewypałami chłopców, na którym miało następnie dojść do objawienia Maryi), kościół o bryle regularnego prostopadłościanu, wykonany z cegły rozbiórkowej, na zewnątrz okrytej deskami z rozebranej poprzedniej kaplicy (ówczesne władze nie zezwoliły na wykorzystanie innego budulca). Charakterystyczną ozdobą świątyni była rozeta w fasadzie nad wejściem, z mozaiką przedstawiającą Matkę Boską. W 1973 roku nastąpiła zmiana wezwania parafii (i kościoła) na obecne – Zmartwychwstania Pańskiego. W latach 1984–1997 dokonano całkowitej przebudowy obiektu według projektu architektów Małgorzaty i Szczepana Szotyńskich, przy współudziale inż. Aleksandra Steca. Powstał dwupoziomowy kościół, przy czym dolnemu, poświęconemu w 1994, przyporządkowano pierwotne wezwanie (Niepokalanego Serca Maryi) a górnemu, znacznie większemu – właściwe wezwanie parafii. Konsekracji całości w roku 2001 dokonał abp q Tadeusz Gocłowski. Kościół na planie prostokąta, świątynia dolna w podziemiu, w niej ołtarz z obrazem o tematyce nawiązującej do jej wezwania. W prezbiterium górnego kościoła ogromny krzyż z wkomponowaną u podstawy figurą Chrystusa Zmartwychwstałego z fundacji q Lecha Wałęsy. W nawie północnej ołtarz z obrazem Jezusa Miłosiernego, stanowiący centralny ośrodek ustanowionego tu w 2001 Archidiecezjalnego Sanktuarium Miłosierdzia Bożego. W kaplicy bocznej w nawie południowej kopia całunu turyńskiego, podarowana kościołowi w 2003 roku i poświęcona przez papieża Jana Pawła II. Na wzgórzach okalających kościół od zachodu tzw. Droga Światła, wybudowana w 1999, złożona z 16 stacji – spotkań z Chrystusem Zmartwychwstałym, ponadto figura Matki Bożej Radosnej – jednej z rzeźb z mszy papieskiej na sopockim hipodromie w roku 1999. W parafii działa wiele religijnych organizacji, w tym Wspólnota Chrystusa Zmartwychwstałego. {{author: SK}} <br /><br /> | + | '''KOŚCIÓŁ ZMARTWYCHWSTANIA PAŃSKIEGO''', Strzyża, ul. Gomółki 11/13. W 1947 roku powstała w baraku przy ul. Śmiałej (obecna ul. Sychty) pierwsza prowizoryczna kaplica Niepokalanego Serca Maryi. Kaplicę objęli księża q zmartwychwstańcy. 15 II 1948 erygowano pod ich zarządem rzymsko-katolicką parafię pod wyżej wymienionym wezwaniem, jednak z powodu budowy osiedla kaplicę – barak przeniesiono na al. Wojska Polskiego (plebania przy ul. Rolnej 1). Pierwszym proboszczem był ks. Leon Śliwiński. Dalsza rozbudowa dzielnicy wymusiła przeniesienie kaplicy w kolejne miejsce, na ul. Gomółki o późniejszym numerze 11/13. W roku 1954 powstał tu (w miejscu tragicznej śmierci dwóch bawiących się niewypałami chłopców, na którym miało następnie dojść do objawienia Maryi), kościół o bryle regularnego prostopadłościanu, wykonany z cegły rozbiórkowej, na zewnątrz okrytej deskami z rozebranej poprzedniej kaplicy (ówczesne władze nie zezwoliły na wykorzystanie innego budulca). Charakterystyczną ozdobą świątyni była rozeta w fasadzie nad wejściem, z mozaiką przedstawiającą Matkę Boską. W 1973 roku nastąpiła zmiana wezwania parafii (i kościoła) na obecne – Zmartwychwstania Pańskiego. W latach 1984–1997 dokonano całkowitej przebudowy obiektu według projektu architektów Małgorzaty i Szczepana Szotyńskich, przy współudziale inż. Aleksandra Steca. Powstał dwupoziomowy kościół, przy czym dolnemu, poświęconemu w 1994, przyporządkowano pierwotne wezwanie (Niepokalanego Serca Maryi) a górnemu, znacznie większemu – właściwe wezwanie parafii. Konsekracji całości w roku 2001 dokonał abp q Tadeusz Gocłowski. Kościół na planie prostokąta, świątynia dolna w podziemiu, w niej ołtarz z obrazem o tematyce nawiązującej do jej wezwania. W prezbiterium górnego kościoła ogromny krzyż z wkomponowaną u podstawy figurą Chrystusa Zmartwychwstałego z fundacji q Lecha Wałęsy. W nawie północnej ołtarz z obrazem Jezusa Miłosiernego, stanowiący centralny ośrodek ustanowionego tu w 2001 Archidiecezjalnego Sanktuarium Miłosierdzia Bożego. W kaplicy bocznej w nawie południowej kopia całunu turyńskiego, podarowana kościołowi w 2003 roku i poświęcona przez papieża Jana Pawła II. Na wzgórzach okalających kościół od zachodu tzw. Droga Światła, wybudowana w 1999, złożona z 16 stacji – spotkań z Chrystusem Zmartwychwstałym, ponadto figura Matki Bożej Radosnej – jednej z rzeźb z mszy papieskiej na sopockim hipodromie w roku 1999. W parafii działa wiele religijnych organizacji, w tym Wspólnota Chrystusa Zmartwychwstałego. {{author: SK}} <br /><br /> |
+ | {| class="tableGda" | ||
+ | |- | ||
+ | |+ Administratorzy i proboszczowie kościoła Zmartwychwstania Pańskiego | ||
+ | |- | ||
+ | | 1946–1948 | ||
+ | | Julian Kowalski CR (administrator) | ||
+ | |- | ||
+ | | 1948–1966 | ||
+ | | Leon Śliwiński CR (administrator) | ||
+ | |- | ||
+ | | 1966–1976 | ||
+ | | Leon Lisiecki CR (administrator) | ||
+ | |- | ||
+ | | 1976–1985 | ||
+ | | Stefan Duda CR | ||
+ | |- | ||
+ | | 1985–1991 | ||
+ | | Stanisław Rosiek CR | ||
+ | |- | ||
+ | | 1991–2005 | ||
+ | | Stefan Duda CR | ||
+ | |- | ||
+ | | 2005– | ||
+ | | Krzysztof Swół CR | ||
+ | |- | ||
+ | | class="authorEgTab" | {{author: AGK}} | ||
+ | |} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 17:59, 7 sty 2014
KOŚCIÓŁ ZMARTWYCHWSTANIA PAŃSKIEGO, Strzyża, ul. Gomółki 11/13. W 1947 roku powstała w baraku przy ul. Śmiałej (obecna ul. Sychty) pierwsza prowizoryczna kaplica Niepokalanego Serca Maryi. Kaplicę objęli księża q zmartwychwstańcy. 15 II 1948 erygowano pod ich zarządem rzymsko-katolicką parafię pod wyżej wymienionym wezwaniem, jednak z powodu budowy osiedla kaplicę – barak przeniesiono na al. Wojska Polskiego (plebania przy ul. Rolnej 1). Pierwszym proboszczem był ks. Leon Śliwiński. Dalsza rozbudowa dzielnicy wymusiła przeniesienie kaplicy w kolejne miejsce, na ul. Gomółki o późniejszym numerze 11/13. W roku 1954 powstał tu (w miejscu tragicznej śmierci dwóch bawiących się niewypałami chłopców, na którym miało następnie dojść do objawienia Maryi), kościół o bryle regularnego prostopadłościanu, wykonany z cegły rozbiórkowej, na zewnątrz okrytej deskami z rozebranej poprzedniej kaplicy (ówczesne władze nie zezwoliły na wykorzystanie innego budulca). Charakterystyczną ozdobą świątyni była rozeta w fasadzie nad wejściem, z mozaiką przedstawiającą Matkę Boską. W 1973 roku nastąpiła zmiana wezwania parafii (i kościoła) na obecne – Zmartwychwstania Pańskiego. W latach 1984–1997 dokonano całkowitej przebudowy obiektu według projektu architektów Małgorzaty i Szczepana Szotyńskich, przy współudziale inż. Aleksandra Steca. Powstał dwupoziomowy kościół, przy czym dolnemu, poświęconemu w 1994, przyporządkowano pierwotne wezwanie (Niepokalanego Serca Maryi) a górnemu, znacznie większemu – właściwe wezwanie parafii. Konsekracji całości w roku 2001 dokonał abp q Tadeusz Gocłowski. Kościół na planie prostokąta, świątynia dolna w podziemiu, w niej ołtarz z obrazem o tematyce nawiązującej do jej wezwania. W prezbiterium górnego kościoła ogromny krzyż z wkomponowaną u podstawy figurą Chrystusa Zmartwychwstałego z fundacji q Lecha Wałęsy. W nawie północnej ołtarz z obrazem Jezusa Miłosiernego, stanowiący centralny ośrodek ustanowionego tu w 2001 Archidiecezjalnego Sanktuarium Miłosierdzia Bożego. W kaplicy bocznej w nawie południowej kopia całunu turyńskiego, podarowana kościołowi w 2003 roku i poświęcona przez papieża Jana Pawła II. Na wzgórzach okalających kościół od zachodu tzw. Droga Światła, wybudowana w 1999, złożona z 16 stacji – spotkań z Chrystusem Zmartwychwstałym, ponadto figura Matki Bożej Radosnej – jednej z rzeźb z mszy papieskiej na sopockim hipodromie w roku 1999. W parafii działa wiele religijnych organizacji, w tym Wspólnota Chrystusa Zmartwychwstałego.
1946–1948 | Julian Kowalski CR (administrator) |
1948–1966 | Leon Śliwiński CR (administrator) |
1966–1976 | Leon Lisiecki CR (administrator) |
1976–1985 | Stefan Duda CR |
1985–1991 | Stanisław Rosiek CR |
1991–2005 | Stefan Duda CR |
2005– | Krzysztof Swół CR |