STRUTIUS THOMAS, organista, kompozytor
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
− | '''THOMAS STRUTIUS''' (Strucius, Strutz; 1621 Starogard Gdański – pochowany 5 X 1678 Gdańsk), organista i kompozytor. Najwybitniejszy z rodziny muzyków działającej w Gdańsku, Starogardzie Gdańskim i Toruniu. W 1647 roku otrzymał gdańskie prawa obywatelskie. W latach 1642–1668 organista w | + | '''THOMAS STRUTIUS''' (Strucius, Strutz; 1621 Starogard Gdański – pochowany 5 X 1678 Gdańsk), organista i kompozytor. Najwybitniejszy z rodziny muzyków działającej w Gdańsku, Starogardzie Gdańskim i Toruniu. W 1647 roku otrzymał gdańskie prawa obywatelskie. W latach 1642–1668 organista w [[KOŚCIÓŁ I KLASZTOR FRANCISZKANÓW ŚW. TRÓJCY | kościele św. Trójcy]]. Współpracował z rektorem [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]] [[MAUKISCH JOHANN | Johannem Maukischem]]. Od roku 1668 organista [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]]. Jego twórczość odegrała istotną rolę w kształtowaniu protestanckiej tradycji muzycznej Gdańska (zob. [[MUZYKA | muzyka]]). Najliczniejszą grupą kompozycji stanowiły pieśni religijne do tekstów Johanna Maukischa. Utwory dramatyczne Strutiusa zapoczątkowały rozwój gdańskiej twórczości oratoryjno-pasyjnej, a małoobsadowe koncerty kościelne stały się uzupełnieniem gdańskiego stylu koncertującego. Autor charakterystycznych dla życia muzycznego Gdańska kompozycji okolicznościowych z okazji zaślubin czy dla uczczenia śmierci. W jego twórczości znajduje się również instrumentalna ''Sonata a 8''. {{author: DP}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 08:13, 25 maj 2014
THOMAS STRUTIUS (Strucius, Strutz; 1621 Starogard Gdański – pochowany 5 X 1678 Gdańsk), organista i kompozytor. Najwybitniejszy z rodziny muzyków działającej w Gdańsku, Starogardzie Gdańskim i Toruniu. W 1647 roku otrzymał gdańskie prawa obywatelskie. W latach 1642–1668 organista w kościele św. Trójcy. Współpracował z rektorem Gimnazjum Akademickiego Johannem Maukischem. Od roku 1668 organista kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. Jego twórczość odegrała istotną rolę w kształtowaniu protestanckiej tradycji muzycznej Gdańska (zob. muzyka). Najliczniejszą grupą kompozycji stanowiły pieśni religijne do tekstów Johanna Maukischa. Utwory dramatyczne Strutiusa zapoczątkowały rozwój gdańskiej twórczości oratoryjno-pasyjnej, a małoobsadowe koncerty kościelne stały się uzupełnieniem gdańskiego stylu koncertującego. Autor charakterystycznych dla życia muzycznego Gdańska kompozycji okolicznościowych z okazji zaślubin czy dla uczczenia śmierci. W jego twórczości znajduje się również instrumentalna Sonata a 8.