HÜNEFELD ANDREAS, drukarz
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''ANDREAS HÜNEFELD''' (1581 Halberstadt, Saksonia – 1666 Gdańsk), drukarz, wyznania kalwińskiego. W 1603 roku przybył do Gdańska z q Wilhelmem Guillemotem, w 1608 przejął założoną przez niego drukarnię w budynku bramy miejskiej przy obecnej ul. Zbytki, poślubiając wdowę po nim Marię Baerckholten (q drukarstwo i drukarnie; q prasa). Wydawał pisma na potrzeby gdańskiego środowiska naukowego i literackiego, zasłynął wydaniem w roku 1632 q Biblii gdańskiej, służącej następnie jako wzór dla wydawnictw zagranicznych, co świadczyło o wysokim poziomie gdańskiego drukarstwa. W 1633 roku otrzymał królewski przywilej na wyłączne wydawanie podręczników Jana Ámosa Komenskiego. Wydawał od roku 1618 tygodnik „Wöchentliche Zeitung”, który w 1619 następnie ukazywał się nawet trzy razy w tygodniu i był pierwszą gazetą w Rzeczypospolitej. Podjął się także drukowania innych czasopism, ale Rada Miejska w 1644 zakazała mu tej działalności. Ocenia się, że w ciągu 44 lat wydał ponad 2 tysiące książek o objętości ponad 2200 arkuszy. Większość druków opatrywał sygnetem z napisem: ''Sicut Flos Agri, Sic Floret Homo''. Odbiorców druków poszukiwał głównie w kręgach q kalwinów, wydając np. 26 kancjonałów w języku polskim (q kancjonał). Oblicza się, że na rynku książek reformacyjnych jego druki stanowiły 50% całej krajowej produkcji reformacyjnej. W 1652 roku, | + | '''ANDREAS HÜNEFELD''' (1581 Halberstadt, Saksonia – 1666 Gdańsk), drukarz, wyznania kalwińskiego. W 1603 roku przybył do Gdańska z q Wilhelmem Guillemotem, w 1608 przejął założoną przez niego drukarnię w budynku bramy miejskiej przy obecnej ul. Zbytki, poślubiając wdowę po nim Marię Baerckholten (q drukarstwo i drukarnie; q prasa). Wydawał pisma na potrzeby gdańskiego środowiska naukowego i literackiego, zasłynął wydaniem w roku 1632 q Biblii gdańskiej, służącej następnie jako wzór dla wydawnictw zagranicznych, co świadczyło o wysokim poziomie gdańskiego drukarstwa. W 1633 roku otrzymał królewski przywilej na wyłączne wydawanie podręczników Jana Ámosa Komenskiego. Wydawał od roku 1618 tygodnik „Wöchentliche Zeitung”, który w 1619 następnie ukazywał się nawet trzy razy w tygodniu i był pierwszą gazetą w Rzeczypospolitej. Podjął się także drukowania innych czasopism, ale Rada Miejska w 1644 zakazała mu tej działalności. Ocenia się, że w ciągu 44 lat wydał ponad 2 tysiące książek o objętości ponad 2200 arkuszy. Większość druków opatrywał sygnetem z napisem: ''Sicut Flos Agri, Sic Floret Homo''. Odbiorców druków poszukiwał głównie w kręgach q kalwinów, wydając np. 26 kancjonałów w języku polskim (q kancjonał). Oblicza się, że na rynku książek reformacyjnych jego druki stanowiły 50% całej krajowej produkcji reformacyjnej. W 1652 roku, głównie z powodu zatargów z władzami miejskimi, zakończył działalność drukarską. {{author: PP}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 10:38, 12 lip 2013
ANDREAS HÜNEFELD (1581 Halberstadt, Saksonia – 1666 Gdańsk), drukarz, wyznania kalwińskiego. W 1603 roku przybył do Gdańska z q Wilhelmem Guillemotem, w 1608 przejął założoną przez niego drukarnię w budynku bramy miejskiej przy obecnej ul. Zbytki, poślubiając wdowę po nim Marię Baerckholten (q drukarstwo i drukarnie; q prasa). Wydawał pisma na potrzeby gdańskiego środowiska naukowego i literackiego, zasłynął wydaniem w roku 1632 q Biblii gdańskiej, służącej następnie jako wzór dla wydawnictw zagranicznych, co świadczyło o wysokim poziomie gdańskiego drukarstwa. W 1633 roku otrzymał królewski przywilej na wyłączne wydawanie podręczników Jana Ámosa Komenskiego. Wydawał od roku 1618 tygodnik „Wöchentliche Zeitung”, który w 1619 następnie ukazywał się nawet trzy razy w tygodniu i był pierwszą gazetą w Rzeczypospolitej. Podjął się także drukowania innych czasopism, ale Rada Miejska w 1644 zakazała mu tej działalności. Ocenia się, że w ciągu 44 lat wydał ponad 2 tysiące książek o objętości ponad 2200 arkuszy. Większość druków opatrywał sygnetem z napisem: Sicut Flos Agri, Sic Floret Homo. Odbiorców druków poszukiwał głównie w kręgach q kalwinów, wydając np. 26 kancjonałów w języku polskim (q kancjonał). Oblicza się, że na rynku książek reformacyjnych jego druki stanowiły 50% całej krajowej produkcji reformacyjnej. W 1652 roku, głównie z powodu zatargów z władzami miejskimi, zakończył działalność drukarską.
