UPHAGEN JOHANN, bibliofil, historyk, rajca

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Linia 1: Linia 1:
 
{{paper}}
 
{{paper}}
'''JOHANN UPHAGEN''' (9 II 1731 Gdańsk – 17 XI 1802 Gdańsk), rajca, kupiec, bibliofil i historyk. Syn q Petera Uphagena. Przez 2 lata praktykował w firmie ojca, 1751–54 studiował w Getyndze prawo, filozofię i historię. Po zakończeniu studiów podróżował po Niemczech, Holandii i Francji, w Gd. od lipca 1755. W 1776 ławnik, zasiadał w komisjach miejskich zajmujących się podatkami, terytorium miejskim, pełnił funkcję dowódcy gd. regimentów „niebieskiego”, „białego” i „czerwonego” (q Kwartały). Od 1792 rajca, złożył urząd po przejściu Gd. pod władzę pruską. Od 1765 stał na czele zarządu q szpitali św. Elżbiety i św. Ducha, od 1768 był seniorem gminy reformowanej, kierował też kasą dla ubogich swojej gminy. Właściciel lub współwłaściciel domów przy Langer Markt 45 (Długi Targ) (tzw. Stary Dom Ławy, q Dwór Artusa, zakupiony przez ojca 1763 z okazji ślubu Johanna), Breitgasse 71 i 24 (ul. Szeroka), Brotbänkengasse 40 (ul. Chlebnicka), Frauengasse 38 (ul. Mariacka), Heilige-Geist-Gasse 83 (ul. św. Ducha) i posiadłości podmiejskich (wsi Buszkowy, 1754), spichrza (Małpa, ul. Chmielna 78). W 1775 nabył kamienicę przy Langgasse (ul. Długa 12), ob. zw. Domem Uphagena, 1790 posiadłość Monplaisir we Wrzeszczu (q dwór Uphagena, Wrzeszcz, ob. al. Grunwaldzka 5). Od 1776 czł. q Towarzystwa Przyrodniczego, od 1786 czł. korespondent Królewskiego Towarzystwa Naukowego w Getyndze, czł. Towarzystwa Starożytniczego w Londynie. Zmarł bezdzietnie, pochowany w q kośc. św. Piotra i Pawła (zachowana płyta nagrobna). Utworzył Fideikommiss für die Uphagensche Familie (q Związek Rodzinny Uphagenów). Jego imię noszą ulica (do 1945 Uphagenweg) i q park we Wrzeszczu, od 2011 tramwaj PESA Swing. Jest także patronem Nagrody Miasta Gd. dla Młodych Naukowców (q nagrody miasta Gd.). {{author: EBSZ}} [[Category: Encyklopedia]]
+
'''JOHANN UPHAGEN''' (9 II 1731 Gdańsk – 17 XI 1802 Gdańsk), rajca, kupiec, bibliofil i historyk. Syn q Petera Uphagena. Przez 2 lata praktykował w firmie ojca, w latach 1751–1754 studiował w Getyndze prawo, filozofię i historię. Po zakończeniu studiów podróżował po Niemczech, Holandii i Francji, w Gdańsku od lipca 1755. W 1776 roku ławnik, zasiadał w komisjach miejskich zajmujących się podatkami, terytorium miejskim, pełnił funkcję dowódcy gdańskich regimentów „niebieskiego”, „białego” i „czerwonego” (q Kwartały). Od 1792 roku rajca, złożył urząd po przejściu Gdańska pod władzę pruską. Od 1765 stał na czele zarządu q szpitali św. Elżbiety i św. Ducha, od 1768 był seniorem gminy reformowanej, kierował też kasą dla ubogich swojej gminy. Właściciel lub współwłaściciel domów przy Langer Markt 45 (Długi Targ) (tzw. Stary Dom Ławy, q Dwór Artusa, zakupiony przez ojca w 1763 z okazji ślubu Johanna), Breitgasse 71 i 24 (ul. Szeroka), Brotbänkengasse 40 (ul. Chlebnicka), Frauengasse 38 (ul. Mariacka), Heilige-Geist-Gasse 83 (ul. św. Ducha) i posiadłości podmiejskich (wsi Buszkowy, 1754), spichrza (Małpa, ul. Chmielna 78). W 1775 roku nabył kamienicę przy Langgasse (ul. Długa 12), obecnie zwaną Domem Uphagena, w 1790 posiadłość Monplaisir we Wrzeszczu (q dwór Uphagena, Wrzeszcz, obecnie al. Grunwaldzka 5). Od roku 1776 członek q Towarzystwa Przyrodniczego, od 1786 członek korespondent Królewskiego Towarzystwa Naukowego w Getyndze, członek Towarzystwa Starożytniczego w Londynie. Zmarł bezdzietnie, pochowany w q kościele św. Piotra i Pawła (zachowana płyta nagrobna). Utworzył Fideikommiss für die Uphagensche Familie (q Związek Rodzinny Uphagenów). Jego imię noszą ulica (do 1945 Uphagenweg) i q park we Wrzeszczu, od 2011 roku tramwaj PESA Swing. Jest także patronem Nagrody Miasta Gdańska dla Młodych Naukowców (q nagrody miasta Gdańska). {{author: EBSZ}} [[Category: Encyklopedia]]

Wersja z 21:01, 21 lis 2013

JOHANN UPHAGEN (9 II 1731 Gdańsk – 17 XI 1802 Gdańsk), rajca, kupiec, bibliofil i historyk. Syn q Petera Uphagena. Przez 2 lata praktykował w firmie ojca, w latach 1751–1754 studiował w Getyndze prawo, filozofię i historię. Po zakończeniu studiów podróżował po Niemczech, Holandii i Francji, w Gdańsku od lipca 1755. W 1776 roku ławnik, zasiadał w komisjach miejskich zajmujących się podatkami, terytorium miejskim, pełnił funkcję dowódcy gdańskich regimentów „niebieskiego”, „białego” i „czerwonego” (q Kwartały). Od 1792 roku rajca, złożył urząd po przejściu Gdańska pod władzę pruską. Od 1765 stał na czele zarządu q szpitali św. Elżbiety i św. Ducha, od 1768 był seniorem gminy reformowanej, kierował też kasą dla ubogich swojej gminy. Właściciel lub współwłaściciel domów przy Langer Markt 45 (Długi Targ) (tzw. Stary Dom Ławy, q Dwór Artusa, zakupiony przez ojca w 1763 z okazji ślubu Johanna), Breitgasse 71 i 24 (ul. Szeroka), Brotbänkengasse 40 (ul. Chlebnicka), Frauengasse 38 (ul. Mariacka), Heilige-Geist-Gasse 83 (ul. św. Ducha) i posiadłości podmiejskich (wsi Buszkowy, 1754), spichrza (Małpa, ul. Chmielna 78). W 1775 roku nabył kamienicę przy Langgasse (ul. Długa 12), obecnie zwaną Domem Uphagena, w 1790 posiadłość Monplaisir we Wrzeszczu (q dwór Uphagena, Wrzeszcz, obecnie al. Grunwaldzka 5). Od roku 1776 członek q Towarzystwa Przyrodniczego, od 1786 członek korespondent Królewskiego Towarzystwa Naukowego w Getyndze, członek Towarzystwa Starożytniczego w Londynie. Zmarł bezdzietnie, pochowany w q kościele św. Piotra i Pawła (zachowana płyta nagrobna). Utworzył Fideikommiss für die Uphagensche Familie (q Związek Rodzinny Uphagenów). Jego imię noszą ulica (do 1945 Uphagenweg) i q park we Wrzeszczu, od 2011 roku tramwaj PESA Swing. Jest także patronem Nagrody Miasta Gdańska dla Młodych Naukowców (q nagrody miasta Gdańska). EBSZ

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania